Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ (2013)

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας υπάλληλος των Ηνωμένων Εθνών, ο Τζέρι Λέιν, ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, σε έναν αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο, προκειμένου να σταματήσει μια θανατηφόρα πανδημία που μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε επιθετικά «όντα». Ο ιός όμως εξαπλώνεται ραγδαία σε όλα τα πλάτη και μήκη του κόσμου, με αποτέλεσμα να απειλούνται άμεσα με ανατροπή στρατοί και κυβερνήσεις, αλλά και με αποδεκατισμό η ίδια η ανθρωπότητα.

Σκηνοθεσία:

Marc Forster

Κύριοι Ρόλοι:

Brad Pitt … Gerry Lane

Mireille Enos … Karin Lane

Daniella Kertesz … Segen

James Badge Dale … λοχαγός Speke

Ludi Boeken … Jurgen Warmbrunn

Fana Mokoena … Thierry Umutoni

David Morse … Gunter Haffner

Matthew Fox … μέλος ειδικών δυνάμεων

Peter Capaldi … γιατρός

Pierfrancesco Favino … γιατρός

Ruth Negga … γιατρός

Moritz Bleibtreu … γιατρός

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Matthew Michael Carnahan, Drew Goddard, Damon Lindelof

Στόρι: Matthew Michael Carnahan, J. Michael Straczynski

Παραγωγή: Ian Bryce, Dede Gardner, Jeremy Kleiner, Brad Pitt

Μουσική: Marco Beltrami

Φωτογραφία: Robert Richardson, Ben Seresin

Μοντάζ: Roger Barton, Matt Chesse

Σκηνικά: Nigel Phelps

Κοστούμια: Mayes C. Rubeo

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: World War Z
Ελληνικός Τίτλος: Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: World War Z του Max Brooks.

Παραλειπόμενα

Αρχικά, προορίζονταν να βγει τον Δεκέμβριο του 2012, αλλά προέκυψαν προβλήματα. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου, το επιτελείο της παραγωγής επέστρεψε στη Βουδαπέστη για πρόσθετα γυρίσματα 7 εβδομάδων. Προσλήφθηκε και νέος σεναριογράφος, ο Drew Goddard, για να γράψει εκ νέου την τρίτη πράξη της ταινίας.
Για τα δικαιώματα του βιβλίου έδωσαν μάχη οι εταιρίες παραγωγής του Brad Pitt με αυτή του Leonardo DiCaprio.
Η παραγωγή είχε αρχικά ανακοινωθεί με τον Robert Richardson ως διευθυντή φωτογραφίας. Πριν όμως τελειώσουν τα αρχικά γυρίσματα, προτίμησε να φύγει για το Django, ο Τιμωρός, και αναγκάστηκαν να τον αντικαταστήσουν με τον Newton Thomas Sigel. Το κρέντιτ εντέλει πήγε στον Ben Seresin, που ανάλαβε τα εξτρά γυρίσματα. Λέγεται ότι Richardson αρνούνταν να μετατρέψει την ταινία σε 3-D, και για αυτό “τιμωρήθηκε” από τους παραγωγούς.
Ed Harris και Bryan Cranston βρίσκονταν στο αρχικό καστ, αλλά αποχώρησαν αμφότεροι λόγω προβλημάτων με τον προγραμματισμό τους.
Στο Blu-ray υπάρχει και μια unrated cut εκδοχή, με 7 εξτρά λεπτά.
Λίγους μήνες μετά την έξοδο στις αίθουσες, ανακοινώθηκε ένα σίκουελ με σκηνοθέτη τον Juan Antonio Bayona. Το 2016 αποχώρησε ο σκηνοθέτης, και ακούστηκε το όνομα του David Fincher. Παρόλες όμως τις προετοιμασίες, το 2019 η Paramount το έθεσε σε “πάγο”. Κάποιες πηγές έλεγαν ότι έφταιγε πως η κινεζική κυβέρνηση είχε απαγορεύσει τις ταινίες με ζόμπι και φαντάσματα, και δίχως αυτή την αγορά δεν ήθελε να ρισκάρει.
Όταν κυκλοφόρησε, ήταν η πλέον εμπορική στην καριέρα του Brad Pitt. Έχοντας κόστος 269 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε από τα ταμεία 540.
Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 24/6/2013

Η ανθρωπότητα μαστίζεται από την επέλαση λυσσασμένων ζόμπι που με το δάγκωμα μεταδίδουν τον ιό στο λεπτό και οι επιτελείς στην Αμερική ζητούν από τον παραιτημένο (για να αφοσιωθεί στην οικογένειά του) αλλά ειδικευμένο σε δύσκολες αποστολές Τζέρι Λέιν (Μπραντ Πιτ) να ψάξει την αιτία-αρχή του κακού για να βρεθεί μια λύση. Ο Τζέρι στην αναζήτησή του και καταδιωκόμενος από τα ζόμπι, θα βρεθεί Κορέα, Ισραήλ και τέλος στη Σκωτία, σε ένα ερευνητικό κέντρο, όπου…

Απ ότι μαθαίνω, το βιβλίο του Μαξ Μπρουκς, γιου του Μελ Μπρουκς, ξετυλίγει την ιστορία δεκαετούς πολέμου με τα ζόμπι, μέσα από αφηγήσεις προσώπων, εμποτίζοντάς την με μπόλικο προβληματισμό πάνω στη σύγχρονη διεθνή πολιτική κατάσταση. Με τρόπο δηλαδή που μια πραγματική μεταφορά του βιβλίου θα απαιτούσε μίνι σειρά. Εδώ, το επιτελείο των σεναριογράφων επικεντρώνεται στην τελική δράση επιτρέποντας μόνο ξώφαλτσα μερικές ιδέες κοινωνικής έκτασης. Και ο σκηνοθέτης Μαρκ Φόρστερ («Ο Χορός των Τεράτων», «Πιο Παράξενο κι από Παράξενο!», «Quantum of Solace») βρίσκει ευκαιρία να κάνει σκέτη, ολόσκετη περιπέτεια εμπιστευόμενος την πειθώ του Μπραντ Πιτ, την υπαινικτική ερμηνευτική ικανότητα της Μιρέιγ Ενός (της σειράς «The Killing») που παίζει τη γυναίκα του και το «κόντρα» φιζίκ της λεπτεπίλεπτης ισραηλινής Ντανιέλα Κέρτεζ σε ρόλο στρατιωτίνας.

Δεν υπάρχει τίποτε στο στόρι που να κομίζει γλαύκας. Είναι ένα ρεζουμέ από όλη την φιλμογραφία των ζόμπι, από τα φιλμ του Ρομέρο μέχρι το «28 Μέρες Μετά» του Μπόιλ. Όλο είναι θέμα πολύ καλής παραγωγής/σκηνοθεσίας. Εξαιρετικές λήψεις, φωτογραφία, ήχος, μοντάζ, εφέ, 3D. Αν θες ασταμάτητη περιπέτεια με σασπένς και θεαματικές φάσεις, την έχεις. Με το παραπάνω. Μετά το τέλος, όμως, έχεις την αίσθηση ότι σύντομα θα το ξεχάσεις. Μάλιστα, η καλύτερη σεκάνς είναι η πρώτη, όταν στους δρόμους της μεγαλούπολης που ακόμη δεν έχει αντιμετωπίσει τον εφιάλτη, με την οικογένεια στο αυτοκίνητο καθοδόν με μποτιλιάρισμα, αρχίζει κλιμακούμενη, έξυπνα, η αλυσιδωτή αντίδραση της ανατροπής των πραγμάτων. Εκείνο που ο Φόρστερ πετυχαίνει πάνω απ’ όλα, είναι να εγγράψει το φανταστικό με ρεαλιστικό τρόπο, εκείνο τον τρόπο που π.χ. χρησιμοποίησε ο Σπίλμπεργκ στην αρχική απόβαση στη «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν».

Δεν λέω, ψυχαγωγήθηκα. Ωστόσο, κάποιες τελικές εικόνες μαζικής εκκαθάρισης των ζόμπι (μην ανησυχείτε, το ’χουν αφήσει ανοιχτό για συνέχεια…) με χάλασαν. Όχι γιατί δεν θα ’πρεπε κανείς να εξολοθρέψει το κακό, αλλά σκέφτηκα ότι έτσι που πάει στα αλήθεια ο πλανήτης, σε μια μείζονα κορύφωση της τωρινής κρίσης, άραγε ποιοι θα θεωρήσουν ποιους «ζόμπι» και πώς θα τους φερθούν;..

Βαθμολογία: