Φόβος Ενστίκτου (1996)

ΣΥΝΟΨΗ

Ένοχος; Αθώος; Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι για τον παντοδύναμο δικηγόρο του Σικάγο, Μάρτιν Βέιλ. Δουλειά του είναι να υπερασπίζεται, ιδιαίτερα στις υποθέσεις εκείνες που θα του εξασφαλίσουν ότι θα μπει πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Όταν ο Βέιλ ακούει ότι ένα αδέκαρο παπαδοπαίδι κατηγορείται για τη δολοφονία του τοπικού αρχιεπίσκοπου, αναλαμβάνει την υπόθεση, διψασμένος για δημοσιότητα. Ελάχιστα μπορεί να προβλέψει για την αποκάλυψη μιας ολόκληρης φωλιάς διαφθοράς, για τη διαμάχη του με την κατήγορο Τζάνετ Βέναμπλ, της οποίας είναι πρώην εραστής, αλλά και για τη δοκιμασία της ικανότητάς του να κερδίζει δίκες με κάθε κόστος.

Σκηνοθεσία:

Gregory Hoblit

Κύριοι Ρόλοι:

Richard Gere … Martin Vail

Edward Norton … Roy/Aaron Stampler

Laura Linney … Janet Venable

John Mahoney … John Shaughnessy

Alfre Woodard … δικαστής Shoat

Frances McDormand … Δρ Molly Arrington

Reg Rogers … Jack Connerman

Terry O’Quinn … Bud Yancy

Andre Braugher … Tommy Goodman

Steven Bauer … Joey Pinero

Maura Tierney … Naomi Chance

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Steve Shagan, Ann Biderman

Παραγωγή: Gary Lucchesi

Μουσική: James Newton Howard

Φωτογραφία: Michael Chapman

Μοντάζ: David Rosenbloom

Σκηνικά: Jeannine Oppewall

Κοστούμια: Betsy Cox

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Primal Fear
Ελληνικός Τίτλος: Φόβος Ενστίκτου

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: Primal Fear του William Diehl.

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου (Edward Norton).
Χρυσή Σφαίρα δεύτερου αντρικού ρόλου (Edward Norton).
Υποψήφιο για Bafta δεύτερου αντρικού ρόλου (Edward Norton).

Παραλειπόμενα

Πρώτη σκηνοθετική δουλειά για τον Gregory Hoblit στη μεγάλη οθόνη. Προηγουμένως είχε εργαστεί επί 15 έτη για την τηλεόραση.
Πολυβραβευμένο ντεμπούτο στον κινηματογράφο για τον Edward Norton.
Για τον ρόλο του Άαρον, από οντισιόν πέρασαν 2.100 άνθρωποι. Η πρώτη επιλογή ήταν ο Leonardo DiCaprio, αλλά τον αρνήθηκε. Υποψήφιοι ήταν και οι: Wil Wheaton, Edward Furlong, Matt Damon, James Marsden, Danny Masterson και James Van Der Beek.
Ο ρόλος της Alfre Woodard είχε γραφτεί για άντρα και λευκό.
Με κόστος 30 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ ευτύχησε να εισπράξει 102,6.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 9/9/2012

Το σενάριο διαθέτει ότι χρειάζεται για ένα δικαστικό-κοινωνικό δράμα. Μυστήριο για το ποιος και γιατί, διαρκείς ανατροπές, ένα φόντο από τα συμφέροντα που διαπλέκονται σε κύκλους του Σικάγο και προπάντων καλοσχεδιασμένους, ενδιαφέροντες χαρακτήρες (πρωταγωνιστικούς και δευτερεύοντες) που κρατούν τον θεατή σε εγρήγορση. Ο Ρίτσαρντ Γκιρ ως πονηρός φιλόδοξος δικηγόρος που υιοθετεί τον ρόλο του προστάτη του αδύνατου νεαρού, δίνει μια από τις καλές του ερμηνείες. Στον ρόλο της αντιπάλου (και πρώην ερωμένης) στα έδρανα η Λόρα Λίνεϊ, ενώ ο (από τότε εξαιρετικός) Έντουαρντ Νόρτον είναι το παπαδοπαίδι. Από τον Γκρέγκορι Χόμπλιτ που αγαπά τα έξυπνα θριλεροειδή σενάρια («Fracture»). Η κατακλείδα ενδιαφέρουσα: δεν υπάρχει τέλος στην ανθρώπινη πονηριά.

Βαθμολογία: