Πρόκειται για μια από τις καλύτερες δικηγόρους διαζυγίων στη Νέα Υόρκη. Όμως, παράλληλα, η Όντρεϊ Γουντς αποφεύγει τους άντρες, δεν πιστεύει στον γάμο και είναι εθισμένη… στα γλυκά. Από την άλλη, ο Ντάνιελ Ράφερτι είναι ο καλύτερος δικηγόρος διαζυγίων στο Μπέβερλι Χιλς. Είναι άνετος, και στον ελεύθερο χρόνο του γράφει νομικά βιβλία ή εμφανίζεται σε τηλεοπτικές εκπομπές. Ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας, και τώρα η Όντρεϊ κι ο Ντάνιελ αναλαμβάνουν την ίδια υπόθεση. Σταδιακά, όμως, αναπτύσσεται μια αμοιβαία έλξη μεταξύ τους. Οι απαιτήσεις της υπόθεσης αναγκάζουν τους δύο συνεργάτες να ταξιδέψουν μέχρι την Ιρλανδία. Εκεί, όμως, κατά τη διάρκεια μιας ρομαντικής ιρλανδικής γιορτής, δεν αργούν να βρεθούν… παντρεμένοι.

Σκηνοθεσία:

Peter Howitt

Κύριοι Ρόλοι:

Pierce Brosnan … Daniel Rafferty

Julianne Moore … Audrey Woods

Michael Sheen … Thorne Jamison

Parker Posey … Serena Jamison

Frances Fisher … Sara Miller

Nora Dunn … δικαστής Abramovitz

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Aline Brosh McKenna, Robert Harling

Στόρι: Aline Brosh McKenna

Παραγωγή: David Bergstein, Julie Durk, David T. Friendly, Beau St. Clair, Marc Turtletaub

Μουσική: Edward Shearmur

Φωτογραφία: Adrian Biddle

Μοντάζ: Tony Lawson

Σκηνικά: Charles Wood

Κοστούμια: Joan Bergin

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Laws of Attraction
  • Ελληνικός Τίτλος: Εραστές μετ’ Εμποδίων

Παραλειπόμενα

  • Ήταν να το αναλάβει ο Michael Caton-Jones, αλλά έκανε πίσω την τελευταία στιγμή λόγω δημιουργικών διαφορών.
  • Η Frances Fisher ερμηνεύει εδώ τη μητέρα της Julianne Moore, αλλά στην πραγματικότητα μονάχα οχτώ χρόνια είναι που χωρίζουν τις δύο ηθοποιούς.
  • Την ημέρα της πρεμιέρας στην Ιρλανδία, μια υψηλής δημοτικότητας εφημερίδα της χώρας έγραψε ότι το φιλμ είναι κατά των Ιρλανδών, παρουσιάζοντας τους ως στερεότυπες φιγούρες.
  • Κόστισε 32 εκατομμύρια δολάρια, αλλά τα ταμεία έφεραν πίσω μόνο τα 30.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 6/1/2009

Ενδιαφέρον ανά σημεία αν και κοινότυπο, προσπαθεί εν μέρει να αναβιώσει τις κομεντί των 1960 και ταυτόχρονα τις κλασικές σκρούμπολ, προδίδεται όμως από το μοντέρνο μοντάζ (δεν αφήνει το σενάριο να πάρει ανάσα) και την ουδέτερη σκηνοθεσία του Πίτερ Χιούιτ. Αρκετά διασκεδαστική είναι η αντιπαράθεση ερμηνειών, αφού η Τζούλιαν Μουρ, κυρίως, μα κι ο Πιρς Μπρόσναν αποδεικνύονται ιδανικοί κι απαστράπτοντες ερμηνευτές, χωρίς όμως να διακρίνεται η ικανή χημεία που θα απογείωνε την ταινία από τον μέσο όρο παρόμοιων ρομαντικών κομεντί. Ίσως είναι και η ιδιοσυγκρασία των δύο συγκεκριμένων, που ενώ μπορούν να ανταπεξέλθουν σχεδόν στα πάντα, αυτό δεν είναι το είδος ταινίας που τους αρμόζει. Αν, πάλι, αισθάνεστε πως το έχετε ξαναδεί, δεν σας κακολογώ που θα το αγνοήσετε ευθύς από τη μνήμης σας.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

20 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *