Μετά από δύο χρόνια στη φυλακή, ο κλέφτης κοσμημάτων Μάιλς Λόγκαν βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Ελεύθερος πια, ο Λόγκαν είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει ένα κλεμμένο διαμάντι που είχε κρύψει λίγο πριν συλληφθεί σε κάποια μεγάλη οικοδομή. Προς μεγάλη του απογοήτευση, όμως, το κτίριο αυτό έχει γίνει… αστυνομικό τμήμα. Απτόητος, ο Λόγκαν καταφέρνει να διεισδύσει προσποιούμενος τον αστυνομικό πράκτορα με τα πιο απροσδόκητα αποτελέσματα.

Σκηνοθεσία:

Les Mayfield

Κύριοι Ρόλοι:

Martin Lawrence … Miles Logan/ντετέκτιβ Malone

Luke Wilson … ντετέκτιβ Carlson

Dave Chappelle … Tulley

Peter Greene … Deacon

William Forsythe … ντετέκτιβ Hardcastle

Graham Beckel … υπαστυνόμος Rizzo

Olek Krupa … Jean LaFleur

John Hawkes … Eddie

Octavia Spencer … Shawna

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Berry, John Blumenthal, Stephen Carpenter

Παραγωγή: Toby Jaffe, Neal H. Moritz

Μουσική: Edward Shearmur

Φωτογραφία: David Eggby

Μοντάζ: Michael Tronick

Σκηνικά: Bill Brzeski

Κοστούμια: Denise Wingate

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Blue Streak
  • Ελληνικός Τίτλος: Μπάτσος Διαμάντι

Παραλειπόμενα

  • Παρότι δεν αναφέρεται ως ριμέικ, έχει παρόμοια κεντρική πλοκή με το Η Μεγάλη Κομπίνα (The Big Job) του 1965, μια βρετανική ταινία του Gerald Thomas.
  • Ενώ έγιναν άμεσα σχέδια για σίκουελ, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Το σενάριο όμως που γράφτηκε για αυτό, μετατράπηκε σε αυτό του Κακές Παρέες (2002).

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το σάουντρακ κατάφερε να γίνει πλατινένιο στις ΗΠΑ, βγάζοντας και 6 σινγκλ: Girl’s Best Friend (Jay-Z), Rock Ice (Cash Money Millionaires), While You Were Gone (Kelly Price), Criminal Mind (Tyrese και Heavy D), Damn (Should’ve Treated U Right) (So Plush και Ja Rule) και Please Don’t Forget About Me (Ruff Endz).

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 23/2/2009

Τυπική κωμωδία για τον Μάρτιν Λόρενς, που δεν είναι κι ό,τι χειρότερο. Ο έγχρωμος σταρ είναι σε κέφια και το σενάριο κάνει κάποιες στροφές, από το να είναι απλά μια σειρά από γκαγκ. Ο Λες Μέιφιλντ δεν μπορεί να κρύψει την προηγούμενη του καριέρα, που ήταν επικεντρωμένη σε οικογενειακά θεάματα («Flubber», «Miracle on 34th Street») και είναι φανερή η έλλειψη τόλμης του. Λίγος στην απόδοση του χιούμορ, λιγότερος στη δράση, αλλά τουλάχιστον στρωτός στο σύνολο, χωρίς να έχει κι άμεση ευθύνη για το σενάριο που ξεφουσκώνει γρήγορα (παρότι ως αρχική ιδέα θα μπορούσε να βγάλει κάτι παραπάνω, και δεν χρειάζονταν να θυσιαστεί για τη «δοκιμή νέου σταρ»). Δράση λοιπόν -όπως και να το κάνουμε- έχει, χιούμορ ο.κ. (κυρίως στα πρώτα στάδια του φιλμ), εμπορικά στέκει, απαιτήσεις δεν μοιάζει να έχει για παραπάνω. Μπορεί το έργο να μην είναι κάποιο «διαμάντι», αλλά δεν θα περάσετε και άσχημα…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *