H Ίνγκα είναι μια μεσήλικη χήρα που καλείται να μάθει να επιβιώνει μόνη της μετά τον θάνατο του κτηνοτρόφου συζύγου της. Ξεκινάει λοιπόν μια καινούργια ζωή με τους δικούς της όρους, σηκώνοντας το ανάστημά της απέναντι στη διαφθορά και την αδικία που βιώνει στην τοπική κοινωνία.
Σκηνοθεσία:
Grimur Hakonarson
Κύριοι Ρόλοι:
Arndis Hronn Egilsdottir … Inga Ingibjorg
Sveinn Olafur Gunnarsson … Fridgeir
Sigurdur Sigurjonsson … Eyjolfur
Hinrik Olafsson … Reynir Ingibjorg
Hannes Oli Agustsson … Leifur
Edda Bjorg Eyjolfsdottir … Kolbrun
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Grimur Hakonarson
Παραγωγή: Grimar Jonsson
Μουσική: Valgeir Sigurdsson
Φωτογραφία: Mart Taniel
Μοντάζ: Kristjan Lodmfjord
Σκηνικά: Bjarni Sigurbjornsson
Κοστούμια: Margret Einarsdottir
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Heradid
- Ελληνικός Τίτλος: Η Λευκή Επανάσταση
- Διεθνής Τίτλος: The County
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 3/9/2021
Μπορεί το ισλανδικό σινεμά να έκανε την επανάσταση του το 2000 με κάτι πιο «σπιντάτο» σαν το 101 Ρέικιαβικ, αλλά η καθιέρωση του βασίστηκε σε απόλυτα δικούς του ρυθμούς. Αυτό που φαίνεται πρωτίστως να ενδιάφερε τους ισλανδούς κινηματογραφιστές, είναι να αποτυπώσουν στο πανί εκείνους τους ρυθμούς με τους οποίους ζουν. Αλλά μπορεί αυτοί να μοιάζουν παγωμένοι και μπεργκμανικοί ανά στιγμές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η θεματολογία τους δεν είναι προσγειωμένη σε εκείνα τα βατά θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα τους.
Αυτά συνοψίζουν και τη Λευκή Επανάσταση, τη νεότερη ταινία του Grimur Hakonarson, που δεν είναι πολύ μακριά από τους Δεσμούς Αίματος. Η διαφορά του από τον τεκτονισμό του σκανδιναβικού σινεμά, είναι πως έχουμε έναν λαϊκό κινηματογράφο που ενώνει τους αργούς ρυθμούς με τα απτά ζητήματα που απασχολούν όχι μόνο τον σινεφίλ κάτοικο του πλανήτη, αλλά το σύνολο του. Αυτή τη φορά ανεβάζει τους πολιτικούς τόνους, και με δύο λόγια που του επιτρέπουν να πει οι σκηνοθετικές του ταχύτητες, έχει μεταδώσει επί του πρακτέου το μήνυμα του.
Κάποιοι εξέλαβαν την ταινία ως δραμεντί ή και σάτιρα, αλλά είμαστε χιλιόμετρα μακριά από κάτι τέτοιο. Έχουμε μια μίνι αγροτική επανάσταση με όλη τη σοβαρότητα που αυτό συνεπάγεται, και φανέρωμα των μεθόδων άμυνας κι αντεπίθεσης των συμφερόντων σε όλη τους την «αφεντιά». Το ότι η εικόνα δεν εμπεριέχει ούτε δράμι δράσης ή φωνής που θα παράπεμπε σε κλασικά αγροτικά δράματα του αμερικανικού -κυρίως- παρελθόντος, αυτό είναι ίσως και το ξεχωριστό εδώ μέσα. Η τοποθέτηση όλης της δράσης εσωτερικά, με εξάρσεις στιγμιαίες και έγκυρες, αποτυπώνουν πρωτίστως τον αληθινό Ισλανδό, και γνωστοποιούν ότι δεν υπάρχει εκείνη η ιδανική οικονομία που σέβεται απόλυτα τον πολίτη, όπως επιμένουν οι αναλυτές μας δείχνοντας με το δάχτυλο τον ευρωπαϊκό βορρά.
Αν παρομοίαζε κανείς την ταινία του Hakonarson με μια πέτρα που πέφτει στη λίμνη, θα εντυπωσιάζονταν που ένα τόσο δα βότσαλο προκάλεσε τόση αναταραχή. Αυτό όμως είναι και το βασικότερο που θα διδαχτεί κανείς από εδώ: την ισχύ που μπορεί να έχει ένα «βότσαλο» όταν υποστηρίζει με τόση ουσιαστικότητα το δίκιο του.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
