Η αληθινή ιστορία του νοσηλευτή στρατιώτη Ντέσμοντ Τ. Ντος, ενός ευσυνείδητου παρατηρητή του πολέμου, που αρνούνταν να πιάσει όπλο, κι όμως παρασημοφορήθηκε από τον πρόεδρο Τρούμαν για τη διάσωση των ζωών 75 συμπολεμιστών του υπό διαρκή καταιγισμό πυρών σε μια από τις βιαιότερες μάχες του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, στη νήσο Οκινουάουα.
Σκηνοθεσία:
Mel Gibson
Κύριοι Ρόλοι:
Andrew Garfield … Desmond Doss
Vince Vaughn … λοχίας Howell
Sam Worthington … λοχαγός Jack Glover
Luke Bracey … Smitty Ryker
Hugo Weaving … Tom Doss
Ryan Corr … υπολοχαγός Manville
Teresa Palmer … Dorothy Schutte
Rachel Griffiths … Bertha Doss
Richard Roxburgh … συνταγματάρχης Stelzer
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert Schenkkan, Andrew Knight
Παραγωγή: Terry Benedict, Paul Currie, Bruce Davey, William D. Johnson, Bill Mechanic, Brian Oliver, David Permut
Μουσική: Rupert Gregson-Williams
Φωτογραφία: Simon Duggan
Μοντάζ: John Gilbert
Σκηνικά: Barry Robison
Κοστούμια: Lizzy Gardiner
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Hacksaw Ridge
- Ελληνικός Τίτλος: Αντιρρησίας Συνείδησης
Σεναριακή Πηγή
- Ντοκιμαντέρ (θέμα): The Conscientious Objector του Terry Benedict.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο Όσκαρ μοντάζ και ήχου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Andrew Garfield) και ηχητικά εφέ.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), σκηνοθεσίας και πρώτου αντρικού ρόλου (Andrew Garfield) σε δράμα.
- Βραβείο Bafta μοντάζ. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Andrew Garfield), σενάριο, ήχο και μακιγιάζ/κομμώσεις.
- Καλύτερη ταινία και ακόμα 8 βραβεία της αυστραλιανής ακαδημίας.
Παραλειπόμενα
- Η πρωτότυπη ιδέα δόθηκε κατά τα τέλη των 1990, από ένα μέλος της χιλιανής εκκλησίας αντβεντιστών.
- Αρχικά, ήταν να το σκηνοθετήσει ο Randall Wallace.
- Στην ταινία έχει έναν μικρό ρόλο ο Milo Gibson, γιος του σκηνοθέτη. Πρόκειται για την πρώτη του κινηματογραφική συμμετοχή.
- 175,3 εκατομμύρια οι εισπράξεις, κι ενώ το κόστος ήταν 40.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Αρχικός συνθέτης ήταν ο James Horner, αλλά έφυγε από τη ζωή το 2015 κι αντικαταστάθηκε από τον John Debney. Κι ο τελευταίος όμως δεν στέριωσε, μια και η μουσική που έγραψε δεν θεωρήθηκε η κατάλληλη.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 18/11/2017
Μία πάνω, μία κάτω ο Μελ Γκίμπσον ως σκηνοθέτης, αλλά εδώ το θέμα τού ανήκει ολοκληρωτικά. Ο συνδυασμός πολεμικής δράσης και ουμανιστικού μηνύματος βρίσκει τη χρυσή τομή, και δίχως στην πραγματικότητα να έχει πολλά να διδάξει (άραγε, τι θα ήταν ένας πόλεμος δίχως κανέναν να φέρει όπλο; Μήπως καλύτερα να τον αποφεύγαμε τελείως;), αποφέρει μια ταινία για όλους. Υπάρχει λεπτή προσοχή στο να πείθει ότι η ιστορία αντιστοιχεί σε αληθινή, ειδικά στις κρίσιμες και δύσκολες δημιουργικά ώρες της μάχης, ενώ την ίδια ώρα το μοντέλο μιας κλασικής αμερικανικής ταινίας άλλων εποχών λειτουργεί στην εντέλεια. Το κύριο ελάττωμα του φιλμ όμως δεν είναι το ασταθές ιδεολογικό κομμάτι, αλλά το ότι παρότι ξεπερνάει τις δύο ώρες διάρκεια, αισθάνεσαι ότι είπε λίγα. Είναι μεν επικό, αλλά όχι σφαιρικά χορταστικό, όπως ήταν, πχ, το «Braveheart». Άρτιος ο Άντριου Γκάρφιλντ, γίνεται ένα με τον ρόλο.
Βαθμολογία: