Η Συμμορία των 5

Μια συμμορία πέντε αντρών, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάρκους, ετοιμάζει μεγάλη ληστεία τράπεζας. Για να το πετύχουν, μεταμφιέζονται σε ορχήστρα μουσικών και νοικιάζουν δωμάτιο σε μια γριούλα που ζει απομονωμένη με τους παπαγάλους της. Όταν αυτή αντιλαμβάνεται πως κάτι τρέχει, η συμμορία αποφασίζει να τη δολοφονήσει.

Σκηνοθεσία:

Alexander Mackendrick

Κύριοι Ρόλοι:

Alec Guinness … καθηγητής Marcus

Cecil Parker … ταγματάρχης Claude Courtney

Herbert Lom … Louis Harvey

Peter Sellers … Harry Robinson

Danny Green … ‘One-Round’ Lawson

Jack Warner … ο επιθεωρητής

Katie Johnson … Louisa Wilberforce

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: William Rose

Παραγωγή: Michael Balcon

Μουσική: Tristram Cary

Φωτογραφία: Otto Heller

Μοντάζ: Jack Harris

Σκηνικά: Jim Morahan

Κοστούμια: Anthony Mendleson

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Ladykillers
• Ελληνικός Τίτλος: Η Συμμορία των 5
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Η Συμμορία των Πέντε

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Η Συμμορία των Πέντε (2004)

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ αυθεντικού σεναρίου.
• Βραβείο Bafta γυναικείας ερμηνείας (Katie Johnson) και σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη βρετανική ταινία και καλύτερη ταινία από οποιαδήποτε πηγή.

Παραλειπόμενα

• Ο σεναριογράφος αυτής της κλασικής κωμωδίας των Ealing Studios, ο William Rose, υποστήριξε ότι είδε ολόκληρη την ταινία στον ύπνο του, και απλά έπρεπε να θυμηθεί τις λεπτομέρειες όταν ξύπνησε για τη γράψει.
• Αρχικά ο κεντρικός ρόλος προορίζονταν για τον Alastair Sim. Ο Guinness που εντέλει τον πήρε βάσισε την ερμηνεία του πάνω στον μεγάλο εγγλέζο ηθοποιό.
• Πρώτος σημαντικός ρόλος στον κινηματογράφο για τον Peter Sellers. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, αυτός είναι και που δανείζει τη φωνή του για τα πουλιά.
• Η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη για τον ρόλο του Χάρι ήταν ο Richard Attenborough.
• Η πρώτη επιλογή για τον ρόλο της κυρίας, η Katie Johnson, δεν είχε γίνει αρχικά δεκτή από τους παραγωγούς, επειδή ήθελαν κάποια νεότερη. Η νεότερη όμως έφυγε από τη ζωή πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα.
• Το 1966, ο τσέχος συνθέτης Ilja Hurnik μετέτρεψε το σενάριο σε όπερα, με τον τίτλο Οι Λαίδη και οι Ληστές. Την ίδια χρονιά έγινε και ραδιοφωνική διασκευή στο BBC Radio 4.