Ύστερα από ένα αλλόκοτο, τραυματικό δυστύχημα με μια ασθενή της, η Δρ. Ρόουζ Κότερ αρχίζει να βιώνει τρομακτικά, ανεξήγητα γεγονότα. Με τον τρόμο να σαρώνει τη ζωή της, η Ρόουζ πρέπει να αντιμετωπίσει το προβληματικό παρελθόν της για να επιβιώσει και να ξεφύγει από την τρομακτική πραγματικότητα.
Σκηνοθεσία:
Parker Finn
Κύριοι Ρόλοι:
Sosie Bacon … Δρ Rose Cotter
Kyle Gallner … Joel
Caitlin Stasey … Laura Weaver
Jessie T. Usher … Trevor
Kal Penn … Δρ Morgan Desai
Robin Weigert … Δρ Madeline Northcott
Rob Morgan … Robert Talley
Judy Reyes … Victoria Munoz
Dora Kiss … Κα Cotter
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Parker Finn
Παραγωγή: Marty Bowen, Wyck Godfrey, Isaac Klausner
Μουσική: Cristobal Tapia de Veer
Φωτογραφία: Charlie Sarroff
Μοντάζ: Elliot Greenberg
Σκηνικά: Lester Cohen
Κοστούμια: Alexis Forte
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Smile
- Ελληνικός Τίτλος: Χαμογέλα
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Smile 2 (2024)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Laura Hasn’t Slept του Parker Finn.
Παραλειπόμενα
- Μεγάλου μήκους ντεμπούτο για τον Parker Finn, που ανανεώνει εδώ -μετά από ανάθεση της Paramount Pictures- τη μικρού μήκους ταινία του του 2020, Laura Hasn’t Slept (βραβευμένο στο φεστιβάλ SXSW). Εκεί η Caitlin Stasey ήταν η πρωταγωνίστρια.
- Αρχικά ανακοινώθηκε το 2021 ως Something’s Wrong with Rose.
- Πριν βγει το 2λεπτο trailer, κυκλοφόρησε στις αίθουσες που παίζονταν το Top Gun: Maverick και το Crimes of the Future ένα teaser 30 δευτερολέπτων. Αυτό δεν εμφανίστηκε πουθενά online.
- Ο πρόεδρος της Paramount Pictures δήλωσε πως η ταινία προορίζονταν για το Paramount+, αλλά άλλαξαν γνώμη όταν είδαν τις θετικές αντιδράσεις του κοινού στις δοκιμαστικές προβολές.
- Με μόλις 17 εκατομμύρια δολάρια μπάτζετ, το φιλμ εισέπραξε από τα ταμεία 216,1.
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 28/9/2022
Το Smile αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους απόπειρα του Parker Finn να διεμβολίσει το είδος του horror και να (αντί)προτείνει μια προσωπική αισθητική.
Μια ψυχίατρος έρχεται αντιμέτωπη με τη -μάλλον- μανία καταδίωξης μιας ασθενούς, για να βρεθεί η ίδια να υποφέρει από παραισθήσεις και οράματα που απαιτούν την κατά μέτωπο σύγκρουση με το παρελθόν της.
Το ψυχικό τραύμα αποτελεί μετά τη μόδα των απειλητικών τηλεφωνημάτων και των επικίνδυνων κλόουν, το horror-hype της τελευταίας δεκαετίας, κινδυνεύοντας, δυστυχώς, να πέσει στη φάση και την παγίδα της κινηματογραφικής μπαναλιτέ και σήψης.
Εδώ ο Finn καταφέρνει να χαρίσει στην ταινία του αγνό τρόμο, προσεγγίζοντας έτσι το ζητούμενο μιας horror-movie. Ακόμα κι αν ανά στιγμές μοιάζει να ακολουθεί αισθητικά την πεπατημένη, βρίσκει εύκολα τα αναγκαία ανατριχιαστικά σκηνοθετικά του πατήματα. Σαν όμως τραπουλόχαρτο, γκρεμίζει την αισθητική της τρομάρας που επιφύλαξε για τον εαυτό του όταν ενδίδει σε σεναριακές κοινοτυπίες που καταλήγουν σε άνευ ουσίας κλισέ, αφαιρώντας πόντους από το αναγκαίο στοιχείο της έκπληξης.
Συνολικά, ο Finn χαρίζει απλόχερα υποσχέσεις για το κινηματογραφικό του μέλλον, με ένα ντεμπούτο που βαδίζει σταθερά στην παράδοση του αγνού κινηματογραφικού τρόμου.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
