Θάρρος ή Αλήθεια

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Nerve

Ελληνικός Τίτλος: Θάρρος ή Αλήθεια

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Nerve της Jeanne Ryan.

Παραλειπόμενα

• Έχοντας την εμπειρία από το ριάλιτι ντοκιμαντέρ Catfish, οι δυο δημιουργοί εμπνεύστηκαν να κάνουν μία ακόμα ταινία, μυθοπλασίας αυτή τη φορά, με θέμα τον κυβερνοχώρο.
• Οι δημιουργοί πάλεψαν για έναν χαρακτηρισμό PG-13, κάνοντας τις ανάλογες θυσίες στο μοντάζ. Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, υπήρχε μια έντονη σεξουαλική πρόκληση στο θέμα, που όμως έμεινε στην άκρη.
• Με 19 εκατομμύρια δολάρια κόστος, το φιλμ κατάφερε να βγάλει 85,2.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 23/3/2017

Δυο φρέσκα νεανικά πρόσωπα πρωταγωνιστούν σε αυτό το γρήγορο, νεανικό, διαδικτυακό θρίλερ, το οποίο σαφώς στοχεύει στο (μαντέψτε ποια λέξη θα χρησιμοποιήσω για τρίτη φορά στην αρχή της παραγράφου…) νεανικό κοινό και μάλλον μόνο εκεί θα βρει απήχηση.

Το σκηνοθετικό δίδυμο των Μεταφυσικών Δραστηριοτήτων 3 και 4 κινεί τα ηνία αυτής της κινηματογραφικής μεταφοράς μυθιστορήματος (να μη γράψω ξανά τη μαγική λέξη…) της Τζιν Ράιαν, που μιλά για το κοντινό μέλλον, αν θυμάμαι καλά βρισκόμαστε στο 2020, και για τον πανικό που προκαλεί το νέο διαδικτυακό παιχνίδι με τον τίτλο Nerve. Το παιχνίδι έχει δύο επιλογές: Watcher ή Player. Είτε λοιπόν παρακολουθείς είτε παίρνεις ενεργά μέρος και αποδέχεσαι προκλήσεις, όπως να φιλήσεις έναν άγνωστο μέχρι να κρεμαστείς από έναν ουρανοξύστη, κερδίζοντας πάντα χρήματα.

Ηλεκτρονική μουσική, λήψεις μέσα από κινητά, drones ή laptops, γρήγορο μοντάζ και σαχλά εφηβικά τερτίπια μεταξύ φίλων και εραστών σε αυτό το ανούσιο φιλμ, αν το δεις ως θρίλερ. Γνωρίζεις τι θα γίνει από την αρχή μέχρι το τέλος. Η άλλη ανάγνωση που μπορείς να κάνεις στο φιλμ και του δίνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι αν το δεις ως σχόλιο για το διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα online παιχνίδια. Ο φόβος της κοινωνικοποίησης και της αποδοχής του συνόλου οδηγεί στη δημιουργία μιας διαφορετικής, πλαστής περσόνας για τον καθένα και μέσα από αυτή βρίσκει διαδικτυακά την αναγνώριση που επιζητά. Τα επικριτικά σχόλια όσων δεν είναι μέσα στο παιχνίδι, η μανία να δούμε κάτι ακραίο από κάποιον που είναι διατεθειμένος να το πράξει χωρίς να μας απασχολεί το κόστος, παρά μόνο όταν έρχεται η ώρα που το ίδιο το κατασκεύασμα (διαδίκτυο) ζητά κάτι και από εμάς και μας βάζει μέσα στην “αρένα”, όπως εύστοχα καταλήγει το φιλμ στην τελευταία του σκηνή, είναι πράγματα που δίνουν στο μέτριο αυτό φιλμ μια άλλη νότα και το κάνουν πιο ενδιαφέρον απ’ ό,τι είναι.

Δεν θα μείνουν πολλά πράγματα πάντως να θυμόμαστε από το Nerve παρά μόνο αν κάποια στιγμή έρθουμε αντιμέτωποι με ένα παρόμοιο παιχνίδι στο εγγύς μέλλον, το οποίο δε μου μοιάζει και απίθανο εδώ που τα λέμε. Είναι τόση η ανάγκη εκεί έξω για αποδοχή και αναγνωρισιμότητα, που όλα πια είναι πιθανά.

Βαθμολογία:

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 6/8/2017

Να μια χαμένη ευκαιρία να βγει κι ένα δυνατό νεανικό θρίλερ, κάτι που σπανίζει δηλαδή πλέον στον mainstream κινηματογράφο. Το κυριότερο που κανείς επισημαίνει είναι ότι οι σκηνοθέτες Χένρι Γιουστ και Άριελ Σούλμαν πρέπει να μην είναι σταθεροί ως άνθρωποι. Έτσι, μια έξυπνη σκηνή που σε βάζει στο κόλπο εύκολα ακολουθείται από μια ανούσια. Κι αυτό ως ένα σημείο είναι αρκετά ανεκτό, μια και το φιλμ έχει πατήσει γκάζι και παίζει με τον θεατή ως προς τους θριλερικούς του σκοπούς. Μα όλα αυτά λήγουν πριν τη λήξη του φιλμ, μια κι εκεί όλα όσα είχαν μια ουσία ανατρέπονται, εν μέσω ενός διδακτισμού δίχως νόημα, και με το σενάριο να αναιρεί τον ίδιο του τον εαυτό. Παραδόξως, η παρέα των ηθοποιών βρίσκει τρόπους να ξεχωρίσει μέσα στο όλο «τρέξιμο», αλλά όχι τόσο οι δύο πρωταγωνιστές (Έμα Ρόμπερτς και Ντέιβ Φράνκο), όσο το νεανικότερο καστ.

Βαθμολογία: