Η Ένατη Πύλη
- The Ninth Gate
- La Neuvieme Porte
- 1999
- Γαλλία
- Αγγλικά, Γαλλικά, Λατινικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά
- Θρίλερ, Μεταφυσικό Θρίλερ, Μυστηρίου, Νουάρ, Φαντασίας
- 17 Μαρτίου 2000
Ο Ντιν Κόρσο είναι ο καλύτερος στη δουλειά του. Έχει ειδικευτεί στο να εντοπίζει σπάνια βιβλία για μανιώδεις συλλέκτες. Η θέση του απαιτεί μεγάλη λογοτεχνική ειδίκευση, απέραντη υπομονή, νεύρα από ατσάλι και έλλειψη οποιουδήποτε ενδοιασμού. Είναι φυσικό λοιπόν ότι ο Μπόρις Μπάλκαν, ένας μανιώδης βιβλιόφιλος και οπαδός της δαιμονολογίας, προσεγγίζει τον Κόρσο για να του αναθέσει μια ιδιαίτερη αποστολή: να συγκρίνει το αντίτυπο ενός βιβλίου που απέκτησε με άλλα δύο αντίτυπα που βρίσκονται στην Ευρώπη, ώστε να βεβαιώσει τη γνησιότητα του. Το βιβλίο που επιγράφεται ως «Η Ένατη Πύλη του Βασιλείου των Σκιών», φημίζεται ότι έχει γραφτεί από ανθρώπινο χέρι με τη βοήθεια σκοτεινών δυνάμεων. Ο Κόρσο εντοπίζει τα αντίτυπα για να διαπιστώσει ότι η αληθινή του αποστολή είναι άλλη…
Σκηνοθεσία:
Roman Polanski
Κύριοι Ρόλοι:
Johnny Depp … Dean Corso
Lena Olin … Liana Telfer
Frank Langella … Boris Balkan
Emmanuelle Seigner … η κοπέλα
James Russo … Bernie Ornstein
Jack Taylor … Victor Fargas
Allen Garfield … Witkin
Barbara Jefford … βαρόνη Frida Kessler
Willy Holt … Andrew Telfer
Jose Lopez Rodero … Pablo Ceniza/Pedro Ceniza
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: John Brownjohn, Enrique Urbizu, Roman Polanski
Παραγωγή: Roman Polanski
Μουσική: Wojciech Kilar
Φωτογραφία: Darius Khondji
Μοντάζ: Herve de Luze
Σκηνικά: Dean Tavoularis
Κοστούμια: Anthony Powell
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Ninth Gate
- Ελληνικός Τίτλος: Η Ένατη Πύλη
- Εναλλακτικός Τίτλος: La Neuvieme Porte
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: The Club Dumas του Arturo Perez-Reverte.
Παραλειπόμενα
- Ενώ για τα 2/3 ακολουθείται πιστά το μυθιστόρημα του 1993, στο τελευταίο μέρος δεν συσχετίζονται σχεδόν καθόλου. Μαζί χάνεται τελείως και ο σύνδεσμος του Αλέξανδρου Δουμά με την πλοκή (μέσω μιας αυθεντικής κόπιας των Τριών Συμματοφυλάκων).
- Ο Polanski είχε εκφράσει στον Johnny Depp ότι ήθελε να συνεργαστούν, αλλά για τη συγκεκριμένη ταινία σκέφτονταν κάποιον άλλον, μια και ο χαρακτήρας επί του βιβλίου ήταν 40 ετών, ενώ ο Depp 34. Η επιμονή όμως του ηθοποιού, σε σημείο να μειώσει το μπάτζετ του, έκανε τον σκηνοθέτη να τον προσλάβει. Μετά το πέρας των γυρισμάτων, οι δυο τους έκαναν δηλώσεις που φανέρωναν διαφορές επί της προσέγγισης πάνω στον ρόλο.
- Ο Depp γνώρισε κατά τα γυρίσματα τη Vanessa Paradis, η οποία και τον συντρόφευσε για αρκετά χρόνια έκτοτε.
- Η Hildegard Knef ήταν να ερμηνεύσει την βαρόνη Κέσλερ, αλλά ασθένησε με πνευμονία και αναγκάστηκε να αποχωρήσει. Πριν η Barbara Jefford πάρει την τελευταία στιγμή τον ρόλο, δοκιμάστηκε κάποια που δεν έγινε γνωστό το όνομα της, αλλά δεν κατάφερνε να μάθει τους διαλόγους της έγκαιρα.
- Ο ίδιος ο Polanski έχει ένα κάμεο ως ταξιτζής.
- Γυρίσματα έγιναν σε Ισπανία, Πορτογαλία και Γαλλία, συμπεριλαμβάνοντας κάποια επιφανή κτήρια.
- Στις ΗΠΑ η ταινία έβγαλε μόλις 18,6 εκατομμύρια δολάρια. Αντίθετα, οι υπόλοιπες αγορές εκτόξευσαν αυτό τον αριθμό στα 58,4 εκ. δολάρια, κι ενώ το μπάτζετ ήταν στα 38.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Σε κάποια θέματα ακούμε τη φωνή της κορεάτισσας σοπράνο Sumi Jo.
- Το κεντρικό μουσικό θέμα είναι ελαφριά βασισμένο πάνω στο Havanaise του Camille Saint-Saens.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/5/2003
Ο Ρομάν Πολάνσκι, βλέποντας τη φήμη του να εξασθενεί στα 1990, επισκέπτεται ένα από τα αγαπημένα του είδη σινεμά στις αρχές της καριέρας του. 31 χρόνια μετά όμως από το αριστοτεχνικό «Μωρό της Ρόζμαρι», δεν είναι ο ίδιος. Το μόνο που αληθινά δεν έχει ξεχάσει είναι να προσδίδει ατμόσφαιρα στα έργα του, και στην «Ένατη Πύλη» αυτό είναι που σε κρατάει, και αυτό είναι που έπειτα τη θέαση σε «ξεγελάει» θετικά. Αποπνέει μια μεταφυσική αύρα, μια δαιμονική χροιά, αλλά κάτω από την επιφάνεια είναι άψυχο, κενό, άσκοπο. Το σενάριο είναι βασισμένο ελαφριά σε βιβλίο του γνωστού ισπανού Αρτούρο Πέρεζ-Ρεβέρτε, αλλά δεν είναι υλικό για αριστούργημα, περισσότερο συγκρίνεται ποιοτικά μετά τη μετατροπή του με τον «Κώδικα Ντα Βίντσι». Ο Πολάνσκι έχει πολύ σύγχρονη τεχνική και ξεχνάει σε πολλές σκηνές τη δύναμη του υπαινικτικού τρόμου, ειδικά στο μετριότατο φινάλε. Στα θετικά η ταιριαστή και ψύχραιμη παρουσία του Τζόνι Ντεπ, στα αρνητικά κάποια προβληματάκια λογικής. Δείτε το όμως από την αρχή, γιατί οι τίτλοι είναι ιδιαίτερα καλοφτιαγμένοι.
Βαθμολογία: