Ο Πέρσι Τζάκσον & οι Ολύμπιοι: Η Κλοπή της Αστραπής
- Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief
- 2010
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Αρχαία Ελληνικά
- Νεανική, Οικογενειακή, Περιπέτεια, Φαντασίας
- 18 Φεβρουαρίου 2010
Ο επιρρεπής σε μπελάδες Πέρσι Τζάκσον αντιμετωπίζει προβλήματα στο σχολείο, αλλά αυτό είναι το λιγότερο που θα έπρεπε να τον απασχολεί. Αν και βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, οι Θεοί του Ολύμπου μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από τα βιβλία μυθολογίας του Πέρσι στην πραγματική ζωή. Ο νεαρός μαθαίνει πως ο πραγματικός του πατέρας είναι ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας, πράγμα που σημαίνει πως ο Πέρσι είναι ημίθεος. Παράλληλα, ο Δίας κατηγορεί τον Πέρσι για την κλοπή της αστραπής του, η οποία αποτελεί όπλο μαζικής καταστροφής. Μια μεγάλη περιπέτεια, που κρύβει αμέτρητους κινδύνους, ξεκινά για τον Πέρσι.
Σκηνοθεσία:
Chris Columbus
Κύριοι Ρόλοι:
Logan Lerman … Percy Jackson
Brandon T. Jackson … Grover Underwood
Alexandra Daddario … Annabeth Chase
Jake Abel … Luke Castellan
Sean Bean … Δίας
Kevin McKidd … Ποσειδώνας
Steve Coogan … Άδης
Melina Kanakaredes … Αθηνά
Rosario Dawson … Περσεφόνη
Ray Winstone … Άρης
Uma Thurman … Μέδουσα
Pierce Brosnan … Χείρων/Κος Brunner
Catherine Keener … Sally Jackson
Joe Pantoliano … Gabe Ugliano
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Craig Titley
Παραγωγή: Michael Barnathan, Chris Columbus, Mark Radcliffe, Karen Rosenfelt
Μουσική: Christophe Beck
Φωτογραφία: Stephen Goldblatt
Μοντάζ: Peter Honess
Σκηνικά: Howard Cummings
Κοστούμια: Renee April
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Πέρσι Τζάκσον & οι Ολύμπιοι: Η Κλοπή της Αστραπής
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Percy Jackson & the Lightning Thief [Μεγ. Βρετανία]
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι: Η Κλοπή της Αστραπής [τηλεόραση]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: The Lightning Thief του Rick Riordan.
Παραλειπόμενα
- Η 20th Century Fox είχε αποκτήσει τα δικαιώματα του βιβλίου από το 2004, κι ενώ αυτό βρέθηκε στα βιβλιοπωλεία την επόμενη χρονιά.
- Στο βιβλίο, ο Πέρσι είναι 12χρονος, ενώ στην ταινία είναι 17.
- Ο Παρθενώνας της ταινίας βρίσκεται και στην πραγματικότητα σε πάρκο του Νάσβιλ.
- Η Nina Dobrev πέρασε από οντισιόν για τον ρόλο της Άναμπεθ.
- Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του καστ προήλθε από τη σειρά Supernatural (2005).
- Κατά τη διαδικασία της παραγωγής, ο Riordan κριτίκαρε αρνητικά τις αλλαγές που είχαν γίνει σε σχέση με το βιβλίο του, και είχε προειδοποιήσει το στούντιο ότι αυτό θα αποξενώσει τους αναγνώστες του από την ταινία. Η κριτική του αυτή εντάθηκε κατά την έξοδο του φιλμ στις αίθουσες.
- Μέσα στην ίδια χρονιά βγήκε και το βιντεοπαιχνίδι για Nintendo DS.
- Έχοντας κόστος 95 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ εισέπραξε 226,4, και χωρίς να θεωρούνται μεγάλη επιτυχία, ήταν αρκετά για να δημιουργηθεί το franchise. Έτσι κι αλλιώς, ο Columbus είχε δηλώσει πως η επιλογή του καστ είχε γίνει έχοντας κατά νου και τα σίκουελ.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Κατά τη διάρκεια της εκδρομής με το λεωφορείο, ακούγεται το Highway to Hell των AC/DC. Αργότερα μέσα στην ταινία, ο Άδης φαίνεται να έχει μια κιθάρα Gibson SG δίπλα στο τζάκι του. Αυτή η κιθάρα άνηκε στον Angus Young, κιθαρίστα των AC/DC.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 2/2/2010
Πρέπει να ξεκινήσω επισημαίνοντας πως δεν διακατέχομαι από εθνικιστικό δέος και δύσκολα θα με ενοχλούσε κάτι αναφερόμενο «στραβά» στα δικά μας. Ε, λοιπόν, μου σηκώθηκε η τρίχα! Αν ήταν στο χέρι μου θα απαγόρευα την προβολή της ταινίας στη χώρα μας ως μποϊκοτάζ. Με λίγα λόγια, δεν φτάνει που ξεφτιλίζουν τη μυθολογία μας, οικειοποιούνται αυτή σαν να ήταν απόλυτα δική τους. Θέτουν τις ΗΠΑ ως Όλυμπο κι επίκεντρο όσων έχουν σχέση με το δωδεκάθεο. Αλλά και να ακούς «hello…» και «cool» δίπλα σε αρχαίες πανοπλίες δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Κύριε Columbus, για μαζευτείτε λίγο…
Και θα μου πείτε κατακεραυνώνεις ένα μπλοκμπάστερ βασιζόμενος μονάχα στη θεματολογία του; Αν και στην προκειμένη θα μου έφτανε κι αυτό, προχωράω στα λοιπά «δράματα». Το σενάριο δεν μοιάζει βασισμένο από μυθιστόρημα, αλλά από βίντεο-γκέιμ. Περάσαμε μια πίστα, πάμε για τον επόμενο αντίπαλο. Οι χαρακτήρες δεν είναι παιδικοί, αλλά παιδιάστικοι. Τα εφέ δεν προσθέτουν τίποτα το καινούργιο. Το χειρότερο, δε, είναι πως γινόμαστε μάρτυρες επαναλαμβανόμενων σεναριακών λαθών, σε σημείο που προσβάλλεται η νοημοσύνη ακόμα και των παιδιών. Ακόμα και τα σενάρια των Χάρι Πότερ μοιάζουν με Ντοστογιέφσκι σε σύγκριση. Να μια ταινία που δεν προτείνω σε κανέναν, αφού όπου δεν με χάλασε ως ταινία, με έκανε κομμάτια ως Έλληνα. Μα, η Μέδουσα με μαύρο γυαλί και σέξι;;;
Βαθμολογία: