Η Οργή ενός Υπομονετικού Ανθρώπου
- Tarde Para la Ira
- The Fury of a Patient Man
- 2016
- Ισπανία
- Ισπανικά
- Δραματικό Θρίλερ
- 29 Ιουνίου 2017
Ο Χοσέ είναι ένας ήσυχος άνθρωπος που κρατάει τον εαυτό του για τον εαυτό του. Συχνός πελάτης στο μπαρ του Χουάνχο Καράσκο, και ο Χουάνχο όπως και η φιλική του σύζυγος, η Πιλάρ, τον θεωρούν δικό τους άνθρωπο. Ο Χοσέ δείχνει έντονο ενδιαφέρον για την αδελφή του Χουάνχο, την Άννα. Το πρόβλημα είναι ότι η Άννα έχει ήδη σύντροφο, τον Κούρο, οποίος επιστρέφει στην πόλη μετά από οχτώ χρόνια στη φυλακή για μια αποτυχημένη ληστεία σε κοσμηματοπωλείο. Η απελευθέρωση του θα φέρει τα πάνω-κάτω στους πάντες.
Σκηνοθεσία:
Raul Arevalo
Κύριοι Ρόλοι:
Antonio de la Torre … Jose
Luis Callejo … Curro
Ruth Diaz … Ana
Raul Jimenez … Juanjo
Manolo Solo … Santi
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Raul Arevalo, David Pulido
Παραγωγή: Beatriz Bodegas
Μουσική: Vanessa Garde, Lucio Godoy
Φωτογραφία: Arnau Valls Colomer
Μοντάζ: Angel Hernandez Zoido
Σκηνικά: Anton Laguna
Κοστούμια: Cristina Rodriguez, Alberto Valcarcel
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Tarde Para la Ira
- Ελληνικός Τίτλος: Η Οργή ενός Υπομονετικού Ανθρώπου
- Διεθνής Τίτλος: The Fury of a Patient Man
Κύριες Διακρίσεις
- Καλύτερη ταινία, νέος σκηνοθέτης, δεύτερος αντρικός ρόλος (Manolo Solo) και σενάριο στα Goya. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Antonio de la Torre και Luis Callejo), νέα ηθοποιό (Ruth Diaz), νέο ηθοποιό (Raul Jimenez), φωτογραφία, μοντάζ και κοστούμια.
- Βραβείο γυναικείας ερμηνείας (Ruth Diaz) στο τμήμα Οριζόντων του φεστιβάλ Βενετίας.
Παραλειπόμενα
- Το 2017, μια αμερικανική εταιρία πήρε τα δικαιώματα για ριμέικ, με σκηνοθέτη τον Albert Hughes.
- Το σχέδιο έκανε 8 χρόνια για να μπει μπρος, μια και ο Arevalo δεν ήθελε να ρίξει τις απαιτήσεις του για κάτι συνηθισμένο.
- Η χαρακτηριστική προφορά του Manolo Solo στην ταινία είναι απόρροια αστεϊσμού κατά τις πρόβες, που όμως άρεσε και έμεινε.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 24/6/2017
Κατά τη διάρκεια ληστείας σε τράπεζα, ο Κούρο, ο συνεργάτης οδηγός απ` έξω, ακούει την αστυνομία να καταφθάνει, πάει να φύγει, αλλά τρακάρει και συλλαμβάνεται, ενώ μέσα στην τράπεζα ο πανικός κάνει τους άλλους να σκοτώσουν δυο άτομα. Ο Κούρο μπαίνει φυλακή. Οκτώ χρόνια μετά: ο Χοσέ, ένας ήσυχος τύπος, συχνάζει στο καφέ μπαρ του Χουάνχο, αδελφού του Κούρο όπου δουλεύει η Άνα, γυναίκα του Κούρο. Μεταξύ Χοσέ και Άνα φαίνεται να αναπτύσσεται μια σχέση, αν και παρακάτω βλέπουμε ότι τα κίνητρα και οι στόχοι του Χοσέ δεν είναι ερωτικής φύσης. Άλλωστε, όπου να`ναι, ο Κούρο αποφυλακίζεται…
Τον ισπανό Ραούλ Αλεβάρο τον γνωρίσαμε ως ηθοποιό σε ταινίες όπως «Το Μικρό Νησί», «Ακόμα και η Βροχή» και «Σκούρομπλεσχεδόνμαύρο». Εδώ, για πρώτη φορά πίσω απ` την κάμερα, αναλαμβάνει να αφηγηθεί μια ιστορία εκδίκησης με άκρο ρεαλισμό. Οι ηθοποιοί του, Αντόνιο ντε λα Τόρε, Λουίς Καγιέχο, Ραούλ Χιμένεθ, παίζουν με σπάνια φυσικότητα, ενώ οι υπαινικτικές ψυχολογικές μεταπτώσεις τους πλουτίζουν τη δραματουργία. Η ήρεμη επιφάνεια της αφήγησης δονείται υπόκωφα από την εσωτερική ένταση των δυο βασικών ηρώων και δυο τρία βίαια ξεσπάσματα λειτουργούν στο έπακρο λόγω της σκηνοθετικής οικονομίας. Αλλά… πρόκειται όντως για μια απλή, μικρή ιστορία εκδίκησης και τίποτε άλλο. Χωρίς προεκτάσεις, χωρίς κοινωνικές αναγωγές. Κάποιοι μίλησαν για σπουδή στο σινεμά των Κοέν ή του Πέκινπα, ωστόσο αυτό αφορά μόνο στο σκηνοθετικό στυλ. Ο σύγχρονος κοινωνικός ρεαλισμός έχει δώσει δεκάδες αξιόλογες ταινίες που μιλάνε, λένε πολλά για την κατάσταση των πραγμάτων. Ο Αρεβάλο, προς το παρόν, ασκήθηκε μόνο στην τεχνοτροπία. Μακάρι να έχουμε εξέλιξη.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
