Τέσσερα νεαρά αγόρια ξεκινούν τη μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής τους, όταν αποφασίζουν να το σκάσουν από τα σπίτια τους για να βρουν το πτώμα ενός αγοριού που άκουσαν τυχαία ότι κείτεται νεκρό δίπλα στις γραμμές του τραίνου. Στα ταξίδι τους αυτό προσπαθούν να επουλώσουν τις προσωπικές τους πληγές, ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν μια συμμορία από μεγαλύτερα αγόρια που διεκδικούν κι αυτά με τη σειρά τους τη δόξα της ανακάλυψης του νεκρού αγοριού.

Σκηνοθεσία:

Rob Reiner

Κύριοι Ρόλοι:

Wil Wheaton … Gordon ‘Gordie’ Lachance

River Phoenix … Christopher ‘Chris’ Chambers

Corey Feldman … Theodore ‘Teddy’ Duchamp

Jerry O’Connell … Vernon ‘Vern’ Tessio

Kiefer Sutherland … John ‘Ace’ Merrill

Casey Siemaszko … William ‘Billy’ Tessio

Gary Riley … Charlie Hogan

Bradley Gregg … Richard ‘Eyeball’ Chambers

John Cusack … Dennis ‘Denny’ Lachance

Marshall Bell … Κος Lachance

Frances Lee McCain … Κα Lachance

Bruce Kirby … Κος Quidacioluo

Richard Dreyfuss … Gordon ‘Gordie’ Lachance (ενήλικας)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Raynold Gideon, Bruce A. Evans

Παραγωγή: Bruce A. Evans, Raynold Gideon, Andrew Scheinman

Μουσική: Jack Nitzsche

Φωτογραφία: Thomas Del Ruth

Μοντάζ: Robert Leighton

Σκηνικά: J. Dennis Washington

Κοστούμια: Sue Moore

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Stand by Me
  • Ελληνικός Τίτλος: Στάσου Πλάι μου

Σεναριακή Πηγή

  • Νουβέλα: The Body του Stephen King.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα) και σκηνοθεσίας.

Παραλειπόμενα

  • Ο Bruce A. Evans έστειλε στη σύζυγο του Raynold Gideon ως δώρο γενεθλίων τη νουβέλα του Stephen King, με συνέπεια να γίνουν και οι δύο θαυμαστές της. Γρήγορα επικοινώνησαν με τον ατζέντη του συγγραφέα για τα δικαιώματα, κι αυτά αφορούσαν ένα ποσό 100 χιλιάδων δολαρίων αλλά και το 10% από τα κέρδη της ταινίας. Για τους δύο σεναριογράφους το ποσό δεν ήταν πρόβλημα, αλλά επειδή δεν έμοιαζε πιθανό να βρουν δυνατά ονόματα για το καστ, το ποσοστό ήταν βάρος. Τότε έπεισαν τον Adrian Lyne να αναλάβει τη σκηνοθεσία, και οι τρεις τους βγήκαν σε αναζήτηση για στούντιο παραγωγής. Όλοι το απέρριπταν, εκτός από την Embassy Pictures. Η εταιρία μπήκε σε εκ νέου συνεννόηση με τον ατζέντη του King, και κατάφεραν να το πάρουν με 50 χιλιάδες δολάρια, και μικρότερο ποσοστό κερδών.
  • Ο Adrian Lyne έχασε την καρέκλα του σκηνοθέτη, επειδή είχε υποσχεθεί στον εαυτό του ένα καλό διάλειμμα μετά το 9μιση Βδομάδες. Έπειτα αποχώρησε οριστικά, αφού ενδιάμεσα οι παραγωγοί προσέγγισαν τον Rob Reiner.
  • Λίγες ημέρες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, η Embassy πουλήθηκε στην Columbia Pictures, και η τελευταία σχεδίαζε να ακυρώσει την ταινία. Τότε, ένας από τους παραγωγούς της πουλημένης πλέον εταιρίας, ο Norman Lear, αποφάσισε να χρηματοδοτήσει από την τσέπη του το φιλμ, έχοντας πίστη σε σκηνοθέτη και σενάριο. Αλλά επειδή η Embassy δεν ήταν πλέον ανοιχτή ώστε να αναλάβει και τη διανομή, έπρεπε να βρεθεί κάποιο στούντιο. Paramount, Universal και Warner Bros. είπαν όχι, και έτυχε ο Guy McElwaine της Columbia να το δει σπίτι του επειδή ήταν άρρωστος, και οι κόρες του τον έπεισαν να το αναλάβει.
  • Η Columbia Pictures ήταν που άλλαξε τον τίτλο, μια και το The Body ακούγονταν παρερμηνευτικό σε σχέση με το είδος της ταινίας.
  • Από το 2007, η πόλη Μπράουνσβιλ του Όρεγκον γιορτάζει τη Stand By Me Day, και πολλοί είναι οι τουρίστες που πηγαίνουν αναζητώντας τους τόπους γυρισμάτων.
  • Παρότι οι φόβοι για αποτυχία ώθησαν σε περιορισμένη διανομή την ταινία, η ανταπόκριση του κόσμου ανάγκασε την Columbia σε ευρύτερη διανομή. Παρά το μικρό κόστος των 8 εκατομμυρίων δολαρίων, η ταινία έβγαλε 52,3.
  • Μετά την επιτυχία της ταινίας, ο Reiner έγινε συνιδρυτής της εταιρίας Castle Rock Entertainment, δανειζόμενος το όνομα από τη μυθοπλαστική πόλη της πλοκής.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο τίτλος προέρχεται από το ομότιτλο τραγούδι του Ben E. King (από το 1961), που εδώ ανανέωσε την καριέρα του.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 11/2/2016

Μου είναι πολύ δύσκολο να ξεμπλέξω το όριο ανάμεσα στο πόσο ποιοτική είναι η συγκεκριμένη ταινία και στο πόσο μου αρέσει, αφού είναι μία από τις μεγάλες αδυναμίες μου των παιδικών μου χρόνων. Στις συγκεκριμένες ηλικίες, πράγματι, η ταινία του Ρομπ Ράινερ (σχετικά άγνωστος ακόμη τότε ο σκηνοθέτης του «Misery») μιλάει κατευθείαν στην καρδιά και την ψυχή, μέσω μιας απίστευτης ζωντάνιας στους τέσσερις νεαρούς χαρακτήρες της. Δεν είναι μονάχα τα παιδιά που τους ερμηνεύουν (ανάμεσα τους κι ο θρυλικός Ρίβερ Φίνιξ), αλλά και το ψυχολογικό βάθος που προκαλείται από τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα τους. Προσθέστε κι ένα λιτό, αλλά υπέροχα γραμμένο στις λεπτομέρειες του σενάριο, βασισμένο σε ένα από τα λίγα “νορμάλ” βιβλία του Στίβεν Κινγκ. Μια ταινία που απλά κέρδισε το κοινό στην εποχή της, αλλά στη συνέχεια αποτέλεσε το πρότυπο για κάθε εφηβική περιπέτεια ως μια μετεξέλιξη του «Τομ Σόγιερ». Για τις μεγαλύτερες ηλικίες, θα λειτουργήσει εξίσου τρυφερά και νοσταλγικά με τους ήρωες και το σάουντρακ με τραγούδια από τα 1950-60, με αιχμή του δόρατος το ομώνυμο τραγούδι από τον Μπ.Μπ. Κινγκ.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

35 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *