G.I. Joe: Αντίποινα

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 23/7/2013

Η ιστορία της σειράς action figure της Hasbro, με την ονομασία G.I. Joe, ξεκινά το 1962 και φτάνει μέχρι σήμερα. Τις φιγούρες δράσης ακολούθησε η επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων τη δεκαετία του 1980, ενώ το 2009 παρουσιάστηκε και η πρώτη κινηματογραφική ταινία των Joe, με τίτλο G.I. Joe: The Rise of Cobra σε σκηνοθεσία Stephen Sommers. Φέτος, έφτασε στις οθόνες μας το σίκουελ των G.I. Joe, στο οποίο ο Sommers βρίσκεται πλέον μόνο στην παραγωγή, παραδίδοντας τη σκηνοθετική μπαγκέτα στον Jon M. Chu και τελικά -σε σύγκριση με την πρώτη ταινία- τους βγήκε σε καλό.

Καταρχάς, εννοείται πως οτιδήποτε έχει να κάνει με τους Joe είναι φιλομιλιταριστικό, οπότε πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για το τι είναι αυτό που θα παρακολουθήσεις. Ο ηρωικός αμερικανικός στρατός που σώζει τους πάντες και δεν μασάει μία. Αν είσαι διατεθειμένος να δεις ένα τέτοιο θέαμα προχωράς, αν όχι -σε καταλαβαίνω- σταματάς εδώ.

Το πρώτο G.I. Joe ήταν αρκετά θεαματικό και διατηρούσε μια καρτουνίστικη διάθεση , τόσο στην κινηματογράφηση, όσο και στο σενάριο. Το ίδιο κλίμα υπάρχει κι εδώ, με τη διαφορά ότι η δράση έχει ανέβει ένα επίπεδο παραπάνω. Γρήγοροι ρυθμοί στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, κυνηγητά, εκρήξεις, πολύ καλά χορογραφημένες σκηνές μάχης σώμα με σώμα και όλα όσα περιμένεις από ένα blockbuster, σου τα παρέχει σε μεγάλο βαθμό το Retaliation. Εξαιρετική, και μια από τις καλύτερες που έχω δει, η σκηνή στη χιονισμένη βουνοπλαγιά με τον Snake Eyes και την Jinx να τα βάζουν με αντίπαλους νίντζα.

Από κει και πέρα, σε ό,τι έχει να κάνει με τους χαρακτήρες και τις ατάκες που ξεστομίζουν, μην περιμένετε πολλά (μάλλον μην περιμένετε τίποτα). Χάρτινοι όσο δεν παίρνει όλοι οι πρωταγωνιστές, και με σενάριο που πραγματικά θυμίζει το καρτούν των 1980. Οι κακοί είναι κακοί και οι καλοί είναι καλύτεροι, με μία μόνο ανατροπή σε έναν χαρακτήρα για να δώσουν λίγο παραπάνω ενδιαφέρον δραματουργικά -και καλά. Ά, υπάρχει και ο Bruce Willis μέσα σε όλα αυτά, κυρίως σαν «κράχτης» και με μερικές αυτοσαρκαστικές ατάκες.

Βαθμολογία:

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 2/3/2014

Όπως και με τους Transformers, κι άλλα εδώ παιχνίδια της εταιρίας Hasbro ζωντάνεψαν στο σινεμά με το πρώτο «G.I. Joe: The Rise of Cobra». Ταινίες γυρισμένες γα αγόρια της προεφηβικής ηλικίας, διακρίνονται για την ακατάσχετη δράση με εντυπωσιακά εφέ. Το παρόν σίκουελ μπορούμε να πούμε ότι είναι πιο σπιρτόζικο από το προηγούμενο, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι θέμα ανάλυσης. Οι Ντουέιν Τζόνσον, Τσάνινγκ Τάτουμ κ.α. παρέχουν τους μυς, ο Μπρους Γουίλις το cool υφάκι εν μέσω μακελειού, οι νίντζα πετάνε διαρκώς και οι μικροί θεατές είναι ευχαριστημένοι με τους «Τζος». Α, βέβαια, εδώ έχουμε και παρεξήγηση με την κυβέρνηση, για να ‘ναι πιο «ενήλικο» το στόρι.

Βαθμολογία: