Ένα Προφίλ για Δύο (2017)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Πιέρ, ένας 75χρονος χήρος, ζει μια μοναχική ζωή από τότε που έφυγε από τη ζωή η σύζυγος του. Η κόρη του θα του πάρει ένα κομπιούτερ, ελπίζοντας ότι θα τραβήξει την περιέργεια του και, ποιος ξέρει, να τον βοηθήσει να γνωρίσει νέους ανθρώπους. Με τη βοήθεια του Άλεξ, ενός νεαρού δάσκαλου κομπιούτερ, ο Πιέρ ξεκινά να σερφάρει και γρήγορα πέφτει πάνω σε μια ιστοσελίδα για online ραντεβού. Υπό την ψεύτικη ταυτότητα του Άλεξ, ο Πιέρ θα γνωρίσει τη Φλώρα63, μια νεαρή φυσιοθεραπεύτρια και γρήγορα θα την ερωτευτεί. Αλλά κι αυτή έλκεται από το κομψό και μάλλον ασυνήθιστο προφίλ του, και του ζητάει ζωντανό ραντεβού. Πρόσωπο με πρόσωπο.

Σκηνοθεσία:

Stephane Robelin

Κύριοι Ρόλοι:

Pierre Richard … Pierre Stein
Yaniss Lespert … Alex
Fanny Valette … Flora
Stephane Bissot … Sylvie
Stephanie Crayencour … Juliette
Gustave Kervern … Bernard
Macha Meril … Marie

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Stephane Robelin
Παραγωγή: Christophe Bruncher, Fabian Gasmia, Andre Logie
Μουσική: Vladimir Cosma
Φωτογραφία: Priscila Guedes
Μοντάζ: Patrick Wilfert
Σκηνικά: Patrick Dechesne, Alain-Pascal Housiaux
Κοστούμια: Petra Fassbender

INFO

Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Un Profil Pour Deux
Ελληνικός Τίτλος: Ένα Προφίλ για Δύο
Διεθνής Τίτλος: Mr. Stein Goes Online

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 18/5/2017

Για πότε τυποποιήθηκαν και οι γαλλικές κομεντί… Τουλάχιστον, η συγκεκριμένη δεν είναι τελείως του σωρού, ακόμα και που πολύ δύσκολα θα προσκολλήσει στη μνήμη σας μετά την αναίμακτη εντελώς θέαση. Ο Stephane Robelin μάλλον ζήλεψε το «Ρωξάνη» της δεκαετίας του 1980 και παραθέτει κι αυτός μια ανάλογη παραφορά στο Συρανό, αυτή τη φορά για τη γενιά του ίντερνετ (;). Όχι, αφού επί της ουσίας δεν την αφορά και άμεσα, μια και ο δυνατός χαρακτήρας είναι ο αειθαλής Pierre Richard, και η δική του ηλικία καθορίζει την αισθητική του φιλμ. Έτσι, θα τολμούσαμε να λέγαμε πως απευθύνεται άμεσα στις πιο προχωρημένες ηλικίες που έχουν ανακαλύψει τη σύγχρονη τεχνολογία, σε πείσμα της ανίας που θα τους επέβαλε μια απόρριψη της σύνθετης ζωής του σήμερα. Συγνώμη, αλλά αυτές τις περιπτώσεις ανθρώπων τις ζηλεύω.

Το έργο πασχίζει σε μεγάλο βαθμό να μην πατήσει πάνω στα γνωστά τετριμμένα μονοπάτια των πολλών πια σε όγκο γαλλικών κομεντί, αλλά δεν κάνει ουδεμία προσπάθεια να μην είναι ακόμα μία προβλέψιμη κομεντί. Έχει κάποια κωμικά ιντερλούδια που σπάνε την ευθεία γραμμική (κάποια από αυτά αληθινά έξυπνα) και γενικά το αλά Συρανό στόρι είναι ένα «γκανιάν» για το είδος. Ο Pierre Richard κατακτά με ευκολία την εικόνα, σε όλες τις εκφάνσεις του, αλλά θα είχε ανάγκη από ακόμα ένα ερμηνευτικό δέος για να δέσει η συνταγή με πιότερη νοστιμιά. Το φιλμ, γενικά, θα το πρότεινα εγκάρδια στις ηλικίες που προαναφέραμε ότι απευθύνεται άμεσα, με κάποια επιφύλαξη και σε άπασες τις ρομαντικές ψυχές υπεράνω ηλικιών, αλλά πάντα με την επισήμανση πως απλά θα περάσετε ευχάριστα, δίχως πολλά-πολλά ποιοτικά απομεινάρια για την επιστροφή σας.

Βαθμολογία: