Φύλακες του Γαλαξία 3
- Guardians of the Galaxy Vol. 3
- 2023
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Έπος, Κωμωδία, Περιπέτεια, Υπερήρωες
- 04 Μαΐου 2023
Ο Πίτερ Κουιλ, που θρηνεί ακόμα την απώλεια της Γκαμόρα, πρέπει να συσπειρώσει την ομάδα του για να υπερασπιστούν το σύμπαν αλλά και να προστατέψουν τον Ρόκετ από το ίδιο του παρελθόν. Μια αποστολή που εάν δεν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει στο τέλος της ομάδας όπως τη γνωρίζαμε έως τώρα.
Σκηνοθεσία:
James Gunn
Κύριοι Ρόλοι:
Chris Pratt … Peter Quill/Star-Lord
Zoe Saldana … Gamora
Dave Bautista … Drax
Karen Gillan … Nebula
Vin Diesel … Groot (φωνή)
Bradley Cooper … Rocket (φωνή)
Pom Klementieff … Mantis
Sean Gunn … Kraglin
Will Poulter … Adam Warlock
Chukwudi Iwuji … High Evolutionary
Elizabeth Debicki … Ayesha
Sylvester Stallone … Stakar Ogord
Maria Bakalova … Cosmo (φωνή)
Michael Rosenbaum … Martinex
Daniela Melchior … Ura
Nico Santos … Theel
Miriam Shor … Vim
Nathan Fillion … Master Karja
Stephen Blackehart … Steemie Blueliver
Linda Cardellini … Lylla (φωνή)
Asim Chaudhry …. Teefs (φωνή)
Mikaela Hoover …. Floor (φωνή)
Seth Green … Howard ο πάπιος (φωνή)
Christopher Fairbank … Broker
Stephen Blackehart … Steemie Blueliver
Gregg Henry … Jason Quill
Michael Rooker … Yondu Udonta
Tara Strong … Mainframe (φωνή)
Jennifer Holland … Kwol
Judy Greer … War Pig (φωνή)
Pete Davidson … Phlektik
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: James Gunn
Παραγωγή: Kevin Feige
Μουσική: John Murphy
Φωτογραφία: Henry Braham
Μοντάζ: Greg D’Auria, Fred Raskin
Σκηνικά: Beth Mickle
Κοστούμια: Judianna Makovsky
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Guardians of the Galaxy Vol. 3
- Ελληνικός Τίτλος: Φύλακες του Γαλαξία 3
- Εναλλακτικός Τίτλος: Guardians of the Galaxy Volume 3
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά κόμικς (χαρακτήρες): Guardians of the Galaxy των Dan Abnett, Andy Lanning.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ οπτικών εφέ.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα επιτεύγματος στα ταμεία.
- Υποψήφιο για Bafta ειδικών εφέ.
Παραλειπόμενα
- 32ο φιλμ του Marvel Cinematic Universe και δεύτερο της 5ης Φάσης του. Επιστροφή επίσης των Φυλάκων στην αυτόνομη σειρά τους από το 2017, κι ενώ ενδιάμεσα συμμετείχαν σε τρεις ταινίες του σύμπαντος (Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας, Εκδικητές: Η Τελευταία Πράξη, και Thor: Love and Thunder).
- Ο James Gunn είχε “πετάξει ιδέες” για ένα τρίτο μέρος ήδη από το 2014. Κι ενώ αναμένονταν να το αναλάβει (αν και σε κάποιο σημείο φάνηκε διστακτικός λόγω της απουσίας του Michael Rooker από τη συνέχεια), η Disney τον απέλυσε το 2018 ως συνέπεια κάποιων -το λιγότερο- προκλητικών ποσταρισμάτων του στο Twitter, που όμως αφορούσαν το παρελθόν. Πάνω σε αυτό ήταν και οι απαντήσεις του Gunn, που εξομολογήθηκε πως αυτά όχι μόνο αφορούσαν μια εποχή που δεν είχε μπει για τα καλά στη δουλειά, αλλά ήταν και γραμμένα στην πλάκα. Το μεγαλύτερο μέρος του καστ των Φυλάκων -και όχι μόνο- υποστήριξε δημόσια τον σκηνοθέτη, ενώ μαζεύτηκαν 300 χιλιάδες υπογραφές από φαν που ήθελαν την επαναπρόσληψη του. Οι φήμες για συζητήσεις της Disney με δημιουργούς όπως τους Jon Favreau, Taika Waititi, ή τους αδελφούς Russo δεν επιβεβαιώθηκαν, ενώ ακολούθησε ανακοίνωση πως το σενάριο του Gunn θα χρησιμοποιούταν, μια και το επέτρεπε το συμβόλαιο του. Και την αμέσως επόμενη ημέρα που ο Gunn υπέγραψε να κάνει το The Suicide Squad για τους “μεγάλους αντιπάλους” (το DC Extended Universe), ειδοποιήθηκε κατ’ ιδίαν ότι μπορούσε να επιστρέψει στους Φύλακες, μια και το στούντιο δήλωνε ευχαριστημένο από τις αντιδράσεις του μετά την απόλυση. Ακόμα όμως κι αν το αποδέχτηκε αμέσως, ο σκηνοθέτης έκανε ενδιάμεσα και τη σειρά Peacemaker για τη Warner Bros.
- Αναφερόμενος το 2019 στα γεγονότα που τον οδήγησαν εκτός αλλά και ξανά εντός της σειράς, ο Gunn αποκάλυψε ότι ο αγαπημένος του χαρακτήρας ήταν ο Ρόκετ, αποκαλώντας τον ως ένα με τον εαυτό του. Δεν ήταν έτσι τυχαίο που τον είχε θέσει στο επίκεντρο της τρίτης ιστορίας.
- Ο Gunn είχε γράψει ένα κάμεο για τον φίλο του, Kumail Nanjiani, αλλά αναγκάστηκε να το κόψει, όταν έμαθε ότι ο ηθοποιός είχε πάρει ρόλο στο Eternals.
- Πλάι στον Will Poulter, τελικοί υποψήφιο για τον Άνταμ Γουόρλοκ ήταν οι George MacKay και Rege-Jean Page. Η πρώτη οντισιόν του Poulter έγινε μέσω της εφαρμογής Zoom, και κέρδισε τον ρόλο επειδή μπορούσε να συνδυάσει δραματικές και κωμικές ικανότητες. Ο Gunn δήλωσε πως ήθελε κάποιον νεαρό, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο χαρακτήρας του και σε μελλοντικές ταινίες του σύμπαντος της Marvel.
- Η Industrial Light & Magic χρησιμοποιεί για δεύτερη φορά την τεχνική του StageCraft (εικονική τεχνολογία παραγωγής), που είχε εφαρμόσει για πρώτη φορά στη σειρά The Mandalorian του Disney+.
- Το νέο σκάφος των Φυλάκων, το Bowie, χρειάστηκε ένα πλατό τεσσάρων επιπέδων.
- Της ταινίας προηγήθηκε τον Νοέμβριο του 2022 το The Guardians of the Galaxy Holiday Special. Όλοι οι κεντρικοί πρωταγωνιστές μαζί με την μπάντα Old 97’s και τον Kevin Bacon πρωταγωνίστησαν σε ένα εορταστικό σόου, που συνδύαζε τα γιορτές με… την αναζήτηση ενός δώρου για τον Κουιλ.
- Το δεύτερο trailer πέτυχε 134,1 εκατομμύρια θεάσεις σε TikTok, Instagram, YouTube, Twitter και Facebook, αλλά αυτό του Super-Bowl πρόσθεσε επιπλέον 100 εντός 24ων ωρών.
- Τον Σεπτέμβριο του 2019, ο Gunn είχε αποκαλύψει πως αυτό θα είναι το τελευταίο μέρος της παρέας των Φυλάκων, κάτι που επιβεβαίωσε το 2021.
- Το κόστος έφτασε στα 250 εκατομμύρια δολάρια, αλλά και τα κέρδη στα 845,6, τερματίζοντας 4ο στη χρονιά του.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Για το Awesome Mix Vol. 3, ο δημιουργός κατέληξε στις τελικές επιλογές του μέσα από μια λίστα 181 τραγουδιών. Όπως επίσης αποκάλυψε, τα τραγούδια αυτά “υπήρχαν” στο Zune που απέκτησε στο φινάλε του δεύτερου μέρους ο Κουιλ (γι’ αυτό και δεν εμπεριέχει αποκλειστικά ποπ κομμάτια των 1970s).
- Η απομάκρυνση του συνθέτη Tyler Bates από το The Suicide Squad είχε συνέχεια κι εδώ, με τον John Murphy να τον αντικαθιστά σε αμφότερα τα πόστα.
Κριτικός: Πάρις Μνηματίδης
Έκδοση Κειμένου: 3/5/2023
Μάλλον είναι το πιο αδύναμο φιλμ της τριλογίας, όμως αυτό δεν σημαίνει πως ο James Gunn απογοητεύει. Το πνεύμα της σειράς δεν έχει αλλοιωθεί, και παρά τη μεγάλη διάρκεια δεν επικρατεί μια αίσθηση «μπουκωμένου» ή κούρασης (αν και πάλι, τα 150 λεπτά δεν δικαιολογούνται πλήρως), που είναι μια παγίδα που δυσκολεύεται να αποφύγει η Marvel όλο και περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια. Το πρόβλημα είναι πως, παρότι σαν κεφάλαιο έχει την ξεχωριστή του σημασία για τους «Φύλακες» που αποκαλύπτεται κυρίως στο φινάλε, τελικά δεν αφήνει την αίσθηση μιας σημαντικής προσθήκης για το ευρύτερο κινηματογραφικό σύμπαν στο οποίο ανήκει. Δεν προσφέρονται επίσης κάποιες ικανοποιητικές απαντήσεις σε δημιουργικό επίπεδο σχετικά με το τέλμα στο οποίο έχει βρεθεί πλέον η ναυαρχίδα των μεταφορών κόμικ στο σινεμά.
Όσοι πάντως προσέλθουν θα βρουν καλές ανταμοιβές. Ένα από τα στοιχεία που κάνουν θετική εντύπωση είναι το «άνοιγμα» των επιλογών του σάουντρακ και σε επιλογές πέραν των παραδοσιακών δεκαετιών του 1970 και του 1980, και με ταιριαστό μάλιστα τρόπο και για το σύνολο, με Flaming Lips και Florence and the Machine μεταξύ άλλων. Παραμένει αυτή η ιδιαίτερη, πολύχρωμη και παιχνιδιάρικη αισθητική που κυριαρχούσε και στα δύο προηγούμενα φιλμ και που τα διαφοροποιεί από τον συχνά υπερβολικά ομοιογενή «πολτό» του Marvel Cinematic Universe, και αποτελεί σίγουρα ιδιαίτερη περίπτωση το πώς ένας σκηνοθέτης σαν τον Gunn ουσιαστικά καταστάλαξε ως κινηματογραφιστής από τη στιγμή που ταυτίστηκε με αυτό το franchise. Ενδιαφέρον έχει και το πώς από ταινία σε ταινία έχει εξελιχθεί η χημεία ανάμεσα στους ερμηνευτές και τους ρόλους που ενσαρκώνουν και στο πώς κάποια πρόσωπα που παλιότερα ήταν περισσότερο περιφερειακοί πλέον αποκτούν μια πιο πλήρη υπόσταση, όπως η Nebula της Karen Gillan. Και φυσικά παίζει ρόλο το ότι αυτή η εκκεντρική παρέα χαρακτήρων έχει σκιαγραφηθεί σεναριακά με αγάπη σε βαθμό που δεν θα περίμενε κανείς από ένα μέσο μπλοκμπάστερ.
Από άποψη πλοκής δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερα εφευρετικό, και αυτό αποδεικνύεται και από τις εμβόλιμες αναδρομές στο παρελθόν του Rocket, που προσφέρουν μεν μια συναισθηματική ραχοκοκαλιά στον ήρωα, αλλά ενδέχεται και να λειτουργούν κάπως πιο «πονηρά» γεμίζοντας κινηματογραφικό χρόνο. Ακόμη και το έμμεσο πολιτικό σχόλιο που υπάρχει σχετικά με τα κίνητρα του κακού μάλλον ελάχιστη σημασία έχει μπροστά σε άλλα χαρακτηριστικά που θα προσέξει περισσότερο ο μέσος θεατής. Περισσότερο ίσως μείνει μετά το πέρας της προβολής το αντισπισιστικό μήνυμα που βρίσκεται στο επίκεντρο και είναι περισσότερο προφανές. Επίσης, για όσους έχουν μεγαλύτερη εξοικείωση με το σινεμά του Gunn, δεν γίνεται να μη διακρίνουν το πόσο καταπιέζει τις τάσεις του για gore ή για περισσότερο κάφρικο χιούμορ για να κρατήσει το «PG-13» (από αυτήν την άποψη, ίσως το «The Suicide Squad» αποτελεί μέχρι σήμερα τη δημιουργία του που βρίσκεται πιο κοντά στο προσωπικό του όραμα).
Κι ενώ στη «βιτρίνα» θεωρητικά είναι το ζευγάρι των Chris Pratt και Zoe Saldana, που λόγω νέων σεναριακών κατευθύνσεων εδώ διαθέτει μια διαφορετική, αρκετά ενδιαφέρουσα δυναμική, δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως οι δευτεραγωνιστές προσθέτουν την πινελιά που τελικά «νοστιμεύει» τη συνταγή, όπου πέραν της Gillan και το ντουέτο των Pom Klementieff και Dave Bautista δίνει μια ιδιαίτερη επίγευση που ακροβατεί ανάμεσα σε μια χαριτωμένη κωμικότητα και μια απρόσμενη τρυφερότητα.
Η γλυκόπικρη αίσθηση για την οποία στοχεύει το κλείσιμο θα μπορούσε να είναι και πιο έντονη, αλλά σε γενικές γραμμές οι βασικοί στόχοι «πιάνονται». Πρόκειται για ένα σίκουελ με προσωπικότητα και ποιοτικά βρίσκεται ένα επίπεδο πιο πάνω από τα περισσότερα μαρβελικά εγχειρήματα των τελευταίων δύο ετών. Είναι και μια κάποια ανακούφιση όταν το συγκεκριμένο στούντιο θυμάται καμιά φορά πως δεν είναι απαραίτητο κάθε χαρακτήρας που του ανήκει να αποτελεί ένα «μεγαλύτερο από τη ζωή» brand name για να κάνει το πολυπόθητο γκελ στο ευρύ κοινό. Μια πένα με άποψη τις περισσότερες φορές φτάνει και περισσεύει για να πετύχει αυτό…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
Η 4η φάση του MCU είχε από κακές έως μέτριες ταινίες με μοναδική εξαίρεση το Spider-Man και η 5η ξεκίνησε και αυτή με μέτρια ταινία, οπότε δεν περιμένω κάτι περισσότερο, αλλά έτσι και αλλιώς δεν σκοπεύω να το κατεβάσω ούτε να το δω, αφού πλέον η Marvel μπήκε στην Black List μου... Για μένα το MCU είναι πλέον μια από τα ίδια χωρίς να μπορεί να προσφέρει πλέον κάτι. Ο μόνος που κερδίζει πλέον, είναι ο Kevin Feige από τα πρόβατα που πληρώνουν για να βλέπουν τις αρπαχτές παραγωγές του!!!