Όταν ο διάσημος stand-up κωμικός Τζορτζ Σίμονς έχει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, μαθαίνοντας ότι είναι υγιής και είχε πέσει θύμα λανθασμένης ιατρικής διάγνωσης, επιστρέφει μαζί με τον ταλαντούχο βοηθό του και ανερχόμενο κωμικό Άιρα σε μέρη και ανθρώπους που αξίζουν πραγματικά, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων σκηνών που εμφανίστηκε, και το κορίτσι που ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει.

Σκηνοθεσία:

Judd Apatow

Κύριοι Ρόλοι:

Adam Sandler … George Simmons

Seth Rogen … Ira Wright

Leslie Mann … Laura

Eric Bana … Clarke

Jason Schwartzman … Mark Taylor Jackson

Jonah Hill … Leo Koenig

Aubrey Plaza … Daisy Danby

Aziz Ansari … Randy Springs

RZA … Chuck

Maude Apatow … Mable

Iris Apatow … Ingrid

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Judd Apatow

Παραγωγή: Judd Apatow, Barry Mendel, Clayton Townsend

Μουσική: Michael Andrews, Jason Schwartzman

Φωτογραφία: Janusz Kaminski

Μοντάζ: Craig Alpert, Brent White

Σκηνικά: Jefferson Sage

Κοστούμια: Betsy Heimann, Nancy Steiner

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Funny People
  • Ελληνικός Τίτλος: Πεθαίνω στα Γέλια

Παραλειπόμενα

  • Ο Judd Apatow ήθελε να αφιερώσει μια ταινία πάνω στη stand-up κωμωδία, βασισμένη εν μέρει σε προσωπικές του μνήμες. Για να καταλήξει στην τελική μορφή του σεναρίου, κάθισε επί δύο χρόνια και το συζητούσε με τον Adam Sandler, με τον οποίο παλιότερα τύχαινε να μοιράζονταν το ίδιο δωμάτιο. Από εκείνη την περίοδο προέρχεται το αρχειακό υλικό με τον Sandler να κάνει τηλεφωνήματα φάρσες, στα οποία βλέπουμε νεότερους τους Ben Stiller και Janeane Garofalo.
  • Πολλοί διάσημοι σταρ κάνουν γκεστ πέρασμα ως ο εαυτός τους: Dave Attell, Sarah Silverman, Norm Macdonald, Paul Reiser, Tom Anderson, Charles Fleischer, George Wallace, Andy Dick, Eminem, Ray Romano, James Taylor. Επίσης, υπάρχουν και γκεστ-ρόλοι: Justin Long (χαρακτήρας ταινίας), Jon Brion (μέλος μπάντας), Dan Harmon (παπαράτσι), Da’Vone McDonald (ηθοποιός), Brad Grunberg και Brian Lally (μέλη κοινού).
  • Owen Wilson και Elizabeth Banks εμφανίζονται σε αφίσες “ταινιών”, που υποτίθεται ότι πρωταγωνίστησε ο κεντρικός χαρακτήρας.
  • Η Leslie Mann παίζει την μητέρα των αληθινών της κορών, Maude και Iris.
  • Για την προώθηση της ταινίας, παράλληλα με τα γυρίσματα, η Universal Pictures συνεργάστηκε με το MySpace, όπου ο καθένας μπορούσε να δηλώσει συμμετοχή για κάποιον μικρό ρόλο, εξηγώντας όμως και το γιατί. Παράλληλα, ο Apatow διοργάνωσε μια stand-up comedy βραδιά στο Λος Άντζελες, με τίτλο A Night of Funny People, όπου εμφανίζονταν οι Adam Sandler, Seth Rogen, Aziz Ansari, Sarah Silverman, David Spade και Patton Oswalt. Επίσης, εμφανίστηκαν δύο ιστότοποι, το Yo Teach! (με τον χαρακτήρα του Jason Schwartzman), και ένας για τον χαρακτήρα του Aziz Ansari, το Raaaaaaaandy!.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 14/9/2009

Δεν υπάρχει περίπτωση να πεθάνετε στα γέλια. Ξεχάστε ό,τι έχετε δει από Sandler-Rogen-Apatow, αφού αυτή η ταινία δεν έχει σχέση με τις παλιότερες κωμωδίες τους, αλλά είναι μια προσωπική δουλειά, φτιαγμένη πρωτίστως για αυτούς. Η stand-up κωμωδία είναι ο «φούρνος» για τους αμερικανούς ηθοποιούς, και σε αυτήν αποτίνουν φόρο τιμής, χωρίς καμία έγνοια για το αν θα αρέσει και στο κοινό, ιδίως αυτό μακριά από ΗΠΑ. Ειλικρινά, αν οι τρεις τους ήταν κάτι περισσότερο από ενδιαφέροντες καλλιτέχνες, θα έπαιρνε και το έργο μεγαλύτερη αξία. Στην παρούσα περίπτωση, μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό που το αμερικανικό κοινό τούς έστρεψε την πλάτη, τουλάχιστον επί της οθόνης…

Η ταινία έχει ατάκες, δοσμένες με ρεαλιστικό τρόπο και πολύ μακριά από το γνωστό σουρεαλιστικό ύφος του Adam Sandler. Κάποιες είναι καλές, από αυτές που ακούγονται στις παραστάσεις, αλλά η ταινία υποβόσκει ένα πικρό ύφος. Αυτό το ύφος συνυπάρχει με την απομάκρυνση των ηθοποιών από τις ρίζες τους και τους αρχικούς λόγους που τους έκαναν κωμικούς. Ακόμα κι αν θέλουμε να το δούμε ως μια δραμεντί, πάλι δεν έχει την απαραίτητη δομή για να γεμίσει ευχάριστα τον χρόνο μας. Ο Apatow δεν έγινε ξαφνικά κακός δημιουργός, αλλά εδώ είναι απλά αδιάφορος. Μου θύμισε πολύ της περίπτωση μιας ταινίας του 1988, το Punchline με τον Tom Hanks, αλλά εκείνη είχε πιο ξεκάθαρους μυθοπλαστικά στόχους. Θα το θεωρήσω διάλλειμα για ξεκούραση (κάτι σαν “ήθελα λίγο χρόνο για τον εαυτό μου”) και πάμε παρακάτω…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *