Ρώμη, 1944. Η πόλη είναι κάτω από γερμανική κατοχή και οι πολίτες της βιώνουν τη βάρβαρη συμπεριφορά των Γερμανών. Οι Γερμανοί αναζητούν έναν Ιταλό, τον Τζόρτζιο Μαφρέντι, με την υποψία ότι είναι σε μια ομάδα της Αντίστασης. Εκείνος ζητά βοήθεια από τη μνηστή του, Πίνα, η οποία, στην προσπάθεια της να βοηθήσει, ρισκάρει όχι μόνον τη δική της ζωή, αλλά και του αγέννητου παιδιού της.

Σκηνοθεσία:

Roberto Rossellini

Κύριοι Ρόλοι:

Aldo Fabrizi … Δον Pietro Pellegrini

Anna Magnani … Pina

Marcello Pagliero … Giorgio Manfredi (Luigi Ferraris)

Vito Annichiarico … Marcello

Nando Bruno … Agostino

Harry Feist … ταγματάρχης Bergmann

Giovanna Galletti … Ingrid

Maria Michi … Marina Mari

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Sergio Amidei, Federico Fellini, Roberto Rossellini

Στόρι: Sergio Amidei

Παραγωγή: Giuseppe Amato, Ferruccio De Martino, Rod E. Geiger, Roberto Rossellini

Μουσική: Renzo Rossellini

Φωτογραφία: Ubaldo Arata

Μοντάζ: Eraldo Da Roma

Σκηνικά: Rosario Megna

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Roma Citta Aperta
  • Ελληνικός Τίτλος: Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη
  • Διεθνής Τίτλος: Rome, Open City

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ αυθεντικού σεναρίου.
  • Μεγάλο βραβείο στο φεστιβάλ των Κανών.

Παραλειπόμενα

  • Ο Roberto Rossellini γράφει ιστορία παρουσιάζοντας αυτό που θα εδραιωθεί ως ιταλικός νεορεαλιστικός κινηματογράφος.
  • Το 1944 στην Ιταλία δεν υπήρχε ούτε κινηματογραφική βιομηχανία, ούτε πόροι για να γυριστεί κάποια ταινία. Ο Rossellini όμως βρήκε χορηγία από μια πλούσια γηραιά κυρία στη Ρώμη, και επιθυμούσε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τον Δον Pieto Morosini, έναν καθολικό ιερέα που εκτελέστηκε από τους κατακτητές Γερμανούς επειδή βοηθούσε τους παρτιζάνους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να απευθυνθεί στον φίλο του, Federico Fellini, μήπως μπορούσε να τον φέρει σε επαφή με τον Aldo Fabrizi, τον οποίο και ήθελε για τον ρόλο. Κι ενώ η πλούσια κυρία συμφώνησε να χρηματοδοτήσει και δεύτερο ντοκιμαντέρ, ο Fellini και ο σεναριογράφος Sergio Amidei πρότειναν στον Rossellini να κάνει μια ταινία που να συνδυάζει όσα είχε κατά νου για τα ντοκιμαντέρ. Τον Αύγουστο του 1944, δύο μήνες πριν τελειώσει η κατοχή στη Ρώμη, οι τρεις τους άρχισαν να γράφουν το σενάριο. Ξεκινώντας γυρίσματα, τα χρήματα δεν ήταν αρκετά, έτσι αρκέστηκαν σε ό,τι φτηνότερο μπορούσε να τους προσφερθεί. Ο Rossellini βρήκε ερασιτέχνες ως ηθοποιούς, πέρα από τον Fabrizi και την Anna Magnani.
  • Η ταινία έκανε πρεμιέρα στη Ρώμη, κι ενώ η αιώνια πόλη ήταν ακόμα γεμάτη ερείπια.
  • Στη Δυτική Γερμανία η ταινία ήταν απαγορευμένη από το 1951 έως το 1960. Το 1947 απαγορεύτηκε και στην Αργεντινή.

Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *