Ληστής με Στυλ
- Bandit
- 2022
- Καναδάς
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Βιογραφία, Δραματικό Θρίλερ, Εποχής
- 27 Οκτωβρίου 2022
Αυτή είναι η ιστορία του «ιπτάμενου κλέφτη», του θρυλικού εγκληματία ο οποίος κατάφερε να ληστέψει πάνω από 59 τράπεζες και κοσμηματοπωλεία μέχρι που συνελήφθη, χωρίς όμως αυτό το γεγονός να καταφέρει να τον σταματήσει.
Σκηνοθεσία:
Allan Ungar
Κύριοι Ρόλοι:
Josh Duhamel … Gilbert Galvan Jr/Robert Whiteman
Mel Gibson … Tommy Kay
Elisha Cuthbert … Andrea Hudson
Nestor Carbonell … John Snydes
Olivia d’Abo … Linda
Swen Temmel … Hoffman
Keith Arthur Bolden … Diamond Dave
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kraig Wenman
Παραγωγή: Jordan Beckerman, Eric Gozlan, Jordan Yale Levine, Ryan Donnell Smith
Μουσική: Aaron Gilhuis
Φωτογραφία: Alexander Chinnici
Μοντάζ: Michael Lane, Allan Ungar
Σκηνικά: Burns Burns
Κοστούμια: Jocelyn Kuan, Annie Simon
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Bandit
- Ελληνικός Τίτλος: Ληστής με Στυλ
Σεναριακή Πηγή
- Βιβλίο: The Flying Bandit, Bringing Down Canada’s Most Daring Armed Robber του Robert Knuckle.
Παραλειπόμενα
- Ο σεναριογράφος Kraig Wenman βασίστηκε τόσο στο βιβλίο του Robert Knuckle από το 1996, όσο και σε συνεντεύξεις.
- Πρόκειται για καναδική παραγωγή, που όμως λόγω της πανδημίας, διεξήγαγε τα κεντρικά γυρίσματα στην Τζόρτζια των ΗΠΑ.
- Η Elisha Cuthbert έμαθε ότι ήταν για δεύτερη φορά έγκυος κατά τα γυρίσματα της ταινίας.
- Ο Nestor Carbonell έσχισε τον αχίλλειο τένοντα του γυρίζοντας μια σκηνή, αλλά επέλεξε να συνεχίσει με τεχνητές βοήθειες ως το πέρας των γυρισμάτων, παρά να πετάξει για το Λος Άντζελες ώστε να εγχειριστεί.
- Η βασική του διανομή έγινε μέσω του ίντερνετ.
Κριτικός: Πάρις Μνηματίδης
Έκδοση Κειμένου: 28/10/2022
Φαίνεται έντονα ότι ο Allan Ungar εδώ δούλεψε με έναν αρκετά μικρό προϋπολογισμό, και για να λειτουργήσει αυτό σ’ ένα caper movie θέλει εφευρετικότητα, κάτι που ο ίδιος δεν διαθέτει δυστυχώς στον απαιτούμενο βαθμό. Αυτό δεν σημαίνει πως αυτό που προκύπτει δεν έχει κάποια καλά στοιχεία, τα οποία σίγουρα θα εκτιμήσει ακόμη περισσότερο ένας πιο «ελαστικός» θεατής.
Το σημαντικότερο ίσως προτέρημα είναι ότι επικρατεί μια πολύ καλή αίσθηση του ρυθμού, με τους νεκρούς χρόνους να απουσιάζουν σχεδόν εντελώς. Παρότι είναι φιλμ διάρκειας δύο ωρών και κάτι, χωρίς κιόλας να προσφέρει ιδιαίτερο θέαμα, ο «Ληστής με Στυλ» έχει ψυχαγωγική αξία λόγω της σπιρτάδας της ροής του, της ανάλαφρης προσέγγισης που επιλέγει, και της διαχρονικής επιθυμίας του κοινού να δει το ένα άτομο που θα «τη φέρει» στο σύστημα.
Γενικά όμως υπάρχουν υπερβολικά πολλά προβλήματα για να προτείνει κανείς εγκάρδια όλο το «πακέτο». Ένα από τα κυριότερα είναι η σκιαγράφηση των χαρακτήρων, που μοιάζει να έχει βγει κατευθείαν από το καλάθι με τα κλισέ. Ο κατεργάρης απατεώνας με τη χρυσή καρδιά, η κριτικά υποστηρικτική σύντροφος, οι επίλεκτοι αστυνομικοί που κινούνται στα όρια της εμμονής, όλα είναι σχήματα που έχουν παρουσιαστεί τόσες φορές που έχει χαθεί το μέτρημα. Επιπλέον, υπάρχει μια εσκεμμένη «πονηριά» όσον αφορά μέρος της νοηματικής. Στο σενάριο περιλαμβάνονται απρόσμενες βολές κατά της οικονομικής πολιτικής Reagan και κάποια ήπια αντικαπιταλιστικά μηνύματα. Αυτές οι πινελιές όμως θα είχαν νόημα αν ο κεντρικός ήρωας συμβόλιζε με τις πράξεις του κι ευρύτερα έναν αγωνιστή ενάντια στο κατεστημένο (έρχεται στο μυαλό ο Sonny της «Σκυλίσιας Μέρας»), κάτι που δεν «βγαίνει» από τα συμφραζόμενα. Για να μη γίνει εκτεταμένα αναφορά στο πώς, παρά τη σήμανση «R» στην καταλληλότητα, η απεικόνιση μέρος του υποκόσμου είναι σχεδόν… ντισνεϊκή.
Κάπου που ευτύχησε ο Ungar είναι στον πρωταγωνιστή του. Ενώ δεν έχει ποιοτικές περγαμηνές στις περισσότερες εκ των επιλογών του, ο Josh Duhamel δεν είναι άνευ δυνατοτήτων, το έχει δείξει σε ορισμένες περιπτώσεις, και στον ρόλο που αναλαμβάνει εδώ έχει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση για να πάρει την ταινία πάνω του. Εκπέμπει νεύρο, δεν φοβάται να γίνει ακόμη και κωμικός όταν αυτό απαιτείται, αλλά είναι και όσο γήινος πρέπει για να καταστήσει τον ήρωά του αρκούντως συμπαθή, με όλες τις αδυναμίες του κειμένου σχετικά με την ανάλυση του προσώπου αυτού.
Δεν θα βρει κάποιος ιδιαίτερη πρωτοτυπία στον «Ληστή με Στυλ», αλλά τουλάχιστον τηρούνται κάποια βασικά προσχήματα που εξασφαλίζουν ένα μίνιμουμ διασκέδασης. Πάντως, με τόσο εντυπωσιακά πραγματικά γεγονότα ως βάση, άνετα γίνεται λόγος για χαμένη ευκαιρία για κάτι αληθινά συναρπαστικό.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
