Γιορτή της Μητέρας
- Mother's Day
- 2016
- ΗΠΑ 🇺🇸
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Αισθηματική, Δραμεντί
- 01 Μαΐου 2016
Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, τέσσερις, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, οικογένειες έχουν μια ευκαιρία για επανασύνδεση, αντιμετωπίζοντας κάθε είδους απρόοπτο στην προσπάθειά τους να γιορτάσουν την μέρα αυτή με τον τρόπο που της ταιριάζει.
Σκηνοθεσία:
Garry Marshall
Κύριοι Ρόλοι:
Jennifer Aniston … Sandy Newhouse
Kate Hudson … Jesse
Julia Roberts … Miranda Collins
Jason Sudeikis … Bradley Barton
Timothy Olyphant … Henry
Shay Mitchell … Tina
Britt Robertson … Kristin
Jack Whitehall … Zack Zimm
Hector Elizondo … Ramon Navarro/Lance Wallace
Margo Martindale … Florence ‘Flo’
Sarah Chalke … Gabi
Aasif Mandvi … Russell
Robert Pine … Earl
Jon Lovitz … Wally Burn
Jennifer Garner … Dana Barton
Owen Vaccaro … Charlie
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Anya Kochoff, Matthew Walker, Tom Hines
Στόρι: Lily Hollander, Matthew Walker, Tom Hines, Garry Marshall
Παραγωγή: Brandt Andersen, Howard Burd, Daniel Diamond, Mark DiSalle, Mike Karz, Wayne Allan Rice
Μουσική: John Debney
Φωτογραφία: Charles Minsky
Μοντάζ: Bruce Green, Robert Malina
Σκηνικά: Missy Stewart
Κοστούμια: Marilyn Vance, Beverley Woods
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Mother’s Day
- Ελληνικός Τίτλος: Γιορτή της Μητέρας
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Valentine’s Day (2010)
- New Year’s Eve (2011)
Παραλειπόμενα
- Ο Garry Marshall συνεχίζει τις κομεντί επετειακές του ταινίες, πάντα με την ίδια σεναριακή λογική και ένα all-star-cast, μετά το Valentine’s Day (2010) και το New Year’s Eve (2011). Κοινός κρίκος των τριών ταινιών, όπως και κάθε ταινίας του ίδιου σκηνοθέτη, είναι ο Hector Elizondo, για αυτό και στα κρέντιτ αναγράφεται ως “και όπως πάντα ο Hector Elizondo”.
- Τα τρία παιδιά της Julia Roberts, Hazel, Phinneas και Henry Moder, εμφανίζονται στην ταινία. Η μητέρα τους πληρώθηκε με 3 εκατομμύρια δολάρια για γυρίσματα τεσσάρων ημερών.
- Έσχατη ταινία για τον Garry Marshall, που έφυγε από τη ζωή λίγο καιρό μετά την πρεμιέρα.
- Η Penny Marshall, γνωστή σκηνοθέτις και αδελφή του Garry, είναι αυτή που ακούγεται στην αφήγηση της εισαγωγής.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/12/2016
Ο Γκάρι Μάρσαλ έφυγε από τα εγκόσμια χάνοντας στα τελευταία του χρόνια το παιχνίδι με την αθανασία, ακριβώς λόγω της εμμονής του στο να κάνει ταινίες για συγκεκριμένες επετείους. Όχι πως αυτό είναι κάτι το αθέμιτο, απλά καμία από αυτές τις ταινίες δεν ξεπέρασε τον πήχη της μετριότητας, με αιχμή αυτή για την ιερή γιορτή της μητέρας. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι πως πρόκειται για ένα άνισο μωσαϊκό ιστοριών, με κάποιες ευτυχώς να σώζουν τα προσχήματα, αλλά και με κάποιες να σε κάνουν να απορείς για τη σύλληψη τους ως ιδέες. Πρόκειται φυσικά για θηλυκό θέαμα, παρότι δεν χρειαζόταν, με ένα κάρο σούπερ-σταρ να παρελαύνουν στην οθόνη, κάποιες φορές δίχως ουσία. Σε άλλη περίπτωση, η παράλληλη παρουσία της Τζένιφερ Άνιστον με την Τζούλια Ρόμπερτς, πλάι και σε τόσους και τόσους διάσημους σε μικρούς και μεγαλύτερους ρόλους, μπορεί να έφτανε κι ως τα Όσκαρ.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
