Το Κύμα
- Bølgen
- The Wave
- 2015
- Νορβηγία
- Νορβηγικά, Αγγλικά
- Δραματικό Θρίλερ, Καταστροφής, Περιπέτεια
- 21 Σεπτεμβρίου 2017
Ο έμπειρος γεωλόγος Κρίστιαν Έικζορντ αποδέχεται μια δουλειά εκτός πόλης. Ετοιμάζεται με την οικογένεια του να αφήσει πίσω την πόλη Γκιράνγκερ, όταν αυτός και συνάδελφοι του μετρούν μικρές γεωλογικές αλλαγές στο υπέδαφος. Ο Κρίστιαν ανησυχεί πως αυτό μπορεί να ξυπνήσει τον χειρότερο του εφιάλτη, και τότε ο συναγερμός χτυπάει και ο πανικός ξεκινά. Με μόνο δέκα λεπτά προθεσμία για να κάνει οτιδήποτε, αρχίζει μια κούρσα με τον χρόνο για να σώσει όσα περισσότερα είναι δυνατόν να σώσει, μαζί και την οικογένεια του.
Σκηνοθεσία:
Roar Uthaug
Κύριοι Ρόλοι:
Kristoffer Joner … Kristian Eikjord
Ane Dahl Torp … Idun Karlsen
Jonas Hoff Oftebro … Sondre Eikjord
Edith Haagenrud-Sande … Julia Eikjord
Thomas Bo Larsen … Phillip Poulsen
Fridtjov Saheim … Arvid Ovrebo
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: John Kare Raake, Harald Rosenlow-Eeg
Παραγωγή: Are Heidenstrom, Martin Sundland
Μουσική: Magnus Beite
Φωτογραφία: John Christian Rosenlund
Μοντάζ: Christian Siebenherz
Σκηνικά: Lina Nordqvist
Κοστούμια: Karen Fabritius Gram
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Bolgen
- Ελληνικός Τίτλος: Το Κύμα
- Διεθνής Τίτλος: The Wave
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ο Σεισμός (2018)
Κύριες Διακρίσεις
- Καλύτερη ταινία, ειδικά εφέ και ήχος στα Amanda, τα εθνικά βραβεία της Νορβηγίας.
- Επίσημη πρόταση της Νορβηγίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Παραλειπόμενα
- Έμπνευση για το θέμα αποτέλεσε η ιστορική καταστροφή από τεράστιο τσουνάμι το 1934 ενός ολόκληρου χωριού στα νότια της Νορβηγίας. Πριν από αυτό, είχε συμβεί κάτι παρόμοιο και το 1905 στην ίδια περιοχή.
- Πρώτη μεγάλη ταινία καταστροφής που κατασκευάζεται στη Σκανδιναβία.
- Κανένας ηθοποιός δεν είχε σωσία-κασκαντέρ γυρίζοντας τις επικίνδυνες σκηνές.
- Με 832.649 εισιτήρια στη χώρα της, υπολογίζεται ότι ένας στους πέντε Νορβηγούς είδε την ταινία σε αίθουσα.
- Το μπλοκμπαστερικό πείραμα της Νορβηγίας συνεχίστηκε το 2018 με τον Σεισμό.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/7/2018
Θα περίμενε κανείς ότι μια ταινία καταστροφής από τη Νορβηγία θα ήταν η μεγάλη μας ευκαιρία να δούμε αυτό το πονεμένο πλέον ποιοτικά είδος στο μεγαλείο του. Αυτό όμως δεν συμβαίνει ποτέ στην ταινία του Ρόαρ Ούθανγκ, ο οποίος απλά προσαρμόζει το μέσο Χόλιγουντ στο τοπικό του ύφος. Αποτέλεσμα είναι να έχουμε μεν τη σοβαρότητα που λείπει από τις αντίστοιχες ταινίες που παράγουν συχνότατα υπερβολές (λες και δεν φτάνει το «υπερβολικό» μεγαλείο της φύσης), αλλά ό,τι έχουμε δει ως προς τα τετριμμένα του είδους, θα τα δούμε κι εδώ και σχεδόν αναλλοίωτα. Επιπλέον, το θέαμα μοιάζει φυσικότατο, μα θεαματικά δεν φτάνει την ψηφιακή αρτιότητα των αμερικανών συγγενών του, τονίζοντας όμως πως αυτό τεχνολογικά είναι άλμα για τη Νορβηγία, και μακάρι να ήταν το μοναδικό μας πρόβλημα. Γενικά, ψυχαγωγία και αγωνία υπάρχει, αλλά ποτέ κάτι το αληθινά ξεχωριστό σε αυτήν.
Βαθμολογία: