
Στιγμιότυπα Θανάτου
- Shutter
- 2008
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ιαπωνικά
- Θρίλερ, Μεταφυσικό Θρίλερ, Μυστηρίου, Τρόμου, Φαντασίας
- 29 Μαΐου 2008
Ένα νιόπαντρο ζευγάρι ανακαλύπτει πως στις φωτογραφίες που τράβηξε, μετά από ένα τραγικό δυστύχημα, εμφανίζονται αχνές ανατριχιαστικές φιγούρες. Υποψιασμένοι πως οι διάφορες φιγούρες σχετίζονται μεταξύ τους, αποφασίζουν να ξεκινήσουν μια έρευνα. Αυτό που θα μάθουν όμως είναι πως κάποια μυστήρια είναι καλύτερο να παραμένουν άλυτα, ενώ ένα παλιότερο λάθος μπορεί να οδηγήσει σε μια αιωνιότητα εκδίκησης…
Σκηνοθεσία:
Masayuki Ochiai
Κύριοι Ρόλοι:
Joshua Jackson … Benjamin ‘Ben’ Shaw
Rachael Taylor … Jane Shaw
Megumi Okina … Megumi Tanaka
John Hensley … Adam
David Denman … Bruno
James Kyson … Ritsuo
Daisy Betts … Natasha
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Luke Dawson
Παραγωγή: Doug Davison, Takashige Ichise, Roy Lee
Μουσική: Nathan Barr
Φωτογραφία: Katsumi Yanagijima
Μοντάζ: Timothy Alverson, Michael N. Knue
Σκηνικά: Norifumi Ataka
Κοστούμια: Akiko Nomura
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Shutter
- Ελληνικός Τίτλος: Στιγμιότυπα Θανάτου
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Chattoe: Kot Tit Winyan (2004)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Chattoe: Kot Tit Winyan των Parkpoom Wongpoom, Sophon Sakdaphisit, Banjong Pisanthanakun
Παραλειπόμενα
- Δεν είναι το μόνο ριμέικ της ταϊλανδέζικης επιτυχίας του 2004, αφού προηγήθηκαν δύο ινδικά και ακολούθησε το 2010 ένα τρίτο ινδικό (η βασική διαφορά ανάμεσα στα τρία είναι στη γλώσσα).
- Πρόκειται για την πρώτη χολιγουντιανή διασκευή ταϊλανδέζικης ταινίας τρόμου, αφού ως αυτό το σημείο η μόδα επίτασσε κατά πρώτον τα ριμέικ από Ιαπωνία και κατά δεύτερον από Κορέα.
- Πρώτη αμερικανική ταινία για τον ιάπωνα Masayuki Ochiai, αλλά και τη Megumi Okina.
- Δεν τα πήγε άσχημα στα ταμεία το φιλμ (εισέπραξε 48 εκ. δολάρια, έναντι κόστους των 8), αλλά οι κακές κριτικές ακύρωσαν κάθε σχέδιο για franchise.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/5/2008
Το Στιγμιότυπα Θανάτου είναι διασκευή μιας ταινίας του 2004 από την Ταϊλάνδη, για την οποία βρίσκουμε συμπαθητικές κριτικές. Και πάλι επίκεντρο είναι η τεχνολογία και ένα συγκεκριμένο αντικείμενο αυτής (εδώ είναι η φωτογραφική μηχανή), και πάλι τον τρόμο τον προκαλεί ένα νεκρό κορίτσι και πάλι υπάρχουν τα «φλας» του σκηνοθέτη που προκαλούν τον τρόμο. Συνταγή θα μου πείτε, αλλά σε Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ, Κορέα και Ταϊλάνδη γίνεται καλή δουλειά πάνω σε αυτήν και συνήθως λειτουργεί. Εμείς όμως έχουμε μπροστά μας την αμερικανική κόπια και αυτήν καθίσαμε να δούμε.
Ως ταινία και σκηνοθετική οπτική, το ριμέικ είναι μια χαλαρή αποτυχία. Οι ηθοποιοί δεν δείχνουν να αισθάνονται αυτό που παίζουν, ο σκηνοθέτης απλά παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και δείχνει παρών μονάχα στις σκηνές τρόμου, αλλά και το σενάριο είναι πολυφορεμένο (ελαφριά παραλλαγή του The Ring) και πρέπει να περιμένεις τα τελευταία δέκα λεπτά για να νιώσεις κάποια έκπληξη.
Ο μεταφυσικός τρόμος εδώ ασχολείται με το θέμα των παράξενων εμφανίσεων σε φωτογραφίες που τραβιούνται από τον καθέναν. Δεν είναι ένα άγνωστο ζήτημα και επειδή μπορεί και κάποιοι από εσάς να έχουν παραδείγματα να παραθέσουν, καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Όμως η ταινία δεν το επεξεργάζεται σωστά στην πλατιά του μορφή και το μικρογραφεί σε μια συγκεκριμένη ιστορία. Πάντως το πιο ουσιαστικό μέρος του φιλμ είναι το σημείο που η ηρωίδα παρατηρεί ένα σωρό φωτογραφίες περίεργων αποτυπώσεων. Για κάποιες από αυτές μπορώ να σας πω με σιγουριά πως είναι αληθινές περιπτώσεις (δεν εννοώ πως ορκίζομαι πως δεν είναι πλαστές), αφού έχει τύχει να τις δω και στο παρελθόν.
Πιο γενικά, ένας ιάπωνας σκηνοθέτης διασκευάζει δύο ταϊλανδούς και «νικητής» βγαίνει το Χόλιγουντ! Πρόκειται για ένα γενικά συμβατικό έργο, με μετριότατες ερμηνείες, βατό σενάριο και άοσμη σκηνοθεσία. Παρόλα αυτά έχω δει πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις που οι σκηνές τρόμου δινόντουσαν πολύ ασθενέστερα (βλέπε: ριμέικ Το Μάτι) και σε αυτόν τον τομέα δεν θα περάσετε και άσχημα. Αν κάνετε και υπομονή ως τα τελευταία λεπτά, και δεν βλέπετε φαντάσματα στα όνειρα σας επί της θέσης σας, θα δείτε ένα έξυπνο τελείωμα. Αν πάλι έχετε κάποια παρόμοια φωτογραφία και είστε έτοιμοι να επηρεαστείτε από το όλο θέμα, μην ανησυχείτε ιδιαίτερα, η ταινία δεν έχει τη «μεταφυσική» δύναμη να σας καταβάλει ψυχολογικά.
Βαθμολογία: