Το Τέλος του Κόσμου

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 4/3/2015

Επιτρεπόταν ο Σβαρτσενέγκερ να μην τα βάλει μία φορά στην κινηματογραφική του καριέρα με τον ίδιο τον Άρχοντα του Σκότους; Ε, όχι βέβαια! Πόσο ελλιπές θα ήταν το βιογραφικό του χωρίς αυτή τη σημαντική προσθήκη; Εύγε Άρνολντ! Σε ευχαριστούμε!

Ο ερχομός του 2000 είχε προκαλέσει τσουνάμι εσχατολογίας και αυτό πέρασε φυσικά και στον κινηματογράφο. Πριν το 2012 και το ημερολόγιο των Μάγια, είχαμε το 2000, το οποίο αναμέναμε να ήταν και η τελευταία χρονιά αυτού του του πλανήτη. Μόνος τρόπος σωτηρίας το 2000 ήταν να θυσιαστεί ένα μεγάλο χολιγουντιανό όνομα. Οι αστέρες λοιπόν τράβηξαν κλήρο (όχι όλοι, οι γνωστοί action heroes) και ο τυχερός ήταν ο Τσακ Νόρις! Όμως, όχι, ο Τσακ είχε ήδη νικήσει μια φορά το διάβολο λίγα χρόνια πριν (Hellbound) και παρότι ο Τσακ θα μπορούσε να κερδίζει κάθε μονομαχία με το διάβολο, η κλήρωση έπρεπε να επαναληφθεί. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, η κλήρωση δεν επαναλήφθηκε ποτέ και ο άγιος Άρνι ύψωσε το ανάστημα του, παραμέρισε Σταλόνε, Γουίλις ακόμα και τον Στίβεν Σιγκάλ, φωνάζοντας : “Ίσα ρε γατάκια που θα τα βάλετε και με τον Εωσφόρο! “Get to the chopper” και θα καθαρίσω εγώ!” Έτσι κι έγινε. Το 1999 ο Άρνι κοντραρίστηκε με το Σατανά και έκτοτε στο μικρό χωριό της Αυστρίας που ο Άρνι έκανε τα πρώτα του βήματα ένα εκκλησάκι χτίστηκε για να θυμίζει στον κόσμο το μεγαλείο του πάλαι ποτέ μίστερ Ολύμπια!

Πάμε τώρα λίγο πιο σοβαρά να συνεχίσουμε αυτό το τυχαίο, απρογραμμάτιστο αφιέρωμα στον Πίτερ Χάιαμς, τον σκηνοθέτη που ανέλαβε να κάνει το End of Days αξιοπρεπής ταινία και που ίσως οριακά έσωσε τουλάχιστον τη δική του φήμη. Αν το End of Days έχει κάτι ενδιαφέρον το οφείλει στον Χάιαμς και ίσως, σε μικρότερο μερίδιο, στην προσπάθεια του Σβαρτσενέγκερ να παίξει έναν ρόλο ελαφρώς πιο απαιτητικό και βαθύ. Τα θετικά λοιπόν στοιχεία του φιλμ είναι η στυλιζαρισμένη φωτογραφία του Χάιαμς και το καλό τέμπο που δίνει στο δεύτερο μισό του φιλμ. Ο Χάιαμς ξέρει πολύ καλά πως να χειριστεί τη δράση και γνωρίζει πως να φτιάχνει εντυπωσιακά πλάνα, βοηθώντας αρκετούς θεατές να παραμείνουν στη θέση τους κατά τη διάρκεια του φιλμ. Οι ηθοποιοί του προσπαθούν κι αυτοί όσο μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους καλά με τον πρωταγωνιστή να προσπαθεί για πρώτη φορά όπως είπα και παραπάνω να ερμηνεύσει έναν πιο απαιτητικό χαρακτήρα αλλά όπως ήταν αναμενόμενο δεν του “βγήκε”. Ο Γκάμπριελ Μπερν ως Εωσφόρος μοιάζει να το διασκεδάζει και εμφανίζεται αρκετά απεχθής, ενώ και η Ρόμπιν Τάνεϊ τα πάει σχετικά καλά στο ρόλο του θύματος του Εωσφόρου.

Το μεγάλο πρόβλημα του End of Days είναι το τραγικό του σενάριο, το οποίο εμφανίζει τόσο συχνά “τρύπες” που όσες και να προσπεράσεις κάποια στιγμή θα πέσεις σε κάποια και δε θα μπορείς να ξαναβγείς! Κακοί διάλογοι ως επί το πλείστον και το χειρότερο όλων είναι οι στιγμές που ακούμε τους πρωταγωνιστές να δίνουν εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν. Απ’ το λόγο που πρέπει ο Σατανάς να συνευρεθεί με το κορίτσι μια συγκεκριμένη ώρα πριν την πρωτοχρονιά του 2000 μέχρι την ανεκδιήγητη ιστορία του πως το 666 γίνεται 999 και προσθέτοντας το 1 στην αρχή οδηγούμαστε στο 1999, όλα μα όλα στερούνται λογικής στο φιλμ. Δεν θα είχα πρόβλημα με ένα υποτυπώδες σενάριο αλλά με ένα σενάριο που με θεωρεί ηλίθιο και φλυαρεί λέγοντας μου αυθαιρεσίες, ναι, έχω πρόβλημα.

Τέλος πάντων, το φιλμ έχει ένα σχετικά καλό τρίτο μέρος όπου έχουμε την περισσότερη δράση και ο Χάιαμς κάνει ό,τι μπορεί για να το κρατήσει σε καλά επίπεδα αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί δεν είμαι σίγουρος για το πόσοι θα έχετε παραμείνει μπροστά από την οθόνη σας. Οπότε, οι φίλοι του Σβαρτσενέγκερ ας το δουν, όπως και φίλοι των εσχατολογικών θεμάτων, χωρίς όμως να περιμένουν πολλά από το σενάριο.

Βαθμολογία: