Ο Μπεν Γκέιτς παρουσιάζει με περηφάνια στο κοινό ένα ημερολόγιο που ο προ-προπάππους του, την ημέρα της δολοφονίας του Λίνκολν, κατάστρεψε μερικώς, αποτρέποντας φανατικούς του Νότου να βρουν έναν αμύθητο θησαυρό και να ξαναρχίσουν τον πόλεμο. Όμως, θα εμφανιστεί ο Μιτς Γουίλκινσον, απόγονος ενός εξ αυτών, και έχοντας μια σελίδα που έλειπε, θα ισχυριστεί πως ο πρόγονος του Γκέιτς άνηκε στους συνωμότες. Έτσι, το μόνο που απομένει για τον φανατικό λάτρη της ιστορίας Γκέιτς είναι να βρει τον θησαυρό αποκαθιστώντας το όνομα της οικογένειας του. Στο πλάι του η πρώην σύζυγος του, Άμπιγκεϊλ, ο δαιμόνιος φίλος του, Ράιλι Πουλ, και οι γονείς του που θα βρεθούν ξανά μαζί μετά από 20 χρόνια.

Σκηνοθεσία:

Jon Turteltaub

Κύριοι Ρόλοι:

Nicolas Cage … Benjamin Franklin Gates

Diane Kruger … Δρ Abigail Chase

Justin Bartha … Riley Poole

Jon Voight … Patrick Henry Gates

Helen Mirren … Δρ Emily Appleton-Gates

Ed Harris … Mitch Wilkinson

Harvey Keitel … πράκτορας Sadusky

Ty Burrell … Connor

Bruce Greenwood … ο πρόεδρος

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Marianne Wibberley, Cormac Wibberley

Στόρι: Gregory Poirier, Marianne Wibberley, Cormac Wibberley, Ted Elliott, Terry Rossio

Παραγωγή: Jerry Bruckheimer, Jon Turteltaub

Μουσική: Trevor Rabin

Φωτογραφία: Amir Mokri, John Schwartzman

Μοντάζ: William Goldenberg, David Rennie

Σκηνικά: Dominic Watkins

Κοστούμια: Judianna Makovsky

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: National Treasure: Book of Secrets
  • Ελληνικός Τίτλος: Στα Ίχνη του Χαμένου Θησαυρού: Το Βιβλίο με τα Μυστικά
  • Εναλλακτικός Τίτλος: National Treasure 2: Book of Secrets

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Δεν υπήρχαν πλάνα να υπάρχει και σίκουελ, αλλά η επιτυχία στο box-office της πρώτης ταινίας έβαλε σε δεύτερες σκέψεις την Disney και τον Jerry Bruckheimer. Αντίθετα, ενώ μετά από αυτό άμεσα μπήκαν διεργασίες για ένα τρίτο μέρος, κάτι τέτοιο παραμένει μονίμως στον αέρα.
  • Ο γνωστός γάλλος ηθοποιός Guillaume Gallienne έχει ένα πέρασμα ως αστυνομικός στο Παρίσι. Κάμεο πέρασμα όμως έχει και ο Randy Travis.
  • Το όνομα του Amir Mokri υπάρχει στα κρέντιτ της διεύθυνσης φωτογραφίας, αλλά πρόλαβε μονάχα ένα μικρό μέρος των γυρισμάτων. Η αντικαταστάτη του με τον John Schwartzman ήρθε ως συνέπεια δημιουργικών διαφορών του με τον σκηνοθέτη.
  • Και πάλι επιτυχία στα ταμεία για το franchise. Τα έσοδα έφτασαν στα 457,4 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το κόστος ήταν στα 130.
  • Η ταινία άλλαξε τίτλο σε National Treasure 2: Book of Secrets για όλες τις Home Cinema εκδοχές της.
  • Η Disney Press μετέτρεψε το σενάριο σε μυθιστόρημα, με τίτλο National Treasure 2: Book of Secrets – The Junior Novel. Εκεί κάποια σημεία είναι αλλαγμένα, μια και η κατασκευή του είχε ξεκινήσει πριν ολοκληρωθεί το τελικό σενάριο.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 28/12/2007

Όσοι έτυχε να παρακολουθήσουν το πρώτο Στα Ίχνη του Χαμένου Θησαυρού δεν έχουν κανένα λόγο να μην επισκεφτούν και το δεύτερο αυτό μέρος, που, μερικώς, θα τους ικανοποιήσει. Είναι δύο ταινίες δομημένες πάνω στον πατριωτισμό των αμερικανών και στο κυνήγι του θησαυρού αλά Κώδικας Ντα Βίντσι.

Φυσικά και το Ντα Βίντσι δεν είναι το πρώτο λογοτέχνημα στην ιστορία που θέλει τους ήρωες του να αναζητούν στοιχεία κατά βάση ιστορικής φύσης, με έπαθλο κάποιον ανεκτίμητο θησαυρό. Οι ρίζες υπάρχουν στον Ιούλιο Βερν, αλλά ακόμα περισσότερο είναι στην ίδια τη φύση της αρχαιολογικής επιστήμης, κάτι που δίνει γοητεία σε όλα αυτά τα αναγνώσματα. Όμως, η εν λόγω ταινία είναι φανερό πως έχει τον Ντα Βίντσι και μόνο στον νου της, και μάλιστα δεν φαίνεται να κάνει κάτι για να το κρύψει. Η κυριότερη διαφορά είναι πως αντικαθιστά το θρησκευτικό περιεχόμενο των στοιχείων με ατόφια πατριωτικά των ΗΠΑ.

Αυτό την κάνει προπαγάνδα; Ίσως κάποιους να ενοχλήσει ο απόλυτος σεβασμός στο πρόσωπο του προέδρου και καθετί ντυμένο με την αστερόεσσα, αλλά η ταινία είναι τόσο ελαφριάς υπόστασης που κάθε έννοια πατριωτισμού ανάγεται σε ύλη μαθήματος δημοτικού σχολείου. Δεν επιλέγει αλλόθρησκους ή άλλης εθνικότητας εχθρούς, ούτε καν αντιπάλους, και έτσι σε πρώτο πλάνο δεν ενοχλεί η τόση έπαρση επί της αμερικανικής ιστορίας. Θα ήθελε, επίσης, να μοιάσει με έναν σύγχρονο Ιντιάνα Τζόουνς, αλλά δεν υπάρχει στάλα από τη μαγεία του ήρωα με το μαστίγιο.

Για να μη φέρνουμε από εδώ κι από εκεί, ίδιος σκηνοθέτης, ίδιοι πρωταγωνιστές, ίδια θεματική, πανομοιότυπο τέλος… αν σας άρεσε το πρώτο τρέξτε, αν όχι δεν υπάρχει κανένας θησαυρός για να τον ανακαλύψετε. Το όλο θέαμα είναι συνεχές και αρκούντως αγωνιώδες, βέβαια παρουσιάζοντας ιστορικά στοιχεία που εμάς πέρα από τον Ατλαντικό λίγο θα μας αγγίξουν, ώστε να μας κάνουν να συμμετέχουμε. Ο Cage μοιάζει απόλυτα ταιριαστός με τον ρόλο, και η διακοσμητική παρουσία κάποιων μεγάλων ηθοποιών μάλλον προσθέτει στη ταινία. Είναι γενικά συμπαθέστατο, αν και ποιοτικά άνευ ουσίας, κι αν το επιλέξετε θα περάσετε ένα ευχάριστο δίωρο, χωρίς προβληματισμούς (αντί για εσάς θα προβληματίζονται… οι ήρωες) και μεγάλες απαιτήσεις. Αν πάλι τυγχάνει να είστε λάτρεις της αμερικανικής ιστορίας, σας πληροφορούμε πως στα multiplex κάνουν και κρατήσεις…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

19 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *