Όσα Φέρνει ο Χρόνος
- About Time
- 2013
- Μ. Βρετανία 🇬🇧
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Επιστημονικής Φαντασίας, Κομεντί
- 17 Οκτωβρίου 2013
- 27 Ιανουαρίου 2014
- 27 Ιανουαρίου 2014
Ένας νεαρός, ασκούμενος δικηγόρος, ο Τιμ Λέικ, μόλις συμπληρώνει το 21ο έτος της ηλικίας του, ανακαλύπτει (από τον πατέρα του που του το εκμυστηρεύεται) ότι όπως όλοι οι άντρες στην οικογένειά του, έτσι κι εκείνος έχει πλέον τη δυνατότητα να ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, και μάλιστα σε όποια χρονική στιγμή του παρελθόντος του επιθυμεί, και να διορθώνει ό,τι θέλει. Ο Τιμ, αρχικά, αποφασίζει, όπως κάθε νεαρός της ηλικίας του, να χρησιμοποιήσει αυτό το δώρο προκειμένου να αποκτήσει φιλενάδα, και γι’ αυτό γυρίζει πίσω κάθε φορά που κάνει κάτι λάθος στον τομέα του φλερτ και των σχέσεων, ώστε να το δοκιμάσει μια δεύτερη φορά. Όμως, αυτό το ταξίδι, παρά τα δώρα που φέρνει, δεν είναι πάντα ευχάριστο ή εύκολο, ούτε πανάκεια για κάθε λύπη ή απογοήτευση που αναπόφευκτα προκύπτουν στη ζωή…
Σκηνοθεσία:
Richard Curtis
Κύριοι Ρόλοι:
Domhnall Gleeson … Tim Lake
Rachel McAdams … Mary
Bill Nighy … James Lake
Tom Hollander … Harry Chapman
Lindsay Duncan … Mary Lake
Margot Robbie … Charlotte
Lydia Wilson … Kit Kat
Tom Hughes … Jimmy Kincade
Vanessa Kirby … Joanna
Richard Griffiths … ηθοποιός
Richard E. Grant … ηθοποιός
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Richard Curtis
Παραγωγή: Nicky Kentish Barnes, Tim Bevan, Eric Fellner
Μουσική: Nick Laird-Clowes
Φωτογραφία: John Guleserian
Μοντάζ: Mark Day
Σκηνικά: John Paul Kelly
Κοστούμια: Verity Hawkes
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: About Time
Ελληνικός Τίτλος: Όσα Φέρνει ο Χρόνος
Παραλειπόμενα
- Αρχικά, τον ρόλο της Μαίρη τον είχε πάρει η Zooey Deschanel.
- Καλή η εισπρακτική του πορεία, με κέρδη 87,1 εκατομμύρια δολάρια, έναντι ενός μπάτζετ των 12.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 3/2/2019
Τα ταξίδια στον χρόνο έχουν αρχίσει να διαμορφώνουν τα κλισέ τους, όσο και να αναμιγνύονται όλο και συχνότερα με ρομάντζα. Ο Richard Curtis, εξπέρ στα κομεντί ρομάντζα, είπε να διαβάσει το θέμα λίγο διαφορετικά, βασικά πιο κοντά στα δικά του, βρετανικά μέτρα. Αυτό πράγματι χαρίζει μια πρωτοτυπία στο θέαμα, ικανή να μας κάνει να αδιαφορήσουμε περί των προαναφερθέντων κλισέ, και συνάμα να συμπαθήσουμε τους ήρωες. Προσκαλεί δε τον θεατή σε μια σειρά ερωτηματικών περί του πώς λειτουργεί ένας άντρας όσον αφορά τα συναισθηματικά του, χωρίς κατά ανάγκη αυτά να τα εκλάβουμε κι ως απώτερα νοήματα. Απλά βοηθούν επί της αποτύπωσης-επεξεργασίας της ταινίας στον νου μας.
Κι εκεί που ο βασικός χορηγός επί της συμπάθειας μας για το φιλμ ήταν το «αθάνατο» φλεγματικό βρετανικό χιούμορ της σχολής «Τέσσερις Γάμοι και μια Κηδεία», υπάρχει ένα σημείο που τα φώτα της κωμωδίας σβήνουν. Όχι πως είχαμε κάτι ξεκάθαρα κωμικό ως εκεί, αλλά πάντα επικρατούσε μια διάθεση κομεντί ειρωνείας, συνοδευόμενη από τις κατάλληλες ατάκες-λεξούλες. Είναι αυτό το σημείο όπου εισβάλλει ξαφνικά η χολιγουντιανή «ασθένεια» της εύκολης συγκίνησης, και μαζί με το κέφι, χάνεται και η γενική μας επαφή. Από εδώ και πέρα, η ταινία κάνει χάρες κυρίως σε ένα ανεκτικό σε ευκολο-κατασκευασμένα δραμεντί θεάματα κοινό, και χάνει τη σπιρτάδα του.
Συμπερασματικά, γίνεται μεν η μεγάλη ζημιά, αλλά όχι αυτή που θα ισοπέδωνε σύσσωμο το φιλμ. Έτσι, παραμένει ως μια εναλλακτική εκδοχή ταξιδιού στον χρόνο που αξίζει να στέκει ως μικρή αναφορά για το υποείδος.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
