Στα Όρια

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Rampart

Ελληνικός Τίτλος: Στα Όρια

Παραλειπόμενα

• Η ταινία αναφέρεται στο γνωστό σκάνδαλο Rampart, που αφορούσε τη διαφθορά στο σώμα CRASH, μια υπηρεσία κατά των συμμοριών του δρόμου.
• Το μάρκετινγκ της ταινίας τοποθέτησε σε τοίχους μεγάλων πόλεων των ΗΠΑ μια αφίσα, εν είδει ερασιτεχνικής δουλειάς, που έδειχνε τον χαρακτήρα του Harrelson να δέρνει βάναυσα με γκλομπ έναν άντρα, και να αναγράφει “εργάζομαι για σένα”. Αυτό το επιθετικό μάρκετινγκ προκάλεσε σχολιασμό. Άστοχη σίγουρα ήταν η κίνηση προώθησης μέσω του Reddit, έναν ιστότοπο social-news, όπου ο Harrelson απαντούσε ο ίδιος σε όσες ερωτήσεις έκανε το κοινό. Το τελευταίο όμως δεν έμεινε καθόλου ικανοποιημένο από όσα έγραφε ο ηθοποιός, αλλά και δυσανασχέτησαν που ο Harrelson φανερά δεν γνώριζε να χειρίζεται τη φόρμα του ιστότοπου. Πολλοί ήταν που ζητούσαν να μποϊκοταριστεί το φιλμ.
• Ο Woody Harrelson εμφανίζεται σε κάθε σκηνή της ταινίας.
• Παρά τις θετικές κριτικές, το φιλμ τα πήγε άσχημα στα ταμεία. Έβγαλε μόλις 1,5 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ είχε κοστίσει 12.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur

Έκδοση Κειμένου: 27/6/2012

Είναι σαφώς δύσκολο να ταυτιστεί κάποιος θεατής με έναν (αντι)ήρωα, τον οποίο ούτε να συμπαθήσει μπορεί, ούτε να καταλάβει ιδιαίτερα. Αρκετά φιλόδοξη, λοιπόν, η προσπάθεια του Oren Moverman να σε κάνει να ενδιαφερθείς για τον ξεπεσμό ενός ανθρώπου που θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως «εθισμένος στην διαφθορά» – από την αδιάκοπη συζυγική απάτη, μέχρι την κατάχρηση εξουσίας που φτάνει ως και τη δολοφονία.

Ο Woody Harrelson είναι εντυπωσιακά εκφραστικός στον εσωστρεφή ρόλο του. Προβληματισμένος, δυστυχισμένος, χωρίς να παύει ποτέ να δίνει την αίσθηση ενός πραγματικά μισητού κι εξοργιστικά ανήθικου άντρα, αποδεικνύει ότι τέτοιοι ρόλοι του ταιριάζουν γάντι. Προσωπικά, εντυπωσιάστηκα επίσης κι από την Robin Wright, που υποδύεται τη δικηγόρο Linda με μία άνεση που σχεδόν σε αιχμαλωτίζει.

Η σαφέστατα αξιοσημείωτη ερμηνεία του Harrelson, βεβαίως, μπορεί να δίνει ζωή στον χαρακτήρα του αστυνομικού Brown, όχι όμως και στην ταινία, η οποία ποτέ δεν με έπεισε γιατί θα έπρεπε να με αφορά. Ο Harrelson κατορθώνει να αναδείξει την πιο εσωτερική, συναισθηματική πτυχή του δύσκαμπτου χαρακτήρα του και ο Moverman μοιάζει ανήμπορος να το εκμεταλλευτεί. Χαρακτηριστικά, σκηνές που θα μπορούσαν να διαθέτουν τεράστια εσωτερική δύναμη, μοιάζουν εγκλωβισμένες σε μία αποστασιοποιημένη σκηνοθεσία που ενδιαφέρεται περισσότερο για την αισθητική αρτιότητα και κρατά το θεατή απλά… θεατή! Όχι ότι η ταινία γίνεται ποτέ πληκτική, δεν υπάρχει όμως κάτι που σου μένει μετά το τέλος της…

Βαθμολογία: