Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποτρέψει τον βιασμό και δολοφονία της συζύγου του, ο Λέοναρντ, ασφαλιστικός πραγματογνώμονας στο επάγγελμα, δέχεται χτύπημα στο κεφάλι με αποτέλεσμα να πάθει μόνιμη βλάβη η βραχυπρόθεσμη μνήμη του. Το τελευταίο γεγονός που θυμάται από τη μακροπρόθεσμη μνήμη του είναι η δολοφονία της γυναίκας του. Παρόλο που είναι ανίκανος πια να συγκρατήσει οποιαδήποτε καινούρια πληροφορία για παραπάνω από δεκαπέντε λεπτά, ο Λέοναρντ αποφασίζει να ανακαλύψει τον άνθρωπο που του κατέστρεψε τη ζωή και να πάρει την εκδίκησή του. Για να το επιτύχει αυτό, βασίζεται στις αναρίθμητες προσωπικές σημειώσεις που κρατά, στις φωτογραφίες που τραβά, ενώ παράλληλα έχει καλυμμένο το σώμα του με τατουάζ που του παρέχουν τις πληροφορίες που θεωρεί πλέον σημαντικές για την εξέλιξη της υπόθεσής του. Στην πορεία του προς τη λύτρωση, ο Λέοναρντ θα γνωρίσει τη Νάταλι, μια γοητευτική αλλά αινιγματική μπαργούμαν, και τον Τέντι, που ισχυρίζεται πως είναι φίλος του όμως ο Λέοναρντ διαισθάνεται πως δεν μπορεί να τον εμπιστευθεί.

Σκηνοθεσία:

Christopher Nolan

Κύριοι Ρόλοι:

Guy Pearce … Leonard Shelby

Carrie-Anne Moss … Natalie

Joe Pantoliano … John Edward ‘Teddy’ Gammell

Mark Boone Junior … Burt

Jorja Fox … Catherine Shelby

Stephen Tobolowsky … Samuel R. ‘Sammy’ Jankis

Harriet Sansom Harris … Κα Jankis

Thomas Lennon … ο γιατρός

Callum Keith Rennie … Dodd

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Christopher Nolan

Στόρι: Jonathan Nolan

Παραγωγή: Jennifer Todd, Suzanne Todd

Μουσική: David Julyan

Φωτογραφία: Wally Pfister

Μοντάζ: Dody Dorn

Σκηνικά: Patti Podesta

Κοστούμια: Cindy Evans

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Memento
  • Ελληνικός Τίτλος: Μεμέντο

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ αυθεντικού σεναρίου και μοντάζ.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα σεναρίου.
  • Καλύτερη ταινία στα βραβεία Independent Spirit.
  • Βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ του Sundance.

Παραλειπόμενα

  • Η δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους του Christopher Nolan ακολούθησε το πετυχημένο φεστιβαλικά Following (1998), και ήταν αυτή που άμεσα τον έβαλε στον χάρτη των σημαντικών νέων δημιουργών. Αυτό του έδωσε και το εισιτήριο για τη Warner Bros., αφήνοντας πια πίσω του τις χαμηλού μπάτζετ ανεξάρτητες ταινίες.
  • Ο Jonathan Nolan ήταν ακόμα φοιτητής όταν το 1996 μίλησε στον αδελφό του για την ιδέα του, με τον Τέντι της πλοκής να είναι εμπνευσμένος από τον καθηγητή σεναρίου του. Ήταν όμως του Christopher Nolan η ιδέα να ειπωθεί ανάποδα η ιστορία, με τους δυο τους να εργάζονται ταυτόχρονα -και ανταλλάσσοντας ιδέες- σε σενάριο και διήγημα. Εντέλει, το διήγημα που ολοκληρώθηκε με τίτλο Memento Mori είναι δραστικά διαφορετικό από αυτά που βλέπουμε στην ταινία, και κυκλοφόρησε μετά την έξοδο του φιλμ στις αίθουσες. Ως εκ τούτου, κινηματογραφικά θεωρείται στόρι και το σενάριο αυθεντικό.
  • Η κοπέλα -και σύντομα σύζυγος του- του Christopher Nolan, η Emma Thomas, πήγε το 1997 το σενάριο στον Aaron Ryder, στέλεχος της Newmarket Films. Εκείνος ενθουσιάστηκε και η εταιρία παρείχε κεφάλαιο 4,5 εκατομμυρίων δολαρίων για να γίνει η ταινία.
  • Ο Brad Pitt είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον να ερμηνεύει τον κεντρικό ρόλο, αλλά δεν τα κατάφερε λόγω του προγραμματισμού του. Πριν βρεθεί ο τελικός Λέοναρντ, υποψήφιοι ήταν και οι Charlie Sheen, Alec Baldwin, Aaron Eckhart και Thomas Jane. Ο Guy Pearce κέρδισε τον σκηνοθέτη επιδεικνύοντας ενθουσιασμό, αλλά κι επειδή δεν ήταν πρώτο όνομα στο Χόλιγουντ, κάτι που ο Nolan το προτιμούσε έπειτα από την αποχώρηση του Brad Pitt.
  • Η Mary McCormack πάλεψε για τον ρόλο της Νάταλι, αλλά προτιμήθηκε η συμπρωταγωνίστρια του The Matrix, από το καστ του οποίου προέκυψε και ο Joe Pantoliano.
  • Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν μέσα σε 25 ημέρες, με τον Pearce να είναι παρών σε όλες αυτές. Ταυτόχρονα όμως μαζί με τον Pantoliano και τη Moss βρέθηκαν μόνο την πρώτη.
  • Η ταινία κέρδισε τη φήμη της άμεσα μέσω του κύκλου προώθησης που έκανε στα φεστιβάλ της Βενετίας (σε παράλληλο τρήμα), του Ντόβιλ και του Sundance. Με το πέρας αυτών, είχε ήδη εξασφαλίσει διανομή σε 20 χώρες, αλλά όχι στις ΗΠΑ. Εκεί προέκυψε η παρέμβαση του Steven Soderbergh, που έκανε από μόνος του προώθηση, και πάλι όμως δίχως επιτυχία. Η Newmarket τότε αποφάσισε να το διανείμει μόνη της, ένα εξαιρετικά υψηλό ρίσκο για μια τόσο μικρή εταιρία. Το φιλμ όμως πέτυχε εισπράξεις 40,1 εκατομμυρίων δολαρίων (ξεκίνησε σε μόλις 11 αίθουσες στις ΗΠΑ για να φτάσει στις 500), έναντι μπάτζετ των 9, κάνοντας τον Harvey Weinstein να αναγνωρίζει το λάθος του που ήταν από αυτούς που το είχαν απορρίψει.
  • Η AMBI Pictures είχε ανακοινώσει το 2015 πως θα υπάρξει ριμέικ της ταινίας, με το σχέδιο να παραμένει ανοιχτό.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Nolan ήθελε να κλείσει η ταινία με το Paranoid Android των Radiohead, αλλά αδυνατούσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα. Έτσι, στους τίτλους τέλους ακούμε το Something in the Air του David Bowie, αν και το Treefingers, ένα άλλο τραγούδι των Radiohead, συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ.

Γκαλερι φωτογραφιων

25 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *