Όμηροι Διακοπών
- Snatched
- 2017
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Δράσης, Κωμωδία, Περιπέτεια
Όταν ο φίλος της παρατάει την Έμιλι, μια αυθόρμητη γυναίκα στα 30 της, αυτή πείθει την υπερ-προσεκτική της μητέρα να τη συντροφεύσει σε διακοπές στο Εκουαδόρ. Υπό την επιμονή της κόρης, το ζευγάρι αναζητά την περιπέτεια, αλλά ξαφνικά βρίσκονται να τις έχουν απαγάγει. Κατά την αιχμαλωσία αυτών των δύο τόσο διαφορετικών γυναικών, ο δεσμός μητέρας και κόρης μπαίνει σε δοκιμασία, αλλά και δυναμώνει όταν βρίσκονται οι δυο τους μόνες στη ζούγκλα, προσπαθώντας να δραπετεύσουν.
Σκηνοθεσία:
Jonathan Levine
Κύριοι Ρόλοι:
Amy Schumer … Emily Louise Middleton
Goldie Hawn … Linda Middleton
Ike Barinholtz … Jeffrey Middleton
Wanda Sykes … Ruth
Christopher Meloni … Roger Simmons
Oscar Jaenada … Morgado
Bashir Salahuddin … Morgan Russell
Tom Bateman … James
Randall Park … Michael
Arturo Castro … Δρ Armando
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Katie Dippold
Παραγωγή: Peter Chernin, Paul Feig, Jessie Henderson, Jenno Topping
Μουσική: Chris Bacon, Theodore Shapiro
Φωτογραφία: Florian Ballhaus
Μοντάζ: Zene Baker, Melissa Bretherton
Σκηνικά: Mark Ricker
Κοστούμια: Leesa Evans
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Snatched
- Ελληνικός Τίτλος: Όμηροι Διακοπών
Παραλειπόμενα
- Η σεναριογράφος δήλωσε πως άντλησε έμπνευση από τη σχέση με τη μητέρα της.
- Πρώτη ταινία της Goldie Hawn από το 2002.
- Οι παραγωγοί δεν ήθελαν αρχικά την Goldie Hawn, αλλά η Amy Schumer απείλησε πως αν δεν την πάρουν, θα παραιτηθεί από την ταινία.
- Τα γυρίσματα σταμάτησαν για μία βδομάδα, επειδή η Schumer χρειάστηκε να νοσηλευτεί με χρόνια βρογχίτιδα.
- Παρότι το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ διεξάγεται στον Ισημερινό και την Κολομβία, τα γυρίσματα όλα έγιναν στη Χαβάη.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 4/3/2018
Εύστοχη από πλευράς παραγωγών η κωμική συνάντηση της πάλαι βασίλισσας της κωμικής περιπέτειας, με μια σύγχρονη «φορτσάτη» κωμικό, την Έιμι Σάμερ. Αλλά η επιστροφή της Γκόλντι Χόουν τη βρίσκει κυριολεκτικά αγνώριστη, όχι τόσο από το πέρασμα του χρόνου, αλλά από την παραμόρφωση που έχει υποστεί από τις πολλές πλαστικές. Έτσι, χάνεται η βασική ιδέα να αισθανθούμε μια νοσταλγία, και μένει μονάχα η ουσία του προκείμενου της ταινίας. Μα ενώ κι εδώ θα μπορούσαν αυτές οι δύο ερμηνεύτριες να συνοδεύονται από ένα τρελό σενάριο, αρκετό έστω για να ξεδιπλώσουν τις κωμικές τους χάρες, τα αστεία είναι κοινότυπα και ιδιαιτέρως φτηνά, ενώ η μεταξύ τους σχέση ως μαμά-κόρη δεν δουλεύεται διόλου ώστε να κεντρίσει το ενδιαφέρον του θεατή προς τους χαρακτήρες. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ξεπέφτουμε σε ακόμα μία σύγχρονη τυπική κωμική περιπέτεια, από αυτές που έχουμε δει ήδη πάρα πολλές φορές.
Βαθμολογία: