
Η 20χρονη Γκρέις είναι η κύρια υπεύθυνη σε οίκο περίθαλψης νεαρών ατόμων που κινδυνεύουν. Παθιασμένη κα σκληρή, η Γκρέις ξέρει να φροντίζει τα παιδιά που έχει στην ευθύνη της, ενώ είναι ερωτευμένη με τον συγγραφέα και συνάδελφο Μέισον, με τον οποίο έχει χρόνια σχέση. Το δύσκολο της παρελθόν αλλά και μια έκπληξη που την περίμενε την κάνουν να βρεθεί σε σύγχυση. Όταν στις εγκαταστάσεις φτάνει η Τζέιντεν, μια προβληματική αλλά και χαρισματική νεαρή, οι δυο τους συνδέονται στενά.
Σκηνοθεσία:
Destin Daniel Cretton
Κύριοι Ρόλοι:
Brie Larson … Grace Howard
John Gallagher Jr. … Mason
Kaitlyn Dever … Jayden Cole
Rami Malek … Nate
LaKeith Stanfield … Marcus
Melora Walters … Δρ Hendler
Stephanie Beatriz … Jessica
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Destin Daniel Cretton
Παραγωγή: Joshua Astrachan, Asher Goldstein, Ron Najor, Maren Olson
Μουσική: Joel P West
Φωτογραφία: Brett Pawlak
Μοντάζ: Nat Sanders
Σκηνικά: Rachel Myers
Κοστούμια: Joy Cretton, Mirren Gordon-Crozier
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Short Term 12
- Ελληνικός Τίτλος: Μικρά Όμορφα Πλάσματα
- Εναλλακτικός Τίτλος: Short Term Twelve
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: States of Grace [Γαλλία]
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Short Term 12 (2008) της Destin Daniel Cretton.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Αθήνας.
- Βραβείου κοινού στο φεστιβάλ της Γάνδης.
- Ειδική μνεία ταινίας, βραβείο νεανικής επιτροπής, οικουμενικής επιτροπής και γυναικείας ερμηνείας (Brie Larson) στο φεστιβάλ του Λοκάρνο.
- Βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ SXSW.
Παραλειπόμενα
- Προέκταση της 22 λεπτών ομότιτλης και βραβευμένης στο Sundance ταινίας του ίδιου σκηνοθέτη, από το 2008. Σε εκείνη, τον πρώτο ρόλο είχε ο Brad William Henke, που εδώ όμως έγινε θηλυκός.
- Ο Cretton βάσισε το σενάριο σε προσωπικές του εμπειρίες.
- Brie Larson και John Gallagher Jr. κέρδισαν τον ρόλο τους περνώντας οντισιόν μέσω Skype.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 20/3/2014
Σε ένα όχι αυστηρό κρατικό ίδρυμα (θυμίζει κατασκήνωση) για ανήλικους με παραβατική συμπεριφορά, η Γκρέις και ο Μέισον, που είναι και ζευγάρι, πρωτοστατούν στην επίβλεψη των παιδιών. Η Γκρέις δείχνει έντονο ενδιαφέρον για μια νέα οικότροφη, την Τζέιντεν, καθώς μοιάζει να κουβαλούν παρόμοια οικογενειακά τραύματα, ενώ η ίδια ταλαντεύεται όσον αφορά τις προοπτικές του δικού της μέλλοντος.
Αναπτύσσοντας την ομότιτλη ταινία μικρού μήκους του, ο φρέσκος χαβανέζος 35αρης σεναριογράφος-σκηνοθέτης Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον, κινούμενος με προσοχή στο ανεξάρτητο τερέν, έχει την ωριμότητα να αποφύγει ακραίες δραματικές καταστάσεις (εύκολες λύσεις) και ταυτόχρονα να αιχμαλωτίσει με τον φακό του και τη σωστή διεύθυνση των ηθοποιών τις υποβόσκουσες ψυχικές ταλαιπωρίες των ηρώων του, κρατώντας συχνά στην επιφάνεια έναν χιουμοριστικό τόνο που δεν είναι «υφάκι για το υφάκι», αλλά ένας ανθρώπινος τρόπος διαχείρισης των προβλημάτων.
Ισορροπία ανάμεσα στον ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό και την ακαδημαϊκή δραματουργία, αποφυγή μυθοποίησης καταστάσεων, με τους χαρακτήρες απόλυτα καθημερινούς αλλά πάντα ενδιαφέροντες. Δεν είναι μια μεγάλη ταινία (ωστόσο ενθουσίασε κριτικούς και κοινό), αλλά μια πολύ καλή κοινωνική ψυχογραφία που αποφεύγει πολλά κλισέ του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά.
Η Μπρι Λάρσον στον κεντρικό ρόλο καταφέρνει υποδειγματικά να υποδυθεί τη νεαρή που αναλαμβάνει ευθύνες πιο πάνω από τις δυνατότητές της, στηριγμένη στο ένστικτό κι όχι την «κλινική» λογική της ψυχοθεραπείας.
Βαθμολογία: