
Τρεις αδελφές, η 29χρονη Σάσι, η 25χρονη Γιοσίρο και η 21χρονη Τσίκα, ζουν μαζί σε ένα μεγάλο σπίτι στην πόλη Καμακούρα. Όταν ο πατέρας τους, απών από την οικογένεια επί 15 χρόνια, πεθαίνει, ταξιδεύουν στην επαρχία για την κηδεία του, όπου και συναντούν για πρώτη φορά την ντροπαλή και νεαρή ετεροθαλή τους αδελφή. Δένονται άμεσα με τη 14χρονη Σούζου, και την προσκαλούν στο σπίτι τους.
Σκηνοθεσία:
Hirokazu Koreeda
Κύριοι Ρόλοι:
Haruka Ayase … Sachi Koda
Masami Nagasawa … Yoshino Koda
Kaho … Chika Koda
Suzu Hirose … Suzu Asano
Ryo Kase … Yoshimi Sakashita
Kentaro Sakaguchi … Tomoaki Fujii
Kirin Kiki … Fumiyo Kikuchi
Lily Franky … Senichi Fukuda
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Hirokazu Koreeda
Παραγωγή: Takashi Ishihara, Kaoru Matsuzaki, Hijiri Taguchi
Μουσική: Yoko Kanno
Φωτογραφία: Mikiya Takimoto
Μοντάζ: Hirokazu Koreeda
Σκηνικά: Keiko Mitsumatsu
Κοστούμια: Sachiko Ito
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Umimachi Diary
Ελληνικός Τίτλος: Η Μικρή μας Αδελφή
Διεθνής Τίτλος: Our Little Sister
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά μάνγκα: Umimachi Diary της Akimi Yoshida.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για σκηνοθεσία και γυναικείο ρόλο (Haruka Ayase) στα Ασιατικά Βραβεία.
- Καλύτερη ταινία και ακόμα 4 βραβεία στα εθνικά βραβεία της Ιαπωνίας. Υποψήφιο για ακόμα 8.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
- Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν.
Παραλειπόμενα
- Όταν διάβασε ο Koereda τη σειρά μάνγκα άμεσα αισθάνθηκε πως είναι ο κατάλληλος να την κάνει ταινία. Αναζητώντας όμως τα δικαιώματα, έμαθε ότι αυτά είχαν ήδη αγοραστεί. Περνώντας λίγα χρόνια, τον ειδοποίησαν ότι τα δικαιώματα είχαν επιστρέψει και αν ήθελε ήταν δικά του.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 10/3/2017
Η «Μικρή μας Αδελφή» του έμπειρου Hirokazu Koreeda (των «Μετά Θάνατον Ζωή», «Κανείς Δεν Ξέρει» και «Πατέρας και Γιος») ανήκει στον κινηματογραφικό κόσμο της απλότητας, του μινιμαλισμού και των χαμηλών τόνων. Συνειδητά, δεν καταβάλλει κάποια προσπάθεια να προσφέρει κάτι το αξέχαστο, προτιμώντας να αφουγκραστεί με σεβασμό τις λεπτές θεματικές της παρά να μεγαλοποιήσει τον αντίκτυπό της σε κάτι ίσως επιτηδευμένα βαρύγδουπο και αναίτια υπερφιλόδοξο. Έτσι, προκύπτει μια «μικρή» ταινία, οπτικά πανέμορφη και συναισθηματικά ζεστή.
Πρόκειται για μια ευαίσθητη παρατήρηση των ζωών μιας οικογένειας τεσσάρων κοριτσιών. Κάποια ιδιαίτερα συγκεκριμένη πλοκή απουσιάζει, όπως κι οποιαδήποτε στοιχειωδώς πομπώδης κορύφωση στην κύρια ή τις δευτερεύουσες ιστορίες. Ο γιαπωνέζος δημιουργός τοποθετεί την εστίασή του στην πάντα υπολανθάνουσα θεματική της πατρότητας/μητρότητας, αφήνοντας αυτήν να καθοδηγήσει την ουσιώδη (όχι όμως κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί) ψυχολογική σπουδή. Το αποτέλεσμα γλυκό, αλλά μάλλον λησμονίσιμο.
Βαθμολογία: