
Κυνηγός
- Predator
- 1987
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά, Ρωσικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Θρίλερ, Περιπέτεια, Τέρατα, Τρόμου
- 29 Οκτωβρίου 1987
Βαθιά µέσα στη ζούγκλα της Λατινικής Αµερικής, µια οµάδα επίλεκτων κοµάντος κινδυνεύει από ένα µυστηριώδες πλάσµα που βλέπει τη θερµική ενέργεια του σώµατος και αντιλαµβάνεται την ένταση του φόβου. Είναι ο κυνηγός που σκοτώνει από ευχαρίστηση και δεν φοβάται κανέναν και τίποτα. Όλοι θα βρεθούν απέναντι στον αιµοσταγή κυνηγό, και θα πρέπει να αντιµετωπίσουν τη µεγαλύτερη πρόκληση της ζωής τους… να παραµείνουν απλά ζωντανοί.
Σκηνοθεσία:
John McTiernan
Κύριοι Ρόλοι:
Arnold Schwarzenegger … Alan ‘Dutch’ Schaefer
Carl Weathers … George Dillon
Elpidia Carrillo … Anna Gonsalves
Bill Duke … Mac Eliot
Jesse Ventura … Blain Cooper
Sonny Landham … Billy Sole
Richard Chaves … Jorge ‘Poncho’ Ramirez
R.G. Armstrong … υποστράτηγος Homer Phillips
Shane Black … Rick Hawkins
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jim Thomas, John Thomas
Παραγωγή: John Davis, Lawrence Gordon, Joel Silver
Μουσική: Alan Silvestri
Φωτογραφία: Donald McAlpine
Μοντάζ: Mark Helfrich, John F. Link
Σκηνικά: John Vallone
Κοστούμια: Marilyn Vance
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Predator
- Ελληνικός Τίτλος: Κυνηγός
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Κυνηγός
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ ειδικών εφέ.
Παραλειπόμενα
- Μετά την κυκλοφορία του τέταρτου Ρόκυ, κυκλοφορούσε ένα ανέκδοτο που έλεγε πως αφού ο Μπαλμπόα δεν είχε πλέον άξιο αντίπαλο επί της Γης, θα έπρεπε στην πέμπτη του ταινία να τα έβαζε με εξωγήινο. Αυτό στάθηκε ως έμπνευση για τους σεναριογράφους, με το σενάριο να έχει τον τίτλο Hunter. Σε αυτό υπήρχαν αρκετοί εξωγήινοι κυνηγοί, και μάλιστα διαφορετικών φυλών. Το σενάριο αγοράστηκε το 1985 από την 20th Century Fox, και ο Joel Silver που το ανέλαβε ως παραγωγός αποφάσισε να το μετατρέψει σε παραγωγή υψηλού προϋπολογισμού.
- Πρώτη χολιγουντιανή ταινία για τον John McTiernan (μετά το ανεξάρτητο Οι Νομάδες του Μυστηρίου), ενώ ο ταλαντούχος νεοζηλανδός Geoff Murphy ήταν ο κύριος “αντίπαλος” του.
- Ο Schwarzenegger και ο Carl Weathers ήταν οι πρώτες επιλογές για τους ρόλους τους.
- Ο άγνωστος ακόμα Jean-Claude Van Damme είχε πάρει τον “ρόλο” του Κυνηγού, αφού οι παραγωγοί σκέφτηκαν ότι με τη γνώση του στις πολεμικές τέχνες θα έβγαζε ένα πλάσμα στυλ νίντζα. Το πρόβλημα όμως ήρθε όταν συγκρίθηκε με τους πρωταγωνιστές, που τον περνούσαν αρκετά στο ύψος, αναγκάζοντας στην ανεύρεση ενός πιο ψηλού άντρα. Έτσι, τον ρόλο πήρε ο Kevin Peter Hall, ύψους 2,18 (ο ίδιος είναι και στο πρώτο σίκουελ). Τη φωνή όμως την ανέλαβε ο Peter Cullen.
- Τα γυρίσματα καθυστέρησαν αρκετά λόγω υποχρεώσεων του Schwarzenegger, με τον Silver να βρίσκει την ευκαιρία να δώσει το σενάριο στον έμπειρο David Peoples για διορθώσεις. Αλλά κι αφού ξεκίνησαν τα γυρίσματα στο Μεξικό, έπρεπε να διακοπούν για κάποιες ημέρες, μια κι ο μυώδης σταρ έπρεπε να λείπει… για τον γάμο του.
- Τόσο ο Schwarzenegger όσο κι ο McTiernan έχασαν κάτι παραπάνω από 10 κιλά κατά την παραμονή τους στη λατινοαμερικανική χώρα. Για τον πρώτο ήταν θέμα επιλογής, αλλά για τον σκηνοθέτη αφορούσε την αποχή του από τα πολλά υγρά, για υγειονομικούς λόγους. Βασικά, όλοι οι συμμετέχοντες είχαν πρόβλημα με το νερό στη συγκεκριμένη περιοχή που ήταν το ξενοδοχείο τους, και η διάρροια ήταν μοιραίο να εμφανιστεί μαζικά.
- Ο Schwarzenegger είχε μεταφέρει στο Μεξικό εξοπλισμό για ολόκληρο γυμναστήριο, του οποίου έκαναν χρήση και οι υπόλοιποι του καστ. Σύμφωνα με τον Weathers, οι ηθοποιοί ξυπνούσαν κρυφά από τις 3 μετά τα μεσάνυχτα για προπόνηση, πριν ξεκινήσουν το πρωί τα γυρίσματα.
- Ο οσκαρικός Rick Baker είχε δώσει μια προσφορά για να είναι αυτός ο δημιουργός του πλάσματος, αλλά προτιμήθηκε ο Stan Winston, με τον οποίο ο Schwarzenegger είχε συνεργαστεί και στον Εξολοθρευτή.
- Κόστισε από 15 έως 18 εκατομμύρια δολάρια, ενώ έβγαλε 98,3, κάτι που τοποθέτησε την ταινία στη δεύτερη θέση των εμπορικότερων του 1987.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το 2010, η Intrada Records κυκλοφόρησε 300 αντίτυπα του σκορ του Alan Silvestri, με αποκαταστημένο ήχο. Μέσα στην ίδια ημέρα ξεπουλήθηκαν όλα.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 29/4/2015
Ο Τζον Μακ Τίρναν βρίσκεται στην πιο δημιουργική του περίοδο και μας δίνει μια από τις καλύτερες και πιο δυναμικές περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας όχι μόνο της δεκαετίας του 1980, αλλά όλων των εποχών. Πρωταγωνιστές: ο Σβαρτζενέγκερ, ο αλησμόνητος Κυνηγός και η ζούγκλα!
Η δεκαετία του 1980 μάς χάρισε απίστευτα διασκεδαστικές κινηματογραφικές στιγμές. Είναι η εποχή που το σινεμά του ποπ-κορν δεν έχει χάσει τελείως το μέτρο και που κρατά τις ισορροπίες ανάμεσα στη διασκέδαση αλλά και την ποιότητα. Ο Κυνηγός είναι μια ταινία που ακροβατεί τέλεια πάνω σε αυτό το τεντωμένο σκοινί. Εκεί που τείνει να γίνει φιλομιλιταριστικό, κάπως το σώζει! Εκεί που τείνει να γίνει χαζο-ατακαδόρικο, κάτι δεν το αφήνει! Νομίζω ότι είναι ψυχαγωγικός κινηματογράφος που έχει τα πάντα σε σωστή δόση κερδίζοντας έτσι μεγαλύτερη μερίδα κοινού.
Η στιβαρή σκηνοθεσία του Τζον Μακ Τίρναν δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης των ικανοτήτων του και απογειώνει το Predator. Η ζούγκλα κινηματογραφείται άψογα από τον αμερικανό σκηνοθέτη και παίζει τον δικό της ρόλο στην εξέλιξη της δράσης. Το σκοτάδι των τελευταίων σκηνών δίνει εξαιρετική ατμόσφαιρα στη μονομαχία κυνηγού-θηράματος. Μεγάλο μέρος στη επιτυχία του φιλμ παίζουν τα εξαιρετικά εφέ και το χαρακτηριστικό πλάσμα που υποδύθηκε ο Κέβιν Πίτερ Χολ, φορώντας το πρόσωπο που σχεδίασε ο Σταν Γουίνστον. Ο εξωγήινος Κυνηγός περνά στο κινηματογραφικό πάνθεον των πιο επιβλητικών και τρομακτικών πλασμάτων. Το καμουφλάζ του και ο τρόπος που λειτουργεί η όρασή του θα κοπιαριστούν αρκετές φορές στο μέλλον από ταινίες του είδους.
Δυναμικοί χαρακτήρες, bad-ass ατάκες και ένα απλό αλλά «αρκετό» σενάριο συμπληρώνουν τα θετικά στοιχεία του Predator. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ειδικά όταν πρέπει να τα εκφέρει ο Άρνολντ, και το κατάλαβαν καλά οι σεναριογράφοι Τζιμ και Τζον Τόμας, δίνοντας στον αυστριακό μπόντι-μπίλντερ τόσα όσα μπορεί να υποστηρίξει και το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικότατο ακόμα και για μας που δεν ανήκουμε στους φαν του Άρνι!
Είκοσι οκτώ χρόνια μετά, ο Κυνηγός παραμένει ένα εντυπωσιακό φιλμ. Δημιούργησε ένα επιτυχημένο franchise και έπαιξε τεράστιο ρόλο στην καθιέρωση του Σβαρτζενέγκερ ως τεράστιου action-hero στη δεκαετία του 1980, μαζί φυσικά με τον ρόλο του στον Εξολοθρευτή και τον Κόναν. Νομίζω, ωστόσο, ότι το φιλμ οφείλει τη μεγάλη του διάρκεια στον χρόνο στον Τζον Μακ Τίρναν, τον χαρισματικό αυτό σκηνοθέτη δυναμικών και στιλιζαρισμένων περιπετειών που τα επόμενα χρόνια θα δώσει άλλα δύο φιλμ που θα μείνουν κλασικά στο είδος τους.
Βαθμολογία:
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/5/2018
Πώς να μην καθιερωθεί ο Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ μετά από μια τέτοια ταινία δράσης, ακόμα κι αν είναι εξίσου ψυχροπολεμικός με όσα βαραίνουν την καριέρα του. Ξεπερνώντας και τον τυπικό μανδύα του action-hero, να μια περίπτωση που ούτε είσαι σίγουρος πως ο ήρωας θα τα καταφέρει στο φινάλε, ούτε καν έχει κάποια απώτερη αυτό σημασία. Κι αυτό, επειδή ουσιαστικοί πρωταγωνιστές είναι η πυκνή ζούγκλα που δημιουργεί ένα τόσο κλειστοφοβικό περιβάλλον, και ο κακός της ιστορίας, ο εξωγήινος. Μια έξυπνα κατασκευασμένη από τους δημιουργούς μηχανή θανάτου, η οποία χρειάζεται πολλά περισσότερα από τη δύναμη και τα ανθρώπινα όπλα για να εξοντωθεί. Όλα αυτά συνθέτουν ένα σκοτεινό υπερθέαμα με άφθονα στοιχεία την ίδια ώρα από b-movie, όπου η ψυχαγωγία αγκαλιάζει τη δράση και τον τρόμο. Ένα κράμα που είχαμε δει και στο «Άλιεν», και ακόμα κι αν δεν πλησιάζεται εδώ το ίδιο ποιοτικό ύψος, δεν μπορεί να υπάρχει λάτρης του θρίλερ γενικά που να μην αγαπάει τη συγκεκριμένη επιτυχία του Τζον ΜακΤίρναν.
Βαθμολογία: