Οι τέσσερις πιγκουίνοι που πρωταγωνιστούν στην παγκόσμια αντικατασκοπία, ο Σκίπερ, ο Κοβάλσκι, ο Ρίκο κι ο Στρατιώτης, πρέπει να ενώσουν δυνάμεις με ένα οργανισμό κατασκοπίας, τον North Wind, με αρχηγό τον πράκτορα Κλάσιφαϊντ, και να βρεθούν στα πέρατα της Γης πολεμώντας τον διαβολικό Δρ Οκτάβιους Μπριν που έχει ως μόνο σκοπό την παγκόσμια κυριαρχία.

Σκηνοθεσία:

Eric Darnell

Simon J. Smith

Κύριοι Ρόλοι:

Tom McGrath … Skipper (φωνή)

Chris Miller … Kowalski (φωνή)

Christopher Knights … Private (φωνή)

Conrad Vernon … Rico (φωνή)

Benedict Cumberbatch … Classified (φωνή)

Ken Jeong … Short Fuse (φωνή)

Annet Mahendru … Eva (φωνή)

John Malkovich … Dave (φωνή)

Peter Stormare … Corporal (φωνή)

Andy Richter … Mort (φωνή)

Danny Jacobs … βασιλιάς Julien XIII (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Colton, John Aboud,

Στόρι: Alan Schoolcraft, Brent Simons, Michael Colton, John Aboud

Παραγωγή: Lara Breay, Mark Swift

Μουσική: Lorne Balfe

Μοντάζ: Nick Kenway

Σκηνικά: Shannon Jeffries

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Penguins of Madagascar
  • Ελληνικός Τίτλος: Οι Πιγκουίνοι της Μαδαγασκάρης

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Σενάριο (χαρακτήρες): Μαδαγασκάρη των Eric Darnell, Tom McGrath, Mark Burton, Billy Frolick.

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
  • Το 2005, με την έξοδο της πρώτης Μαδαγασκάρης, οι πιγκουίνοι προορίζονταν για ένα spin-off κατευθείαν για την αγορά του Home Cinema. Η αυξανόμενη δημοτικότητα τους από την τηλεοπτική σειρά του 2008 άλλαξε τα σχέδια.
  • Το φιλμ δεν έχει καμία σεναριακή σχέση με την ομότιτλη σειρά του Nickelodeon, απλά μοιράζονται τους ίδιους χαρακτήρες.
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Θανάσης Κουρλαμπάς (Σκίπερ), Αργύρης Παυλίδης (Κοβάλσκι), Συμεών Τσακίρης (Στρατιώτης), Γιάννης Στεφόπουλος (Ντέιβ), Πέτρος Δαμούλης (Πράκτορας Απόρρητος/βασιλιάς Τζούλιαν), Δημήτρης Μαρίζας (Κοντό Φιτίλι), Γιάννης Δρίτσας (Δεκανέας), Στεφανία Φιλιάδη (Ίβη), Φοίβος Ριμένας (Μορτ), Κώστας Αποστολίδης, Νότης Παρασκευόπουλος, Χρύσα Διαμαντοπούλου, Ροζαλία Παπαϊωάννου, Μελίνα Χατζηγεωργίου. Σκηνοθετική επιμέλεια: Πέτρος Δαμουλής. Mετάφραση: Κάτια Πρωτογεροπούλου.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 27/11/2014

Όταν έγραφα την κριτική για τη «Μαδαγασκάρη 2», απορούσα γιατί αυτοί οι δαιμόνιοι πιγκουίνοι δεν κάνουν σόλο καριέρα. Η συνέχεια των πραγμάτων ήταν απολύτως φυσιολογική, πρώτα με μια δική τους σειρά (αξιοπρεπέστατη), όσο κι μία από τις λίγες «αναγκαίες» spin-off ταινίες όλη δική τους. Κι ενώ η πλάκα είναι πως δεν έχουμε την παραμικρή έκπληξη, κάτι συνηθισμένο όταν μιλάμε για φιλμ με τόσο εύρος ηλικιακού κοινού, η διασκέδαση είναι εξασφαλισμένη. Οι τέσσερις κοντοί στο μάτι, μεγάλοι στο σταριλίκι ήρωες στέκονται επάξια ως πρωταγωνιστές, αφού πάνω τους χτίζονται εύκολα κωμικές ατάκες και περιστατικά. Βοηθάει τόσο η πολυμορφία τους ως χαρακτήρες, όσο κι αυτό το ανάμεσα σε Κλουζό και σοβαρότητα υφάκι τους. Ειδικά ο Σκίπερ, είναι μαέστρος.

Επειδή, όμως, δεν ήταν δυνατόν να καμωθεί με αξιώσεις μια κινηματογραφική ταινία απλά τραβώντας ένα τηλεοπτικό επεισόδιο σε διάρκεια, οι δημιουργοί επιλέγουν την ασφαλή μεν, πετυχημένη εδώ επιλογή της παρωδίας και συγκεκριμένα του πράκτορα 007. Οι αναφορές, έμμεσες κι άμεσες, είναι πολλές και τις περισσότερες φορές καλοστημένες. Το πρόβλημα είναι ότι η ταινία παίρνει ελάχιστα τον εαυτό της στα σοβαρά, σε σημείο να μην αποζητά τιμές και αξιώματα (βλέπε: Όσκαρ κινουμένων σχεδίων), επιμένοντας σε έναν χαβαλεδιάρικο χαρακτήρα που είναι φυσικό ότι ξεφτίζει μετά το πέρας της θέασης. Τι να το κάνεις, όμως, που έχουμε εξασφαλισμένο το σίκουελ, τα εισιτήρια και την πορεία γενικά των τρομερών αυτών πιγκουίνων, και μεταξύ μας, είναι από τις περιπτώσεις που δεν πρέπει να έχει κανείς παράπονο. Μια καλή ταινία, έστω και στα όρια που μπορεί να διατηρεί κανείς με μοναδικό γνώμονα τον χαβαλέ.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *