Μια φονική γυναίκα δολοφόνος βγαίνει από την παρανομία για να προστατεύσει την κόρη που εγκατέλειψε πριν από χρόνια, ενώ προσπαθεί να ξεφύγει από επικίνδυνους άνδρες.
Σκηνοθεσία:
Niki Caro
Κύριοι Ρόλοι:
Jennifer Lopez … η μητέρα
Lucy Paez … Zoe
Joseph Fiennes … Adrian Lovell
Omari Hardwick … William Cruise
Gael Garcia Bernal … Hector Alvarez
Paul Raci … Jons
Jesse Garcia … Tarantula
Yvonne Senat Jones … Sonya
Edie Falco … Eleanor Williams
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Misha Green, Andrea Berloff, Peter Craig
Στόρι: Misha Green
Παραγωγή: Marc Evans, Elaine Goldsmith-Thomas, Misha Green, Roy Lee, Jennifer Lopez, Benny Medina, Miri Yoon
Μουσική: Germaine Franco
Φωτογραφία: Ben Seresin
Μοντάζ: David Coulson
Σκηνικά: Jean-Francois Campeau
Κοστούμια: Bina Daigeler, Jeriana San Juan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Mother
- Ελληνικός Τίτλος: The Mother
Παραλειπόμενα
- Γυρίσματα έγιναν στον Καναδά και στις Κανάριες Νήσους. Η παλιά πόλη του Λας Πάλμας υποκαθιστά την Κούβα.
- Αποκλειστική διάθεση από την πλατφόρμα του Netflix.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 16/5/2023
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπήρχε ένα άτυπο “συμβόλαιο” μεταξύ των ηθοποιών, που ήθελε τους πάντες να πρέπει ντε και καλά να παίξουν και τουλάχιστον έναν κωμικό ρόλο. Οπότε από τον Ντε Νίρο μέχρι τον Σταλόνε και τον Σβαρτζενέγκερ, από τους ηθοποιούς δηλαδή που επιδίδονταν μόνο σε “σοβαρούς” ρόλους, μέχρι τους ήρωες ταινιών δράσης, έπρεπε όλοι να κάνουν το πέρασμά τους από την κωμωδία. Τα τελευταία χρόνια, το “απαραίτητο” για το βιογραφικό όλων των ηθοποιών είναι η ταινία δράσης. Επιβάλλεται, το ‘χεις δεν το ‘χεις, να ρίξεις λίγο βρωμόξυλο και να κυλιστείς στα χώματα με τους αντιπάλους σου, γιατί το κοινό διψάει για δράση.
Η τελευταία προσθήκη λοιπόν στη φιλμογραφία της Τζένιφερ Λόπεζ τη βρίσκει να μπαίνει στα παπούτσια της ηρωίδας δράσης. Πρώην εκτελεστής, δολοφόνος από τους λίγους, βρίσκεται σε δύσκολη θέση όταν αναγκάζεται δώδεκα χρόνια μετά την απόσυρσή της να βγει από την απομόνωσή της, για να προστατεύσει την κόρη της που ποτέ της δεν γνώρισε. Όταν δώδεκα χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια μιας αποστολής, αναγκάστηκε να αφήσει για πάντα το νεογέννητο μωρό σε θετή οικογένεια ώστε να σώσει τη ζωή του, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι οι εχθροί που είχε αποκτήσει θα έκαναν τα πάντα για να βρουν το παιδί αλλά και την ίδια. Επιστρέφει λοιπόν στη δράση, για χάρη του τέκνου της.
Δεν περίμενα πολλά από το The Mother, και εδώ που τα λέμε δεν πήρα πολλά. Η Λόπεζ είναι αρκετά καλή, κυρίως στο δραματικό κομμάτι του ρόλου της. Η πιτσιρίκα Λούσι Πάεζ τα πάει εξαιρετικά, ενώ σε ρόλο καρικατούρα κακού βρίσκουμε τον Τζόζεφ Φάινς. Παραδίπλα υπάρχει και ο Γκάελ Γκαρσία Μπερνάλ, σε ρόλο κακού πιο ενδιαφέροντα από αυτόν του Φάινς αλλά με μικρότερης διάρκειας εμφάνιση.
Το πρόβλημα της ταινίας, αν αφήσουμε στην άκρη το εντελώς “βασικό” σενάριο, είναι η άνευρα σκηνοθετημένη δράση. Η σκηνοθέτης Νίκι Κάρο τα πάει καλά στις δραματικές σκηνές αλλά στις καταδιώξεις και τις μονομαχίες υστερεί αρκετά. Προσπαθεί μεν να φτιάξει κάποιες θεαματικές σκηνές αλλά δεν τα καταφέρνει. Μόλις στις τελευταίες σκηνές τις ταινίας υπάρχει ίσως η πιο καλή από αυτές, με ένα κυνηγητό μέσα στα χιόνια. Πιο πριν, η δράση είναι αρκετά χλιαρή.
Τα θετικά αυτής της μέτριας δραματικής ταινίας δράσης βρίσκονται στην όμορφη κινηματογράφηση των τοπίων, στην ερμηνεία της Λόπεζ και στη χημεία της με την πιτσιρίκα. Όχι κακό για την τηλεόραση, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό αρκεί πάντα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
