
Γείτονες Μέχρι… Θανάτου
- Please Give
- 2010
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δραμεντί, Μαύρη Κωμωδία
Στο Μανχάταν, ένα ζεύγος επιτυχημένων αντικέρ, η Κέιτ και ο Άλεξ, σχεδιάζουν να ενώσουν το διαμέρισμά τους με το ακριβώς διπλανό, το οποίο αγόρασαν με τον όρο να περιμένουν να πεθάνει η ηλικιωμένη που ζει εκεί και μετά να εγκατασταθούν. Όταν η Κέιτ, από τύψεις, αρχίζει να κάνει παρέα με τις εγγονές της γηραιάς Άντρα, τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από απρόβλεπτα.
Σκηνοθεσία:
Nicole Holofcener
Κύριοι Ρόλοι:
Catherine Keener … Kate
Amanda Peet … Mary
Rebecca Hall … Rebecca
Oliver Platt … Alex
Ann Morgan Guilbert … Andra
Sarah Steele … Abby
Thomas Ian Nicholas … Eugene
Lois Smith … Κα Portman
Josh Pais … Adam
Amy Wright … Erin
Rebecca Budig … Big Back
Romy Rosemont … Carrie-Ann
Kevin Corrigan … Don
Elizabeth Berridge … Elyse
Paul Sparks … τυφλό ραντεβού
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Nicole Holofcener
Παραγωγή: Anthony Bregman
Μουσική: Tim LeFebvre, Marcelo Zarvos
Φωτογραφία: Yaron Orbach
Μοντάζ: Robert Frazen
Σκηνικά: Mark White
Κοστούμια: Ane Crabtree
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Please Give
- Ελληνικός Τίτλος: Γείτονες Μέχρι… Θανάτου
Παραλειπόμενα
- Η πρεμιέρα του έγινε στο Sundance, με τη Sony Pictures Classics να αγοράζει εκεί τα δικαιώματα για διανομή. Αυτή εντέλει ήταν περιορισμένη, με κέρδη 4,5 εκατομμύρια δολάρια.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 19/5/2011
Όπως και να το δεις, κινηματογραφικά το έργο είναι μικρό. Ακόμα και για τα πρότυπα του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά, το οποίο εκπροσωπεί. Αλλά ποιος είπε ότι τα μικρά δεν είναι και σημαντικά; Η Nicole Holofcener επιμένει σε αυτό το σλόγκαν και μας μιλάει για το κοινωνικό δούναι και λαβείν. Θέλει καλή παρατήρηση για να αντιληφθείς τόσο το πού το πάει, όσο και το πού καταλήγει, αλλά αξίζει τον κόπο να αποκωδικοποιήσεις μικρές και μεγάλες εκφάνσεις της ταινίας ώστε να τα βρεις. Βασικά, όλα είναι μελετημένα. Η σκηνοθέτιδα από τη Νέα Υόρκη δεν θέλει να είναι μονάχα ακόμα μία απόγονος του Κασσαβέτη, αλλά θέλει να περάσει δύο-τρία πράγματα στον θεατή. Πράγματα που μπορεί να κάνουν μεγάλη διαφορά, αν τυχαίνει στη ζωή σας να έχετε πάρει στραβά αυτό το “δούναι και λαβείν”.
Δεν είναι σωστό να προσπεράσουμε κι ένα τέτοιο καστ. Catherine Keener και Rebecca Hall απίθανες, Oliver Platt, Amanda Peet και Sarah Steele σε φουλ υποστήριξη, ενώ θα αγαπήσετε τη γηραιά Ann Morgan Guilbert και τις «κακίες» της. Προσοχή, όμως, μιλάμε πάντα για μικρή ταινία και επιβάλλεται να επιμείνω σε αυτό. Μπορεί να αφήσει σκέψεις μετά το πέρας της, αλλά κατά τη διάρκεια επικρατεί μια χαλαρότητα και μια αυστηρή τήρηση των ανεξάρτητων κανόνων, χωρίς ιδιαίτερες σκηνοθετικές παρεμβάσεις. Απλά το ύφος βοηθάει στο καλό διάβασμα του σεναρίου. Και δεν υπάρχει σκηνή κλειδί, όλα υπηρετούν το ένα συμπέρασμα. Μην το προσπεράσετε, μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμο.
Βαθμολογία: