
Μπάτσος Διαμάντι
- Blue Streak
- 1999
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Αστυνομική, Δράσης, Κωμωδία
- 26 Νοεμβρίου 1999
Μετά από δύο χρόνια στη φυλακή, ο κλέφτης κοσμημάτων Μάιλς Λόγκαν βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Ελεύθερος πια, ο Λόγκαν είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει ένα κλεμμένο διαμάντι που είχε κρύψει λίγο πριν συλληφθεί σε κάποια μεγάλη οικοδομή. Προς μεγάλη του απογοήτευση, όμως, το κτίριο αυτό έχει γίνει… αστυνομικό τμήμα. Απτόητος, ο Λόγκαν καταφέρνει να διεισδύσει προσποιούμενος τον αστυνομικό πράκτορα με τα πιο απροσδόκητα αποτελέσματα.
Σκηνοθεσία:
Les Mayfield
Κύριοι Ρόλοι:
Martin Lawrence … Miles Logan/ντετέκτιβ Malone
Luke Wilson … ντετέκτιβ Carlson
Dave Chappelle … Tulley
Peter Greene … Deacon
William Forsythe … ντετέκτιβ Hardcastle
Graham Beckel … υπαστυνόμος Rizzo
Olek Krupa … Jean LaFleur
John Hawkes … Eddie
Octavia Spencer … Shawna
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Berry, John Blumenthal, Stephen Carpenter
Παραγωγή: Toby Jaffe, Neal H. Moritz
Μουσική: Edward Shearmur
Φωτογραφία: David Eggby
Μοντάζ: Michael Tronick
Σκηνικά: Bill Brzeski
Κοστούμια: Denise Wingate
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Blue Streak
- Ελληνικός Τίτλος: Μπάτσος Διαμάντι
Παραλειπόμενα
- Παρότι δεν αναφέρεται ως ριμέικ, έχει παρόμοια κεντρική πλοκή με το Η Μεγάλη Κομπίνα (The Big Job) του 1965, μια βρετανική ταινία του Gerald Thomas.
- Ενώ έγιναν άμεσα σχέδια για σίκουελ, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Το σενάριο όμως που γράφτηκε για αυτό, μετατράπηκε σε αυτό του Κακές Παρέες (2002).
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το σάουντρακ κατάφερε να γίνει πλατινένιο στις ΗΠΑ, βγάζοντας και 6 σινγκλ: Girl’s Best Friend (Jay-Z), Rock Ice (Cash Money Millionaires), While You Were Gone (Kelly Price), Criminal Mind (Tyrese και Heavy D), Damn (Should’ve Treated U Right) (So Plush και Ja Rule) και Please Don’t Forget About Me (Ruff Endz).
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 23/2/2009
Τυπική κωμωδία για τον Μάρτιν Λόρενς, που δεν είναι κι ό,τι χειρότερο. Ο έγχρωμος σταρ είναι σε κέφια και το σενάριο κάνει κάποιες στροφές, από το να είναι απλά μια σειρά από γκαγκ. Ο Λες Μέιφιλντ δεν μπορεί να κρύψει την προηγούμενη του καριέρα, που ήταν επικεντρωμένη σε οικογενειακά θεάματα («Flubber», «Miracle on 34th Street») και είναι φανερή η έλλειψη τόλμης του. Λίγος στην απόδοση του χιούμορ, λιγότερος στη δράση, αλλά τουλάχιστον στρωτός στο σύνολο, χωρίς να έχει κι άμεση ευθύνη για το σενάριο που ξεφουσκώνει γρήγορα (παρότι ως αρχική ιδέα θα μπορούσε να βγάλει κάτι παραπάνω, και δεν χρειάζονταν να θυσιαστεί για τη «δοκιμή νέου σταρ»). Δράση λοιπόν -όπως και να το κάνουμε- έχει, χιούμορ ο.κ. (κυρίως στα πρώτα στάδια του φιλμ), εμπορικά στέκει, απαιτήσεις δεν μοιάζει να έχει για παραπάνω. Μπορεί το έργο να μην είναι κάποιο «διαμάντι», αλλά δεν θα περάσετε και άσχημα…
Βαθμολογία: