Όταν ο μεγιστάνας ακινήτων Ντάμιαν Χέις μαθαίνει ότι έχει καρκίνο σε τελικό στάδιο, τον προσεγγίζει κρυφά ο μυστηριώδης Δρ Αλμπράιτ. Ο γιατρός τού προσφέρει την ευκαιρία να συνεχίσει να ζει με τη βοήθεια μιας διαδικασίας που μεταφέρει τη δική του συνείδηση σε ένα ξένο σώμα. Η μόνη προϋπόθεση είναι ότι, για τη διατήρηση του απορρήτου του προγράμματος, ο Ντάμιαν θα χρειαστεί να κόψει όλους τους δεσμούς του με την προηγούμενη ζωή του, συμπεριλαμβανομένης της κόρης του.
Σκηνοθεσία:
Tarsem Singh
Κύριοι Ρόλοι:
Ryan Reynolds … Damian Hale/Mark Bitwell
Natalie Martinez … Madeline Bitwell
Matthew Goode … Albright/Δρ Jensen
Ben Kingsley … Damian Hale
Derek Luke … Anton
Victor Garber … Martin O’Neill
Melora Hardin … Judy O’Neill
Michelle Dockery … Claire Hale
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Alex Pastor, David Pastor
Παραγωγή: Ram Bergman, Peter Schlessel, James D. Stern
Μουσική: Antonio Pinto
Φωτογραφία: Brendan Galvin
Μοντάζ: Robert Duffy
Σκηνικά: Tom Foden
Κοστούμια: Shay Cunliffe
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Self/less
Ελληνικός Τίτλος: Εκτός Εαυτού
Εναλλακτικός Τίτλος: Selfless
Παραλειπόμενα
- Παρότι βρίσκεται ψηλά στα κρέντιτ, ο Ben Kingsley εμφανίζεται μονάχα για 15 λεπτά.
- Παρότι οι παραγωγοί του ανέμεναν εμπορική επιτυχία, η ταινία ίσα που έβγαλε τα λεφτά της. Συνολικά έφτασε στα 30,5 εκατομμύρια κέρδη, αλλά με κόστος 26.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/8/2016
Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για έξυπνο αρχικό υλικό, αλλά μάλλον θα έχει κλείσει τα μάτια σε ένα σωρό παραγωγές από τη δεκαετία του 1990 ως σήμερα (του στυλ, πχ, «Απόλυτη Ευφυΐα»), που πάνω-κάτω τα ίδια λένε. Για να μη μιλήσουμε για το Σατανική Επιχείρηση (1966) του Frankenheimer, μία από τις καλύτερες δουλειές του. Αλλά δεν παύει να είναι ιντριγκαδόρικο και επιτέλους μια ταινία από τον Τάρσεμ Σιν που βλέπεται ευχάριστα. Αυτό που αληθινά το σώζει είναι η ενσωμάτωση του μυστηρίου στην πλοκή, η οποία ξεκολλάει τον θεατή από την αρχική ιδέα. Του δίνει λόγους να δει παρακάτω. Επίσης, θετικό είναι ότι αυτή τη φορά ο Σιν, μάλλον επειδή θεωρεί ότι έχει ένα σενάριο που περπατάει παρά τις κάποιες στατικές στιγμές του, δεν εξαντλεί το φιλμ του σε ζογκλερισμούς που θα πρόσθεταν ακόμα ένα βίντεο-κλιπ στη φιλμογραφία του. Μην το ψάξετε φιλοσοφικά, όπως ίσως και να ήθελε το ίδιο, δείτε το ως ένα ενδιαφέρον ψυχαγωγικό πακέτο και δεν θα χάσετε.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
