Σταρ Τρεκ: Η Εξέγερση

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 19/7/2016

Το ένατο Σταρ Τρεκ είναι μια ταινία που ακόμα και σήμερα δυσκολεύομαι να καταλήξω στο αν τελικά τη θεωρώ καλή ή μια μέτρια περίπτωση, πιστή όμως στο πνεύμα του Σταρ Τρεκ. Η τελευταία προβολή με κάνει να κλίνω προς το δεύτερο, αλλά πάντα το πρόβλημα με αυτό το φιλμ ήταν ότι σε κάθε προβολή είχα διαφορετική άποψη!

Αν παρακολουθήσεις τις ταινίες του Τρεκ με τη χρονολογική σειρά που δημιουργήθηκαν, το Σταρ Τρεκ: Η Εξέγερση μπαίνει σε μειονεκτική θέση γιατί έρχεται αμέσως μετά από μία από τις καλύτερες ταινίες της σειράς, το πιο επιτυχημένο εισπρακτικά Τρεκ μέχρι το 2009, Σταρ Τρεκ: Πρώτη Επαφή. Οι βασικοί συντελεστές δεν αλλάζουν, εκτός από τους σεναριογράφους, με τον Μάικλ Πίλερ να παίρνει τη θέση των Μπράνον Μπράγκα, Ντόναλντ Ντ. Μουρ. Ο Ρικ Μπέρμαν παραμένει συνδετικός κρίκος συμμετέχοντας στη δημιουργία της ιστορίας, ενώ κι ο Πίλερ δεν είναι άσχετος με το Σταρ Τρεκ, καθώς έχει δουλέψει σαν σεναριογράφος στις τηλεοπτικές σειρές The Next Generation, Deep Space Nine και Voyager. Η αλήθεια είναι ότι το πνεύμα του Σταρ Τρεκ διατηρείται κι εδώ άθικτο, βάζοντας τον άνθρωπο στο κέντρο της αναζήτησης και θέτοντας ηθικά, πολιτικά και πολιτιστικά διλήμματα στους πρωταγωνιστές και το κοινό.

Το στοίχημα που δεν κατάφερε να κερδίσει ο Τζόναθαν Φρέικς, σκηνοθέτης κι αυτού του φιλμ, είναι να διατηρήσει τη ροή του φιλμ σε ικανοποιητικό ρυθμό και να προσδώσει έναν πιο κινηματογραφικό χαρακτήρα στην ταινία του. Η «υφή» της ταινίας είναι τηλεοπτική, θυμίζοντας τις κλασικές περιπτώσεις δύο ενωμένων επεισοδίων σε ένα μεγαλύτερης διάρκειας. Σίγουρα αυτό το επεισόδιο δεν είναι κακό, σίγουρα μένει πιστό στις ιδέες της σειράς, όμως δεν είναι αυτό που περιμένεις από μια κινηματογραφική παραγωγή.

Το ίδιο ισχύει και στις ερμηνείες των ηθοποιών. Καλό επίπεδο, αλλά στα όρια των τηλεοπτικών προδιαγραφών. Ο Στιούαρτ και ο Σπάινερ είναι αυτοί που ξεχωρίζουν από το πλήρωμα, ενώ ο Φ. Μάρεϊ Έιμπραχαμ αναλαμβάνει τον ρόλο του κακού, υποδυόμενος τον εθισμένο στο λίφτινγκ, Ρουα`φό. Ο τιμημένος με Όσκαρ για την ερμηνεία του ως Σαλιέρι στο Αμαντέους του Μίλος Φόρμαν, δίνει μια ικανοποιητική ερμηνεία, αλλά όχι από αυτές που θυμάσαι σαν τις καλές της σειράς, χαρίζοντάς μας μια από τις πιο παράξενες κραυγές/στριγκλιές της επιστημονικής φαντασίας.

Οι φίλοι του Τρεκ θα αναγνωρίσουν τα κλασικά στοιχεία της σειράς στο ένατο Σταρ Τρεκ και ίσως να το εκτιμήσουν. Είμαι σίγουρος ότι θα το εκτιμούσαν πολύ περισσότερο ως τηλεοπτικό επεισόδιο, εκεί που οι απαιτήσεις ήταν μικρότερες σε θέματα παραγωγής, σκηνικών και ροής. Λείπει, λοιπόν, η κινηματογραφική χρυσόσκονη από το δεύτερο φιλμ που σκηνοθέτησε ο Φρέικς. κάτι που το τοποθετεί στις πιο αδύναμες στιγμές του θρυλικού franchise.

Βαθμολογία: