Τρεις οικογένειες από διαφορετικά κοινωνικά υπόβαθρα και κουλτούρες νοικιάζουν κατά λάθος το ίδιο σπίτι κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών. Ακούγεται σαν μια συνταγή για καταστροφή, αλλά η ζωή βρίσκει πάντα τρόπο να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Οι οικογένειες θα έρθουν πιο κοντά και θα πάρουν μαθήματα ζωής από αυτή τους τη συμβίωση.
Σκηνοθεσία:
Massimo Venier
Κύριοι Ρόλοι:
Aldo Baglio … Aldo
Giovanni Storti … Giovanni
Giacomo Poretti … Giacomo
Lucia Mascino … Barbara
Carlotta Natoli … Paola
Maria Di Biase … Carmen
Massimo Ranieri … Massimo
Michele Placido … Maresciallo
Roberto Citran … Rudi Contrada
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Davide Lantieri, Michele Pellegrini, Massimo Venier, Aldo Baglio, Giovanni Storti, Giacomo Poretti
Παραγωγή: Paolo Guerra
Μουσική: Dario Brunori
Φωτογραφία: Vittorio Omodei Zorini
Μοντάζ: Enrica Gatto
Σκηνικά: Laura Pozzaglio
Κοστούμια: Bettina Pontiggia
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Odio l’Estate
- Ελληνικός Τίτλος: Όχι Άλλο Καλοκαίρι
- Διεθνής Τίτλος: I Hate Summer
Παραλειπόμενα
- Μεγάλη εμπορική επιτυχία στην Ιταλία, με άνω του ενός εκατομμυρίου εισιτήρια.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 27/7/2020
Ελληνικό καλοκαίρι! Ελληνικό κινηματογραφικό καλοκαίρι! Τι είναι το ελληνικό κινηματογραφικό καλοκαίρι χωρίς τη γαλλική κωμωδία του; Πώς θα βγει το ελληνικό καλοκαίρι χωρίς μια κωμωδία από τη γειτονική Ιταλία; Κι αν οι γαλλικές συνήθως απογοητεύουν (αλλά παρόλα αυτά συνεχίζουν να αποτελούν μόνιμες επιλογές των εταιρειών διανομής κάθε καλοκαιρινή περίοδο), αυτές που έρχονται από τη γείτονα χώρα, ακόμα κι αν δεν είναι υψηλού επιπέδου κωμικά δείγματα της ιταλικής σχολής, βρίσκουν εύκολα τον στόχο τους, κυρίως λόγω των πολλών κοινών στοιχείων που μοιράζονται οι λαοί μας. Κάπως έτσι θεωρώ θα συμβεί και με το Όχι Άλλο Καλοκαίρι.
Τρεις διαφορετικές οικογένειες φεύγουν για τις καλοκαιρινές διακοπές τους από το Μιλάνο με προορισμό ένα πανέμορφο παραθαλάσσιο θέρετρο. Ένα λάθος στο τουριστικό γραφείο βρίσκει τις τρεις άγνωστες οικογένειες να έχουν νοικιάσει το ίδιο σπίτι. Αφού δεν μπορούν να λύσουν την παρεξήγηση, και μιας και δωμάτια δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα, αποφασίζουν να μείνουν όλοι μαζί για να μη χάσουν τις διακοπές τους.
Οι Άλντο, Τζιάκομο και Τζιοβάνι είναι γνωστό κινηματογραφικό κωμικό τρίο στην Ιταλία, και υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Μάσιμο Βενιέρ έχουν κάνει μερικές επιτυχημένες ταινίες. Προσωπικά δεν τους γνωρίζω και δεν έχω δει κάποιο από τα φιλμ, είναι φανερό όμως σε μερικές στιγμές τούτης εδώ της ταινίας ότι υπάρχει χημεία μεταξύ τους και μια-δύο σκηνές είναι αστείες.
Γενικότερα όμως το φιλμ του Βενιέρ ακολουθεί μια «χολιγουντιανή» πορεία που μας οδηγεί με ακρίβεια σε ένα απόλυτα ηθικοπλαστικό φινάλε, που μιλάει για την αξία των φίλων και της οικογένειας. Προφανώς δεν είναι κακό το μήνυμα, αλλά το έχουμε φάει στη μάπα τόσα χρόνια από τους Αμερικανούς (που είναι πια μάστορες σε αυτό), κι αν είναι να το φάμε κι από τους Ιταλούς, τουλάχιστον ας γίνει αυτό με έναν πιο δικό τους τρόπο. Ομολογώ ότι περίμενα κάτι πιο έντονο, κάτι πιο τρελό, αλλά πήρα ένα εντελώς συμβατικό κωμικό «πακέτο» οικογενειακών διακοπών. Καλογυρισμένο, αξιοπρεπές αλλά παντελώς προβλέψιμο και όχι ιδιαιτέρως «φρέσκο»
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
