Φυσικό Φως
- Természetes Fény
- Natural Light
- 2021
- Ουγγαρία
- Ουγγρικά, Ρωσικά
- Εποχής, Πολεμική, Πολεμικό Δράμα, Σινεφίλ
- 10 Φεβρουαρίου 2022
1943, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ένας μακρύς Χειμώνας μόλις ξεκίνησε στις απέραντες εκτάσεις της κατεχόμενης Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ίστβαν Σεμέτκα είναι μέλος μιας ειδικής μονάδας του γερμανικού στρατού αποτελούμενης από Ούγγρους, που αποστολή τους έχουν να ταξιδεύουν από χωριό σε χωριό αναζητώντας παρτιζάνους. Οδεύοντας μια ημέρα προς ένα απόμακρο χωριό, θα πέσουν σε ενέδρα, και ο επικεφαλής τους θα σκοτωθεί. Ο Σεμέτκα είναι αυτός που αναλάβει την ηγεσία, ως ανώτερος αξιωματικός. Πλέον, πρέπει να οδηγήσει την ομάδα του διαμέσου ενός ατελείωτου βάλτου, με σκοπό να επιστρέψουν πίσω σε ένα κατακτημένο χωριό και να ενωθούν με τους υπόλοιπους της μονάδας τους.
Σκηνοθεσία:
Denes Nagy
Κύριοι Ρόλοι:
Ferenc Szabo … Istvan Semetka
Tamas Garbacz … Szrnka
Laszlo Bajko … Koleszar
Gyula Franczia … Major
Stuhl Erno … Vucskan
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Denes Nagy
Παραγωγή: Melanie Blocksdorf, Inese Boka, Marcell Gero, Sara Laszlo, Caroline Piras
Μουσική: Santa Ratniece
Φωτογραφία: Tamas Dobos
Μοντάζ: Nicolas Rumpl
Σκηνικά: Marton Agh
Κοστούμια: Marton Agh
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Termeszetes Feny
- Ελληνικός Τίτλος: Φυσικό Φως
- Διεθνής Τίτλος: Natural Light
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Termeszetes Feny του Pal Zavada.
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Βραβείο σκηνοθεσίας.
- Βραβείο σκηνικών στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
Παραλειπόμενα
- Όλο το καστ αποτελείται από ερασιτέχνες ηθοποιούς.
- Πρωτόλεια ταινία μυθοπλασίας για τον Denes Nagy, μετά από μια μακρά σειρά ντοκιμαντέρ και ταινιών μικρού μήκους.
Κριτικός: Λήδα-Ειρήνη Αδάμου
Έκδοση Κειμένου: 24/3/2021
Για όποιον θεωρεί πως σε μια ταινία η σκηνοθεσία με την κινηματογράφηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες ή αποτελούν μέχρι και ένα αυτοτελές σύνολο, το φιλμ Φυσικό Φως του ούγγρου σκηνοθέτη Denes Nagy συνιστά πράγματι ένα αριστούργημα. Η φωτογραφία για την αναπαράσταση των σαγηνευτικών τοπίων, οφειλόμενη κατά κύριο λόγο στην αριστοτεχνική διεύθυνση του Tamas Dabos και ιδωμένη πάντα υπό το βλέμμα του Nagy μέσω της οπτικής του πρωταγωνιστή, του ούγγρου στρατιώτη Semetka (σε υπηρεσία στις τάξεις των ναζί, την περίοδο της εισβολής το 1943, στη Σοβιετική Ένωση), εκτοξεύουν το φιλμ κυριολεκτικά, σε άλλα επίπεδα.
Αιτιολογημένα συνεπώς όλη η προκείμενη σύνθεση χαρίζει στον Denes Nagy την Αργυρή Άρκτο καλύτερης σκηνοθεσίας, στα πλαίσια της 71ης Μπερλινάλε. Το θέμα που τίθεται εδώ βέβαια είναι κατά πόσο, πέρα από την αλληλουχία των μαγευτικών κατά τ’ άλλα εικόνων με την άρτια δραματουργία και ποιητική γραφή, υπάρχουν στιγμές πραγματικής «δράσης» στο φιλμ. Και η πραγματικότητα είναι πως στο φιλμ αυτές είναι λίγες. Εν αντιθέσει στην ταινία επικρατεί ως επί το πλείστον μια εκκωφαντική σιωπή, πάντα με παρατηρητή τον Semetka (ή και με την ίδια τη φύση κατά τα λεγόμενα του σκηνοθέτη), μια σιωπή που υποδηλώνει αδιαμφισβήτητα τον θάνατο, τον πόλεμο και το να ζεις μέσα σε με τέτοια πραγματικότητα. Μια σιωπή επίσης που ενίοτε μπορεί να κουράσει τον θεατή, σωζόμενη όμως από κοινού με τα ασύλληπτα τοπία της γυρισμένης στη Λετονία σκηνοθετικής δημιουργίας του Denes Nagy, από τις μυστηριώδεις συνθέσεις που ντύνουν την ταινία και ανήκουν στην επίσης λετονή συνθέτρια Satna Ratniece.
Αξιοσημείωτος τέλος στην ταινία είναι κι ο ρόλος του όλου «κειμένου» του έργου, το οποίο υπογράφει ο ίδιος ο δημιουργός, βασισμένος σε νουβέλα του Pal Zavada. Το κείμενο αυτό, με ενσωματωμένες τις αφηγηματικές οδηγίες και πάλι του Nagy, ο οποίος και περιγράφει με λόγια τι κάνει (ή τι πρόκειται να κάνει μετά) o στρατιώτης Semetka, θυμίζει την τεχνοτροπία των τραγικών ποιητών του 5ου αιώνα. Επιπλέον, με την επιλογή εκ μέρους του ταλαντούχου σκηνοθέτη μη επωνύμων ηθοποιών, με το πρόσωπο τους να θυμίζει κάτι το «αρχαϊκό» (όπως δηλώνει κι ο ίδιος σε συνέντευξη του), είναι σίγουρο πως βλέποντας κανείς το Φυσικό Φως μπορεί να μιλήσει ως και για ύφος που παραπέμπει σε αρχαία ελληνική τραγωδία.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
