Στούντιο 666 (2022)

👎 Εγχρ. 01 ωρ. 46 λεπ.

6 votes 2.5

ΣΥΝΟΨΗ

Προκειμένου να ηχογραφήσουν το δέκατο άλμπουμ τους, όλα τα μέλη του θρυλικού ροκ συγκροτήματος των Foo Fighters μετακομίζουν σε μια παλιά έπαυλη. Σύντομα, θα ανακαλύψουν ότι το σπίτι αυτό κρύβει μυστικά, τα οποία απειλούν τις ίδιες τους τις ζωές.

Σκηνοθεσία:

BJ McDonnell

Κύριοι Ρόλοι:

Dave Grohl … Dave Grohl

Nate Mendel … Nate Mendel

Pat Smear … Pat Smear

Taylor Hawkins … Taylor Hawkins

Rami Jaffee … Rami Jaffee

Chris Shiflett … Chris Shiflett

Whitney Cummings … Samantha

Jeff Garlin … Jeremy Shill

Leslie Grossman … Barb Weems

Jenna Ortega … Skye Willow

Kerry King … Krug

Will Forte … Darren Sandelbaum

Lionel Richie … Lionel Richie

John Carpenter … μηχανικός ήχου

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jeff Buhler, Rebecca Hughes

Στόρι: Dave Grohl

Παραγωγή: John Ramsay, James A. Rota

Μουσική: Roy Mayorga

Φωτογραφία: Michael Dallatorre, Eric Leach

Μοντάζ: Byron Wong

Σκηνικά: Michael Barton

Κοστούμια: Sarah de Sa Rego

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Studio 666
Ελληνικός Τίτλος: Στούντιο 666

Παραλειπόμενα

Πρώτη ταινία μυθοπλασίας για τους Foo Fighters, κι ενώ ήταν το αντικείμενο μελέτης δύο ντοκιμαντέρ στο παρελθόν.
Ο Grohl εμπνεύστηκε το στόρι κατά την ηχογράφηση του 10ου άλμπουμ του γκρουπ. Και ο χώρος που ηχογραφήθηκε το άλμπουμ, το Medicine at Midnight, έγινε και ο χώρος των γυρισμάτων.
Τα -υπό μυστικότητα- γυρίσματα είχαν διακοπεί λόγω της πανδημίας, αλλά ήταν μία από τις πρώτες ταινίες στην επανεκκίνηση των αιθουσών στις ΗΠΑ. Κι ενώ υπολογίζονταν ότι 6 ακόμα ημέρες θα ήταν αρκετές, χρειάστηκαν 3 εβδομάδες λόγω των αυστηρών υγειονομικών όρων.
Το “fuck” και παράγωγα του ακούγονται 162 φορές, με μια μέση συχνότητα 1,53 φορές ανά λεπτό.
Ο Taylor Hawkins έμελλε εδώ να αποχαιρετήσει τους θαυμαστές του, μια και έφυγε από τη ζωή μόλις 50 ετών στις 25 Μαρτίου του 2022.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Οι Foo Fighters ηχογράφησαν ολόκληρο άλμπουμ για το μυθοπλαστικό συγκρότημα Dream Widow της ταινίας.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 19/11/2022

Μια και η ταινία δεν μοιάζει να αισιοδοξούσε να επιδιώξει να κάνει στο ελάχιστο κάτι περισσότερο από ακόμα μία ταιριαστή με το Χάλογουιν βραδιά ταινίας, μου γεννιέται μια -πιστεύω- αυτονόητη απορία. Μετά από μια τόσο σεβαστή πορεία στον χώρο της ροκ, όπου φανερά ήθελαν να αφήσουν ένα ποιοτικό στίγμα, ήταν αρκετό για τους Foo Fighters να συνδέσουν το όνομα τους με έναν τόσο ασήμαντο κινηματογραφικό χαβαλέ;

Μάλλον όμως το πήρα λάθος το ερώτημα, μια κι αν είχαμε την περίπτωση ενός γουστόζικου χαβαλέ, γιατί να εκφράζαμε το παραμικρό παράπονο; Στην προκειμένη, έχουμε μια παραγωγή που στηρίζεται στα ψηφιακά της εφέ και σε ένα σενάριο που δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια αυτοσχεδιασμού. Όπως δηλαδή κι αν το πιάσεις, όλο το θεμέλιο του Στούντιο 666 είναι πλασμένο εξαρχής λανθασμένα.

Το μεγάλο πρόβλημα εδώ μέσα είναι το κρύο χιούμορ, που θα μπορούσε να δέσει με την κλισέ πλοκή (μια συρραφή από γνωστά μοτίβα, αλλά και πάλι η αναζήτηση του ροκ υπερ-τραγουδιού), σε ένα όμως είδος ταινίας που το τετριμμένο μπορεί να μπαλωθεί μέσω της συνύπαρξης με τη μαύρη κωμωδία-παρωδία. Είναι όμως τόσο αναίμακτες οι ατάκες, που έρχονται να προστεθούν σε ερμηνείες αμήχανες και κάποιες σκηνές δίχως ουσία ύπαρξης. Εκεί που γλυτώνουμε τα χειρότερα είναι στο ότι η κεφαλή του γκρουπ, ο Dave Grohl, φαντάζει να έχει πάρει σοβαρά το όλο θέμα της ταινίας, αν και υποψιάζομαι πως ακριβώς επειδή το πήρε ο συγκεκριμένος σοβαρά, χάθηκε το απαραίτητο σε αυτή την περίπτωση ομαδικό «χειμαδιό».

Αν, πάλι, είστε αθεράπευτοι φαν του γκρουπ (διόλου περίεργο), όλα αυτά μπορεί να σας λένε ελάχιστα μπροστά στην ευχαρίστηση να τους βλέπετε να κάνουν το κάτι διαφορετικό από ό,τι συνήθως. Πόσο μάλλον που παρά τα πολλά κριτικά παράπονα που μπορεί να ενσκήπτουν εκ του συνόλου, δεν έχουμε κάτι καλύτερο ή χειρότερο ενός μέσου όρου αυτού που εντέλει η ταινία υπηρετεί αλλά και αναφέραμε εξαρχής: μια σινε-βραδιά Χάλογουιν και αυτό ήταν όλο!

Βαθμολογία: