
Kill Bill Volume 2
- Kill Bill: Vol. 2
- 2004
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Καντονεζικά, Μανδαρινικά, Ισπανικά
- Δράσης, Θρίλερ, Πολεμικών Τεχνών
- 30 Απριλίου 2004
Η οργισμένη Νύφη, τυφλωμένη από μίσος και διψασμένη για εκδίκηση, συνεχίζει ακάθεκτη την εξόντωση των υπόλοιπων μελών της συμμορίας δολοφόνων «Φονικά Ερπετά». Αυτή τη φορά, εφαρμόζοντας στο έπακρο όλες τις πολεμικές της δεξιότητες ξεκινάει για τον ύστατο σκοπό της, την εξόντωση του αρχηγού της συμμορίας και πρώην «αφεντικού» της, Μπιλ. Στον δρόμο της, θα αντιμετωπίσει τον αδελφό του Μπιλ, Μπαντ, και τη μονόφθαλμη Ελ.
Σκηνοθεσία:
Quentin Tarantino
Κύριοι Ρόλοι:
Uma Thurman … η Νύφη/Beatrix Kiddo
David Carradine … Bill
Michael Madsen … Budd
Daryl Hannah … Elle Driver
Chia-Hui Liu … Pai Mei
Julie Dreyfus … Sofie Fatale
Shin’ichi Chiba … Hattori Hanzo
Vivica A. Fox … Vernita Green
Lucy Liu … O-Ren Ishii
Bo Svenson … αιδεσιμότατος Harmony
Jeannie Epper … Κα Harmony
Samuel L. Jackson … Rufus
Larry Bishop … Larry Gomez
Sid Haig … Jay
Michael Parks … Esteban Vihaio
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Quentin Tarantino
Παραγωγή: Lawrence Bender
Μουσική: Robert Rodriguez
Φωτογραφία: Robert Richardson
Μοντάζ: Sally Menke
Σκηνικά: David Wasco
Κοστούμια: Kumiko Ogawa, Catherine Marie Thomas
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Kill Bill: Vol. 2
- Ελληνικός Τίτλος: Kill Bill Volume 2
- Εναλλακτικός Τίτλος: Kill Bill: Volume 2
- Εναλλακτικός Τίτλος: Vol. 2
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Kill Bill Volume 1 (2003)
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Uma Thurman) σε δράμα, και δεύτερου αντρικού ρόλου (David Carradine).
Παραλειπόμενα
- Ο δίπτυχος φόρος τιμής του Quentin Tarantino στα grindhouse των 1970 (με ενδεικτικά είδη αναφοράς το σπαγγέτι, τις ταινίες σαμουράι, αυτές των πολεμικών τεχνών και τις blaxploitation) αρχικά γυρίστηκε ως μία ενιαία ταινία. Όταν το φιλμ βρέθηκε στο μοντάζ, ήταν ο παραγωγός Harvey Weinstein που πρότεινε να κοπεί στα δύο, μια και θεωρούσε αντιεμπορική τη διάρκεια.
- Η σχετική ισορροπία σε σχέση με την εμπορική απόδοση του πρώτου μέρους, κατοχύρωσε ως επιτυχημένη την απόφαση της Miramax Films να κοπεί σε δύο κεφάλαια η ταινία.
- Το 2009 κυκλοφόρησε σε λίγες αίθουσες το Kill Bill: The Whole Bloody Affair, όπου περιλάμβανε αμφότερες τις ταινίες και επιπλέον μια παρατεταμένη σκηνή κινουμένου σχεδίου.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Όπως και το σάουντρακ της πρώτης ταινίας, έτσι κι αυτό είναι μια επιλογή του ίδιου του δημιουργού από πολλά είδη μουσικής. Περισσότερη αίσθηση από εδώ έκανε η διασκευή Malaguena Salerosa των Chingon (το γκρουπ του Robert Rodriguez) και το Urami Bushi της παλιάς ηθοποιού και τραγουδίστριας Meiko Kaji.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/1/2009
Δεύτερο κι ενιαίο μέρος του περφεξιονιστικού σπαγγέτι-σαμουράι του Κουέντιν Ταραντίνο. Η βασική λογική μένει ίδια (κάθε σκηνή και μια τρίβια αναφορά, στιλιζαρισμένη βία, μίξη αρχέτυπων του γουέστερν και των ιαπωνικών ταινιών με κουνγκ-φου) με τη διαφορά πως η κορύφωση απαιτεί περισσότερους διαλόγους και λιγότερη δράση. Παραδόξως, μοιάζει περισσότερο δουλεμένο από σεκάνς σε σεκάνς, ενώ οι διάλογοι έχουν το πνεύμα του σκηνοθέτη που είχε καθιερώσει από τις προηγούμενες του ταινίες. Η μουσική επένδυση είναι και πάλι αποθεωτική, ενώ η σεναριακή έκπληξη που φυλάει το φινάλε είναι μεν προβλέψιμη, αλλά βοηθάει στην καταλυτική αίσθηση που αφήνει η παρουσία του Ντέιβιντ Καραντάιν. Σαν συνολικό συμπέρασμα, θα λέγαμε πως όσο υποβόσκει ανηθικότητα (αυτό-αναλώσιμη;), θα υπάρχουν δημιουργοί να την αναδεικνύουν. Και μπορεί ο Ταραντίνο να δημιούργησε ένα έπος αντιγραφής, παραμένει δε απόλυτα ειλικρινής (κι ο μέσος σινεφίλ, ακόμα, αντιλαμβάνεται αμέσως την κάθε του αναφορά), εφήμερα εκρηκτικός κι εστετικά κορυφαίος στο είδος του.
Βαθμολογία:
Γαμάτη ταινία΄.