Η Μίκα είναι μια νεαρή γυναίκα που ζει σε μια τρελή οικογένεια. Η μητέρα της, η Πάστα Φλώρα, είναι αλλοπαρμένη, η μικρή της αδελφή ανεξέλεγκτη, και ο σχεδόν διαζευγμένος με τη μητέρα της πατέρας είναι καλός αλλά δειλός. Ενώ είναι αρραβωνιασμένη με τον Μίκη, μια μέρα πριν τον γάμο τους, πηγαίνει στη Βενετία και παντρεύεται τον Ανδρέα, ο οποίος αφού ανακαλύπτει τη φύση της οικογένειας της, χωρίζει τη Μίκα και αναλαμβάνει να τους λογικέψει.
Σκηνοθεσία:
Ντίνος Δημόπουλος
Κύριοι Ρόλοι:
Τζένη Καρέζη … Μίκα
Αλέκος Αλεξανδράκης … Ανδρέας
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος … Στέλιος
Μαίρη Αρώνη … Πάστα Φλώρα
Δημήτρης Καλλιβωκάς … Μίκης Χατζησταύρου
Κατερίνα Γώγου … Σίσσυ
Λίλη Παπαγιάννη … Νανά
Νίτσα Μαρούδα … Φιλιώ
Αλέκος Τζανετάκος … Μίλτος
Αθηνόδωρος Προύσαλης … Μανώλης
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Νίκος Τσιφόρος, Πολύβιος Βασιλειάδης
Παραγωγή: Φιλοποίμην Φίνος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Φωτογραφία: Νίκος Καβουκίδης
Μοντάζ: Πέτρος Λύκας
Σκηνικά: Μάρκος Ζέρβας
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια
- Διεθνής Τίτλος: A Crazy Family
- Εναλλακτικός Τίτλος: Μια Τρελή Τρελή Οικογένεια
- Εναλλακτικός Τίτλος: Μια Τρελή… Τρελή Οικογένεια
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Οι Γυναίκες Προτιμούν τους Σκληρούς των Νίκου Τσιφόρου, Πολύβιου Βασιλειάδη.
Παραλειπόμενα
- Ο εμβληματικός ρόλος της Πάστα Φλώρα προσφέρθηκε αρχικά στη Ρένα Βλαχοπούλου. Εκείνη όμως δεν επιθυμούσε να παίξει δίπλα στην Καρέζη. Για τη Μαίρη Αρώνη, που έγραψε ιστορία με αυτόν, είναι μία από τις ελάχιστες εμφανίσεις της στο σινεμά.
- Μετά το περίφημο -κι αληθινότατο, όπως συνήθιζε ο Παπαγιαννόπουλος- χαστούκι, η Μαίρη Αρώνη αποχώρησε κι απείλησε ότι θα φύγει οριστικά από την ταινία. Ήταν τα παρακάλια μετά λουλουδιών του Φιλοποίμην Φίνου που της άλλαξαν γνώμη.
- Η ταινία έκοψε 521.134 εισιτήρια. Κατατάχτηκε έτσι 5η ανάμεσα ανάμεσα σε 101 ελληνικές παραγωγές της σαιζόν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Γιάννης Βογιατζής τραγουδάει με φόντο μια χάρτινη Βενετία το Η Πρώτη μας Νύχτα, στην ιταλική γλώσσα. Δεν ήταν όμως πρώτη εκτέλεση, μια κι έναν χρόνο πριν το είχε πει στα ελληνικά ο Λάκης Παυλίδης για το Μερικοί το Προτιμούν Κρύο.
- Ο Γιώργος Ζαμπέτας ερμηνεύει ένα χασάπικο, το οποίο χορεύουν η Καρέζη με τον Αλεξανδράκη.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 10/3/2012
Εδώ έχουμε μία από τις καλές στιγμές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όσον αφορά έναν σημαντικότατο παράγοντα: το γέλιο. Η Μαίρη Αρώνη (ως Πάστα-Φλώρα) ξαμολάει τη μία απίθανη ατάκα μετά την άλλη, σε σημείο το έργο να έχει πάρει έναν σουρεάλ χαρακτήρα. Πολύ καλοί και οι τρεις άλλοι πρώτοι ηθοποιοί (Τζένη Καρέζη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος), με καλό δέσιμο ανάμεσα τους, ενώ και η Κατερίνα Γώγου δίνει ρέστα. Βέβαια, το άγγιγμα του Ντίνου Δημόπουλου στη σκηνοθεσία είναι αδιόρατο (η όλη σεναριακή παρεκτροπή ήταν κάτι που δεν γνώριζε πώς να διαχειριστεί, πέρα από κάποιες συγκεκριμένες εμπνεύσεις), κι όλο το έργο μοιάζει σαν μάθημα αυτοσχεδιασμού, παρότι βασίζεται σε θεατρικό. Μην το χάσετε, τόσο για τις ατάκες του, όσο και για τη δόση διαφορετικού που αποπνέει σε μια εποχή που το ελληνικό σινεμά είχε κουράσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Βαθμολογία: