Το Κυνήγι των Μαγισσών
- Season of the Witch
- 2011
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ιταλικά
- Δράσης, Εποχής, Μεταφυσικό Θρίλερ, Περιπέτεια, Φαντασίας
- 27 Ιανουαρίου 2011
Ένας ηρωικός σταυροφόρος και ο πιστός του φίλος επιστρέφουν στον τόπο τους μετά από χρόνια άγριων μαχών, για να τον βρουν κατεστραμμένο από την πανώλη. Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας, πεπεισμένοι ότι υπεύθυνη για τον όλεθρο είναι μια νεαρή κοπέλα που κατηγορείται για χρήση μαγείας, δίνουν εντολή στους δυο τέκτονες ιππότες να τη μεταφέρουν σε ένα απομακρυσμένο μοναστήρι. Εκεί οι μοναχοί θα εκτελέσουν ένα αρχαίο τελετουργικό, για να απαλλάξουν τη Γη από την κατάρα της.
Σκηνοθεσία:
Dominic Sena
Κύριοι Ρόλοι:
Nicolas Cage … Behmen von Bleibruck
Ron Perlman … Felson
Claire Foy … Anna
Robert Sheehan … Kay von Wollenbarth
Stephen Campbell Moore … Debelzaq
Ulrich Thomsen … Johann Eckhardt
Stephen Graham … Hagamar
Christopher Lee … καρδινάλιος D’Ambroise
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Bragi F. Schut
Παραγωγή: Alex Gartner, Charles Roven
Μουσική: Atli Orvarsson
Φωτογραφία: Amir Mokri
Μοντάζ: Bob Ducsay, Mark Helfrich, Dan Zimmerman
Σκηνικά: Uli Hanisch
Κοστούμια: Carlo Poggioli
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Season of the Witch
- Ελληνικός Τίτλος: Το Κυνήγι των Μαγισσών
Παραλειπόμενα
- Το 2000, η MGM αγόρασε το αρχικό σενάριο. Το σχέδιο όμως έμελλε να περάσει στην Columbia Pictures -που έφτασε στο παρά πέντε να ξεκινήσει τα γυρίσματα- κι από εκεί στη Relativity Media.
- Ο Nicolas Cage ήταν εξαρχής από τις κεντρικές επιλογές για τον πρώτο ρόλο, αλλά δεν ήταν διαθέσιμος. Όταν ήρθε το 2008 και η παραγωγή δεν είχε ακόμα εκκινήσει, ο Cage συμφώνησε, δηλώνοντας ότι τον ενδιέφεραν οι μεταφυσικές ταινίες.
- Τα γυρίσματα έγιναν κυρίως σε Αυστρία, Ουγγαρία και Κροατία. Αρκετές όμως ημέρες από αυτά αφορούσαν λήψεις μπροστά στην πράσινη οθόνη των ψηφιακών εφέ.
- Ντεμπούτο στον κινηματογράφο για την Claire Foy, που ήταν ήδη γνωστή μέσα από τη βρετανική σειρά Little Dorrit.
- Αρχικά ήταν να βγει το 2011, αλλά το καστ επέστρεψε για επαναληπτικά γυρίσματα, αυτή τη φορά υπό την καθοδήγηση του Brett Ratner.
- Η αρχική συμφωνία ήταν ότι παρά το σκοτεινό θέμα, η ταινία θα ήταν “αναίμακτη” ώστε να τραβήξει κοινό από όλες τις ηλικίες. Έτσι το PG-13 που έδωσε η επιτροπή αξιολόγησης δεν ικανοποίησε το στούντιο, που προχώρησε σε νέο μοντάζ. Ακόμα όμως κι έτσι, ο χαρακτηρισμός δεν άλλαξε.
- Η Relativity Media έκανε έρευνα κατά τις πρώτες ημέρες της προβολής, παρατηρώντας ότι το μεγαλύτερος μέρος του κοινού ήταν λατίνοι και άνω των 25 ετών. Αλλά ενώ εντέλει δεν τα πήγε καθόλου καλά στα αμερικανικά ταμεία (24,8 εκ. δολάρια), πέτυχε καλές εισπράξεις διεθνώς, συγκεντρώνοντας κέρδη των 91,6 εκατομμυρίων δολαρίων, έναντι μπάτζετ των 40.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 27/1/2011
Ξεκινάει βάζοντας σε σε καλή διάθεση. Κάτι τα στιγμιότυπα μαχών, κάτι που ο Cage δεν φαίνεται εκνευριστικός, κάτι το όλο κλίμα και περιμένεις ένα ψυχαγωγικό δίωρο, έστω και χωρίς απαιτήσεις ποιότητας. Το μέγα πρόβλημα, βέβαια, έχει ήδη δείξει κι αφορά πως έχουμε καθαρό μλοκμπάστερ κι όχι το Evil Dead 3 σε καλύτερη έκδοση. Άτιμο PG, θα μου πείτε! Όταν όμως το στόρι μπαίνει σε ευθεία ρότα, η βαρεμάρα δεν λέει να ανακοπεί, μην έχοντας ούτε σοβαρή δράση, ούτε κάποια έξυπνη ιδέα. Μέχρι και το γελοίο φινάλε (είναι, πράγματι, για γέλια), έχετε καταναλώσει όλα τα νύχια σας και κάμποσες παρανυχίδες…
Αυτό που αληθινά πάει στράφι είναι η ατμόσφαιρα που φτιάχνει ο διευθυντής φωτογραφίας. Βλέπουμε κάτι που είναι κοντά σε αυτό που σκεφτόμαστε ως Σκοτεινοί Καιροί. Μαζί, έχουμε κι ωραία κοστούμια και σκηνικά, κι ό,τι καλό έχει να δώσει το ακριβό Χόλιγουντ. Ενώ όμως είναι μια ιστορία τρόμου (ας πούμε…), θα μπορούσε να τη δει ένα μικρό παιδί σε πρωινό πρόγραμμα. Εκεί που είναι να δεις κάνα κεφάλι να κόβεται, εκεί μπαίνει ο αυτόματος λογοκριτής. Αλλά, τι το ψάχνεται; Βαρετό, πολύ βαρετό. Να και μία ακόμα μεγάλη αποτυχία του Cage, που όμως δεν θα τη φόρτωνα σε αυτόν, αλλά στον Mr. «Αποτυχία» Dominic Sena.
Βαθμολογία: