Πάντα αγωνιζόταν να κάνει τη μαμά της περήφανη. Η 11χρονη Άννα ήταν η τέλεια κόρη. Ένα παιδί θαύμα: στα μαθήματά της, στη μουσική, αλλά και ιδιαίτερο genius ταλέντο στη μαγειρική. Όταν παίρνει μέρος σ’ έναν τηλεοπτικό διαγωνισμό, ένα reality-show μαγειρικής, η συμπεριφορά της αλλάζει, σκοτεινιάζει, φέρνει τον εαυτό της και τους άλλους γύρω της στα όριά τους. Γιατί ένα παιδί που μοιάζει να τα έχει όλα να συμπεριφέρεται έτσι;

Σκηνοθεσία:

Όλγα Μαλέα

Κύριοι Ρόλοι:

Ναταλία Δραγούμη … Μαίρη

Μαρία Ρισκάκη … Άννα

Γιούλικα Σκαφιδά … Εύα

Σήφης Πολυζωίδης … Παύλος

Τρύφων Καρατζάς … ψυχοθεραπευτής

Χριστίνα Μητροπούλου … Ειρήνη

Τριανταφύλλη Μπουτεράκου … παρουσιάστρια

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Όλγα Μαλέα, Απόστολος Αλεξόπουλος

Παραγωγή: Όλγα Μαλέα

Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης

Φωτογραφία: Γιάννης Δασκαλοθανάσης

Μοντάζ: Πάνος Πολύζος

Σκηνικά: Κική Πίττα

Κοστούμια: Μαρία Παλάντζα

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Ματζουράνα
  • Διεθνής Τίτλος: Marjoram
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Μαντζουράνα

Παραλειπόμενα

  • Πρωτόλεια και μόνη κινηματογραφική παρουσία για τη νεαρή πρωταγωνίστρια Μαρία Ρισκάκη.
  • Έκοψε 1761 εισιτήρια, και ήρθε στη 15η θέση ανάμεσα στις ελληνικές παραγωγές της χρονιάς.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 4/4/2013

Η 11χρονη Άννα συμμετέχει ως φαβορί σε τηλεοπτικό σόου τύπου «master chef», ενώ κάποια στιγμή σε ελεύθερο χρόνο της παίζει εξαιρετικά φλάουτο, μάλιστα σε λόγια μουσική. Παιδί θαύμα, ένα πράμα. Η μητέρα της παίζει ρόλο «προπονητή», ενώ ο πατέρας είναι χαλαρός. Από ένα σημείο και πέρα, όμως, η Άννα εκδηλώνει μια ανισόρροπη συμπεριφορά.

Από πού να το πιάσεις αυτό το «ψυχολογικό δράμα» ή «ψυχολογικό θρίλερ» όπως αναφέρεται στα δελτία τύπου; Ας πάρουμε καταρχήν το γεγονός ότι η μικρή είναι ενταγμένη με τις ευλογίες της μαμάς σε αυτή την κουλτούρα της υπεροχής και της διεκδίκησης της επιτυχίας μέσα από τα μίντια, που το σενάριο των Όλγα Μαλέα-Απόστολου Αλεξόπουλου ούτε κατά διάνοια (στην εποχή που ζούμε) επιχειρεί να κριτικάρει. Η Άννα δεν πάσχει από τον διαγωνισμό, αλλά από κάτι άλλο. Αν μιλάμε πάλι για ψυχολογικό θρίλερ, λίγη εξάσκηση να έχεις, καταλαβαίνεις πολύ νωρίς ποιο είναι το ψυχικό τραύμα της Άννας, οπότε δεν είναι καν θέμα μυστηρίου. Η βασική υπόθεση δεν ξεπερνά το υλικό ενός τηλεοπτικού επεισοδίου. Αν υπάρχει κάτι που καταγράφεται διεξοδικά (αυτό το αναγνωρίζουμε) είναι η νεύρωση της μαμάς για υπεροχή, έλεγχο, τελειότητα που έχει μεταφερθεί στο παιδί. Κι αν μετά την αποκάλυψη-εξομολόγηση-ξαλάφρωμα τέλειωνε η ιστορία, θα είχαμε να κάνουμε με μια ελάσσονα, κομμάτι περιποιημένη ταινία, έστω και με τα λάθη της: η υπερβολική, μη ρεαλιστική δραματοποίηση της στάσης της ψυχολόγου, το σασπένς (με μουσική, βλέμματα, σκοταδάκια κ.λπ.) για πράγματα που δεν έχουν μεγάλο ενδιαφέρον κι άλλωστε τα ψυλλιαζόμαστε, κάποιες ξαφνικές αντιδράσεις κι ατάκες της μικρής με νευρικό μοντάζ που αντί να ενισχύει, κάνει το αποτέλεσμα άτεχνο κ.α. Παρόλα αυτά θα είχαμε, ξαναλέω, μια φροντισμένη σε πολλά σημεία, ταινιούλα – η κρίσιμη σκηνή του σκακιού, εξαιρετική. Όπως συμβαίνει συχνά εν Ελλάδι, οι σκηνοθέτες ρίχνονται με πάθος σε πλάνα και σκηνές, φροντίζουν λεπτομέρειες και ξεχνούν το όλον.

Αλλά η Μαλέα, θέλοντας, ενστικτωδώς ίσως, να της δώσει ένα παραπάνω μέγεθος, ποσοτικό και «ποιοτικό», μετά τις αποκαλύψεις συνεχίζει πλατειάζοντας, προσθέτοντας ανόητες μικροπλοκές κι αυτονόητα πλάνα και σκηνές, εκτροχιάζοντας το όλο εγχείρημα σε βαθμό… γέλιου, ενώ για να έχει απ’ όλα το έργο της, το κλείνει κι απότομα «αλά φρανσέ».

Η μικρή Μαρία Ρισκάκη με καλύτερη διεύθυνση έχει δυνατότητες και η Ναταλία Δραγούμη δείχνει έναν επαγγελματισμό παραπάνω από το μπόι του έργου.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *