Μπλόου Άουτ: Ο Δολοφόνος του Μεσονυκτίου

O Τζακ Τέρι είναι ηχολήπτης. Δουλειά του είναι να ηχογραφεί παράξενους ήχους για να χρησιμοποιηθούν αργότερα σε ταινίες τρόμου. Όταν όμως καταγράψει κατά λάθος ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο οποίο χάνει τη ζωή του ένας υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τζακ παρασύρεται σε έναν εφιάλτη που υπερβαίνει τις δυνάμεις του. Σύντομα, θα βρεθεί κυνηγημένος και θα χρειαστεί να παλέψει απελπισμένα για τη ζωή του, καθώς αποκαλύπτεται μια βρώμικη πολιτική συνωμοσία που μπορεί να προκαλέσει παγκόσμιο σοκ, αλλά και τον ίδιο τον θάνατό του…

Σκηνοθεσία:

Brian De Palma

Κύριοι Ρόλοι:

John Travolta … Jack Terry

Nancy Allen … Sally Bedina

John Lithgow … Burke

Dennis Franz … Manny Karp

Peter Boyden … Sam

Curt May … Frank Donahue

John Aquino … ντετέκτιβ Mackey

John McMartin … Lawrence Henry

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Brian De Palma

Παραγωγή: George Litto

Μουσική: Pino Donaggio

Φωτογραφία: Vilmos Zsigmond

Μοντάζ: Paul Hirsch

Σκηνικά: Paul Sylbert

Κοστούμια: Vicki Sanchez

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Blow Out
• Ελληνικός Τίτλος: Μπλόου Άουτ: Ο Δολοφόνος του Μεσονυκτίου

Παραλειπόμενα

• Άμεση παραπομπή στο Μπλόου Απ (1966) του Michelangelo Antonioni, με την ηχοληψία να αντικαθιστά τη φωτογραφική μηχανή. Φανερή είναι και η επιρροή από Alfred Hitchcock και τις ιταλικές ταινίες giallo, ενώ το φιλμ θυμίζει έντονα -και λόγω θέματος- τη Συνομιλία (1974) του Francis Ford Coppola.
• Αφού ολοκλήρωσε το Προετοιμασία για Έγκλημα (1980), ο De Palma σκέφτονταν διάφορα σχέδια, μεταξύ των οποίων και το Φλάσντανς. Εντέλει προτίμησε ένα δικό του σενάριο, με τίτλο Personal Effects, το οποίο όμως απλά αποτέλεσε το έναυσμα για το τελικό κείμενο.
• Ο δημιουργός σκέφτονταν αρχικά τον Al Pacino ως Τζακ Τέρι.
• Η Nancy Allen ήρθε στο καστ μετά από έντονη προτροπή του John Travolta, κι ενώ είχαν δουλέψει μαζί στο Κάρι: Έκρηξη Οργής. Κι όμως, ο De Palma ήταν διστακτικός, μια και ήταν η σύζυγος του και δεν ήθελε η γυναίκα του να δημιουργήσει φήμη ότι εργάζεται μόνο στις δικές του ταινίες.
• Το 70% των γυρισμάτων έγινε μέσα στη νύχτα.
• Κατά τη διάρκεια του μοντάζ, κάποιος έκλεψε δύο μπομπίνες με υλικό, το οποίο δεν βρέθηκε ποτέ. Οι σκηνές γυρίστηκαν εκ νέου με χρήματα της ασφαλιστικής, και φωτογράφο τον Laszlo Kovacs, μια κι ο Vilmos Zsigmond δεν ήταν πλέον διαθέσιμος.
• Οι θετικές κριτικές δεν τράβηξαν την προσοχή του κοινού. Έτσι, ενώ κόστισε 18 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε μόνο 13,8 (σύμφωνα με κάποια πηγή, τα έσοδα ήταν μόνο 8). Με τα χρόνια όμως το φιλμ απέκτησε cult φήμη.