
Άλιεν Εναντίον Κυνηγού
- AVP: Alien vs. Predator
- 2004
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ιταλικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Θρίλερ, Περιπέτεια, Τέρατα, Τρόμου
- 12 Νοεμβρίου 2004
Μετά την ανακάλυψη μιας αρχαίας πυραμίδας θαμμένης κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής, μια ομάδα από επιστήμονες και μισθοφόρους καταφτάνουν στην παγωμένη ήπειρο. Αυτό που θα αντικρίσουν γύρω στα εξακόσια μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης αρχικά θα τους συνεπάρει, σύντομα όμως θα τους τρομοκρατήσει. Ανακαλύπτουν μια πυραμίδα χτισμένη με αρχιτεκτονική που συνδυάζει στοιχεία από διάφορους αρχαίους πολιτισμούς. Όταν μπαίνουν μέσα, ένα πολύπλοκο δίκτυο από θαλάμους τεχνολογικά αναπτυγμένους θα τους οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η πυραμίδα αυτή δεν είναι έργο ανθρώπινης διανόησης. Οι επιρροές είναι εμφανείς: κάποια απώτερη δύναμη, όντα μεγαλύτερης ευφυΐας, κατά πάσα πιθανότητα εξωγήινα, έχουν επέμβει. Ξαφνικά, τα τοιχώματα μετακινούνται και μέλη της ομάδας παγιδεύονται.
Σκηνοθεσία:
Paul W.S. Anderson
Κύριοι Ρόλοι:
Sanaa Lathan … Alexa ‘Lex’ Woods
Raoul Bova … καθηγητής Sebastian de Rosa
Lance Henriksen … Charles Bishop Weyland
Ewen Bremner … Δρ Graeme Miller
Colin Salmon … Maxwell Stafford
Tommy Flanagan … Mark Verheiden
Carsten Norgaard … Rusten Quinn
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Paul W.S. Anderson
Στόρι: Paul W.S. Anderson, Dan O’Bannon, Ronald Shusett
Παραγωγή: Gordon Carroll, John Davis, David Giler, Walter Hill
Μουσική: Harald Kloser
Φωτογραφία: David Johnson
Μοντάζ: Alexander Berner
Σκηνικά: Richard Bridgland
Κοστούμια: Magali Guidasci
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: AVP: Alien vs. Predator
- Ελληνικός Τίτλος: Άλιεν Εναντίον Κυνηγού
- Εναλλακτικός Τίτλος: AVP
- Εναλλακτικός Τίτλος: Alien vs. Predator
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Ο Κυνηγός των Jim Thomas, John Thomas.
- Στόρι (χαρακτήρες): Άλιεν, ο Επιβάτης του Διαστήματος των Dan O’Bannon, Ronald Shusett.
Παραλειπόμενα
- Οι Κυνηγοί με τα Άλιεν είχαν διασταυρώσει τους δρόμους τους ήδη από το 1989 και τη σειρά κόμιξ Aliens vs. Predator της Dark Horse.
- Επιρροή για το στόρι αποτέλεσε, εκτός από τα κόμιξ, η μυθολογία των Αζτέκων και βιβλία του ελβετού Erich von Daniken περί επίσκεψης στη Γη εξωγήινων πολιτισμών κατά την αρχαιότητα.
- Πριν η 20th Century Fox δώσει το πράσινο φως για την παραγωγή, ήταν ο James Cameron που σχεδίαζε ένα πέμπτο Άλιεν, μετά κι από προτροπή του Ridley Scott. Μαθαίνοντας όμως ότι η Fox έβαλε μπρος αυτό, ο Cameron έκανε πίσω πιστεύοντας ότι θα χαθεί η εγκυρότητα του franchise. Όταν, δε, ρώτησαν τον Scott αν είδε την ταινία, απάντησε αρνητικά.
- Ο Tom Woodruff Jr. είναι ο “ερμηνευτής” του Άλιεν (που στα κρέντιτ γράφεται ως Grid), ενώ ο Ian Whyte είναι πίσω από τους Κυνηγούς, που αναφέρονται ως Scar, Chopper, Celtic και Elder.
- Η πυραμίδα συνδυάζει στοιχεία από Αρχαία Αίγυπτο, Καμπότζη και Αζτέκους.
- Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, ο Arnold Schwarzenegger τού είχε πει ότι αν έχανε τις εκλογές για το χρίσμα του κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, θα δέχονταν να κάνει ένα μικρό πέρασμα με τον ρόλο του από τον πρώτο Κυνηγό. Αντίθετα, η Sigourney Weaver δήλωσε χαρούμενη που δεν συμμετείχε.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 14/1/2021
Ίσα που κρατούνται τα προσχήματα ότι βλέπουμε μια «νορμάλ» κινηματογραφική ταινία με σενάριο, σκηνοθέτη και καστ. Όλα μυρίζουν βίντεο-γκέιμ, με την πλοκή να μοιάζει σαν να γράφεται επιτόπου, αναλόγως τις ανάγκες της σκηνής. Ηλείου φαεινό είναι πως έχουμε μια προσωπική και άρπα-κόλα χάρη στους πολλούς φαν των δύο τεράτων, που επί χρόνια τα είχαν συνδυάσει στην «παιχνιδο-κουλτούρα» τους.
Έλα όμως που ως ενοχική απόλαυση είναι ικανό να το αναζητείς και για δεύτερη και για τρίτη θέαση. Κι αυτό γιατί αφού πετάει γρήγορα τον «μανδύα» της τέχνης, αποκαλύπτει αρετές «χαζέματος» ιδανικές για τους φίλους της sci-fi δράσης. Κι αυτές αφορούν ένα μόνιμα σκοτεινό και κλειστοφοβικά απειλητικό περιβάλλον, όπου μέσα του όλοι είναι αναλώσιμοι. Τι κι αν δεν ενδιαφέρει κανέναν η μοίρα των ηρώων, είναι μια χαρά ως… θύματα.
Νικητής επί των τεράτων βγαίνει με άνεση ο Κυνηγός, που έτσι κι αλλιώς δεν είχε κάτι να χάσει μετά το μέτριο δεύτερο μέρος και τα χρόνια απουσία του από τα πλατό, ενώ αντίθετα το Άλιεν αποδυναμώνει τον μύθο του, αφού «γειώνεται» ως κακό ζωάκι. Απρόσεκτη και η πλοκή επί των λεπτομερειών, αλλά αυτό είναι από μόνο του λεπτομέρεια όταν έχουμε μια ταινία αποκλειστικά της εικόνας και όχι της ουσίας.
Γενικά, μπορεί καλλιτεχνικά να μην έπεσαν καν οι τίτλοι έναρξης, αλλά καθαρά θριλερο-χαβαλετζίδικα είναι λίγα τα παράπονα μας.
Βαθμολογία: