Η Πολιορκία
- The Siege
- 1998
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Αραβικά, Ισπανικά
- Δράσης, Θρίλερ, Πολιτικό Θρίλερ
- 29 Ιανουαρίου 1999
Ένα λεωφορείο εκρήγνυται στο Μπρούκλιν, κι ένα σχέδιο τρομοκρατών αφήνει πίσω του δεκάδες θύματα. Τρεις άνθρωποι: ο Άντονι Χάμπαρντ, επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της Νέας Υόρκης, η Ελίζ Κραφτ, μυστική πράκτορας της ΣΙΑ με διασυνδέσεις στην αραβοαμερικανική κοινότητα και το κύκλωμα των τρομοκρατών, και ο στρατηγός του αμερικανικού στρατού Γουίλιαμ Ντεβερό θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να εξουδετερώσουν την τρομοκρατική απειλή που μπορεί να τινάξει την πόλη στον αέρα.
Σκηνοθεσία:
Edward Zwick
Κύριοι Ρόλοι:
Denzel Washington … Anthony ‘Hub’ Hubbard
Annette Bening … Elise Kraft/Sharon Bridger
Bruce Willis … στρατηγός William Devereaux
Tony Shalhoub … Frank Haddad
Aasif Mandvi … Khalil Saleh
Sami Bouajila … Samir Nazhde
David Proval … Danny Sussman
Lance Reddick … Floyd Rose
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Lawrence Wright, Menno Meyjes, Edward Zwick
Στόρι: Lawrence Wright
Παραγωγή: Lynda Obst, Edward Zwick
Μουσική: Graeme Revell
Φωτογραφία: Roger Deakins
Μοντάζ: Steven Rosenblum
Σκηνικά: Lilly Kilvert
Κοστούμια: Ann Roth
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Siege
- Ελληνικός Τίτλος: Η Πολιορκία
Παραλειπόμενα
- Η Jodie Foster απέρριψε τον ρόλο της Ελίζ Κραφτ.
- Υποψήφιοι τίτλοι ήταν το Holy War και το Against All Enemies. Το πρώτο απορρίφθηκε γρήγορα ως πολύ εμπρηστικό, ενώ το δεύτερο εγκρίθηκε αρχικά, αλλά αποφασίστηκε ότι το The Siege ήταν πιο δυνατός τίτλος.
- Η αμερικανο-αραβική κοινότητα των ΗΠΑ εξεγέρθηκε κατά της ταινίας, αποκαλώντας την “ακραίως προσβλητική”. Ο Zwick απέρριψε την ιδέα της αντι-αραβικής προπαγάνδας, απαντώντας πως κακοί στην ταινία ήταν και μέλη της αμερικανικής κυβέρνησης.
- Δεν ήταν κάποια μεγάλη επιτυχία στα ταμεία, παρότι έβγαλε κάποια χρήματα (116,7 εκατομμύρια δολάρια οι εισπράξεις, έναντι κόστους των 70), αλλά μετά την 9/11 οι ενοικιάσεις της στο DVD ανέβηκαν στα ύψη. Για πολλούς θεωρήθηκε κάτι ως προάγγελος των γεγονότων, ακόμα κι εν είδει θεωρίας συνομωσίας. Η αλήθεια ήταν πως είχε προηγηθεί η βομβιστική ενέργεια του 1993 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, κι αυτό ήταν η έμπνευση του φιλμ.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 13/12/2016
Πολλοί μπορεί να δουν αυτό το φιλμ μέσα σε ένα πλαίσιο θεωρίας συνομωσίας, μια κι έχουμε άραβες τρομοκράτες που χτυπούν μαζικά στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Αλλά η πιο λογική οπτική είναι μάλλον περί μιας προπαγάνδας επί ενός νέου εχθρού των ΗΠΑ (το είχαμε ήδη δει από τα Αληθινά Ψέματα κι έπειτα), που έτσι κι αλλιώς κινούνταν υπό μια ήδη κηρυγμένη “τζιχάντ” μετά τον Πόλεμο του Κόλπου. Και πάνω στην κρίσιμη λέξη που ονομάζεται «προπαγάνδα», και μάλιστα «με τα όλα της», η ταινία παρουσιάζει δύο αντίρροπα πρόσωπα. Το ένα φυσικά εκνευρίζει με τα πατριωτικά και ταυτόχρονα ψυχροπολεμικά της νοήματα, αλλά το άλλο παρέχει ένα σφιχτοδεμένο θρίλερ δράσης που αδικείται από τον στρατευμένο του ρόλο. Την καλή τεχνική δουλειά συνοδεύουν οι νευρώδεις ερμηνείες του Ντένζελ Ουάσιγκτον και της Άνετ Μπένινγκ, και η κλιμακούμενη αγωνία για την εξέλιξη της πλοκής.
Βαθμολογία: