Wonder Woman 1984 (2020)

Wonder Woman 1984

🆗 Εγχρ. 02 ωρ. 31 λεπ.

66 votes 4.5

ΣΥΝΟΨΗ

Επιστροφή στο 1984, την εποχή που ακόμα μαίνονταν ο Ψυχρός Πόλεμος. Εκεί η Νταϊάνα Πρινς θα έρθει σε ανοιχτή μάχη με δύο πανίσχυρους εχθρούς. Ο ένας είναι ο Μάξουελ Λορντ, ένας απατεώνας που κάνει τη μεγαλύτερη του ευχή πραγματικότητα, και η άλλη η Μπάρμπαρα Αν Μινέρβα, που από απλή κι ευγενική συνάδελφος, θα μεταλλαχτεί σε παντοδύναμη αντίπαλος. Εκεί όμως είναι και ο αγαπημένος της, ο Στιβ Τρέβορ, έστω και υπό τη μορφή ενός άλλου.

Σκηνοθεσία:

Patty Jenkins

Κύριοι Ρόλοι:

Gal Gadot … Diana Prince/Wonder Woman

Chris Pine … Steve Trevor

Kristen Wiig … Barbara Ann Minerva/Cheetah

Pedro Pascal … Maxwell ‘Max’ Lord

Robin Wright … Antiope

Connie Nielsen … Hippolyta

Natasha Rothwell … Carol

Ravi Patel … Babajide

Gabriella Wilde … Raquel

Amr Waked … εμίρης Said Bin Abydos

Oliver Cotton … Simon Stagg

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Dave Callaham, Geoff Johns, Patty Jenkins

Στόρι: Geoff Johns, Patty Jenkins

Παραγωγή: Gal Gadot, Patty Jenkins, Stephen Jones, Charles Roven, Deborah Snyder, Zack Snyder

Μουσική: Hans Zimmer

Φωτογραφία: Matthew Jensen

Μοντάζ: Richard Pearson

Σκηνικά: Aline Bonetto

Κοστούμια: Lindy Hemming

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Wonder Woman 1984
Ελληνικός Τίτλος: Wonder Woman 1984

Άμεσοι Σύνδεσμοι

DC Extended Universe: η πλήρης λίστα ταινιών

Σεναριακή Πηγή

Σειρά κόμικς: Wonder Woman των William Moulton Marston, Harry G. Peter.

Παραλειπόμενα

Ανακοινώθηκε ως Wonder Woman 2 τον Ιούλη του 2017 στο San Diego Comic-Con.
Το ένατο κεφάλαιο του DC Extended Universe γυρίστηκε μέσα σε 6 μήνες σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Ισπανία.
Για συγκεκριμένες σκηνές δράσης, έγινε χρήση καμερών IMAX.
Η Emma Stone αρνήθηκε τον ρόλο της Τσίτα.
Η σκηνοθέτις αρνήθηκε ότι βάσισε τον Μάξουελ Λορντ πάνω στον Donald Trump, λέγοντας ότι αντί αυτού επιρροές ήταν ο Γκόρντον Γκέκο του Γουόλ Στριτ, και ο Λεξ Λούθορ των ορίτζιναλ ταινιών Σούπερμαν.
Η αρχική ημερομηνία πρεμιέρας ήταν για τον Δεκέμβριο του 2019, καταλήγοντας στον Μάρτιο του 2020, ώστε να αποφευχθεί η κόντρα με τον τελευταίο Πόλεμο των Άστρων. Όλα αυτά, όμως, μέχρι το ξέσπασμα της παγκόσμιας πανδημίας, που ανάγκασε την ημερομηνία να πάει στις 14 Αυγούστου, κι από εκεί στον Οκτώβρη. Μη θέλοντας όμως εκ νέου κόντρα, αυτή τη φορά με το Tenet, κατέληξε στα Χριστούγεννα του 2020, ταυτόχρονα στις αίθουσες και στην πλατφόρμα του HBO Max.
Την περίοδο που κυκλοφόρησε η ταινία ήταν δύσκολο να απαιτήσει να υπερκαλύψει εύκολα ένα μπάτζετ των 200ων εκατομμυρίων δολαρίων, και περιορίστηκε σε κέρδη των 166,5.
Πριν βγει η ταινία στις αίθουσες, η Patty Jenkins ανακοίνωσε τα σχέδια για ένα τρίτο μέρος, αλλά κι ένα spin-off.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 28/12/2020

Και ναι, και όχι. Βασικά είναι λίγο ψευδαίσθηση να αναζητούμε από μια ταινία του είδους το τόσο παραπάνω που θα έγραφε ποιοτική ιστορία. Αντίστοιχα όμως από την άλλη, είναι εξίσου άτοπο να ρίχνεις πέτρες σε μια ταινία που έχουν πέσει τόσα χρήματα, ακυρώνοντας τη για λεπτομέρειες. Ήθελα εδώ να ρίξω και την «κακία» μου: βλέποντας κριτικούς ή θεατές να αναλώνονται αναλύοντας το ένα και το άλλο σε παρόμοιες παραγωγές, αναρωτιέμαι αν συνειδητοποιούμε άραγε όλοι μας τη διαφορά ανάμεσα στη δημιουργία και την παραγωγή…

Έτσι, χωρίς να έχουμε αυτό το κάτι που αλλάζει σελίδα στην DC (αν και το έχει ανάγκη), έχουμε ένα από αυτά τα μπλοκμπάστερ που τιμούν τα «φουστάνια» τους (εδώ τα «παντελόνια» δεν κολλάνε…) και που στην ώρα που θα τους χαρίσεις, πρέπει να έχεις προσωπικά προβλήματα για να μην περάσεις καλά. Η Gal Gadot έχει πλέον προσομοιωθεί με τον χαρακτήρα της Wonder Woman, και έχει έναν αέρα μοναδικό στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τις εκλάμψεις και τις ήρεμες σκηνές της ηρωίδας. Χωρίς να βγάζει αυτό που θα λέγαμε «ερμηνεία», παρατηρείς την ψυχραιμία της και την αυτοπεποίθηση της πάνω στις κινήσεις της, σε σημείο να χάνεις το αν η Gadot είναι η Νταϊάνα ή το αντίστροφο. Το πρόβλημα σε αυτό είναι πως καταπίνονται οι υπόλοιποι ρόλοι, αφού άπαντες λειτουργούν σαν δορυφόροι της. Καλή η Kristen Wiig και ο Pedro Pascal, αλλά αναλώσιμοι μπροστά σε μια ηρωίδα πανταχού παρούσα ακόμα κι αν δεν είναι στο πλάνο.

Η δράση δεν είναι τόση που να καλύπτει επάξια την τεράστια διάρκεια, αλλά όταν έρχεται, είναι αυτή που πρέπει. Επί της πλοκής, υπάρχει αυτή η σεναριακή σπίθα τού «βρέθηκε κάτι έξυπνο» για να κινεί τη δράση, αλλά μη νομίζετε ότι διαφέρει και πολύ από αυτό του Θεός για μια Εβδομάδα με τον Jim Carrey (αμφότερες επηρεασμένες άμεσα από το σινεμά του Capra). Το ότι όμως δεν έχουμε κωμωδία αλλά μπλοκμπάστερ δράσης, είναι που του χαρίζει ένα εξτρά εύσημο και κάνει τη νοηματική του εύκολα μεταδόσιμη. Στον αντίποδα, το όλο θέμα με την επιστροφή του Chris Pine είναι ολίγον αλλού για αλλού, μα φαίνεται ότι οι παραγωγοί δεν ενέκριναν κάτι χωρίς έστω λίγο love-story.

Σε πιο γενικά πλαίσια, έχουμε έναν συνδυασμό σύγχρονης υπερηρωικής ταινίας (που κλείνει όμως το μάτι περισσότερο στο σύμπαν της Marvel παρά της DC), με βουτιά στο φιλμικό παρελθόν και συγκεκριμένα στην εποχή που διεξάγεται η ιστορία. Αν, πάνω σε αυτό, σας έρθουν μνήμες από την ορίτζιναλ σειρά με τον Σούπερμαν, δεν είναι διόλου τυχαίες.

Εν κατακλείδι, δεν έκανε το «wonder» της η Wonder Woman, ούτε όμως απέκλινε τόσο από το θετικό πρόσημο της πρώτης της περιπέτειας. Για την ακρίβεια, είναι ανούσιες οι λεπτομέρειες που κάνουν εκείνη την ταινία κάπως καλύτερη, κι αυτές αφορούν το ότι της ταίριαζε περισσότερο ως ντεκόρ το 1918 από το 1984 (ήταν και δουλεμένο καλύτερα). Άρα βλέπουμε, ψυχαγωγούμαστε, πάμε για το επόμενο!

Βαθμολογία: