Νότια Γαλλία, δεκαετία του 1920, σε ένα ντεκόρ γεμάτο τζαζ, πλούσιες επαύλεις και μόδα της πλουμιστής εκείνης εποχής. Ο Στάνλεϊ, ένας ικανότατος βρετανός μάγος που διαπρέπει σε παραστάσεις, καλείται να ξεσκεπάσει τη Σόφι, μια μέντιουμ που ισχυρίζεται πως δεν βγάζει τα χρήματα της από την υψηλή κοινωνία μέσω απάτης. Η επαφή των δύο δεν θα μείνει μονάχα σε ζητήματα αλήθειας και ψεύδους…

Σκηνοθεσία:

Woody Allen

Κύριοι Ρόλοι:

Colin Firth … Stanley Crawford

Emma Stone … Sophie Baker

Eileen Atkins … θεία Vanessa

Marcia Gay Harden … Κα Baker

Hamish Linklater … Brice Catledge

Simon McBurney … Howard Burkan

Jacki Weaver … Grace Catledge

Erica Leerhsen … Caroline

Catherine McCormack … Olivia

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Woody Allen

Παραγωγή: Letty Aronson, Stephen Tenenbaum, Edward Walson

Φωτογραφία: Darius Khondji

Μοντάζ: Alisa Lepselter

Σκηνικά: Anne Seibel

Κοστούμια: Sonia Grande

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Magic in the Moonlight
  • Ελληνικός Τίτλος: Μαγεία στο Σεληνόφως

Παραλειπόμενα

  • Ο Colin Firth και η Emma Stone ζευγαρώνουν επί της οθόνης, αλλά η διαφορά ηλικίας τους είναι στην πραγματικότητα 28 έτη.
  • Ενώ ξεκίνησε με μικρή διανομή, η ταινία ήταν κερδοφόρα. Με μπάτζετ 16,5 εκατομμύρια δολάρια, εισέπραξε 51. Ο κύριος όγκος των εισπράξεων ήρθε από την Ευρώπη.

Κριτικός: Σπύρος Δούκας

Έκδοση Κειμένου: 27/8/2014

Είμαστε στη δεκαετία του 1920. Η Έμα Στόουν είναι η Σόφι, μια νεαρή μέντιουμ φτωχής καταγωγής, που ετοιμάζεται να παντρευτεί τον πλούσιο Μπράις. Ο Κόλιν Φερθ είναι ο Στάνλεϊ, ένας διάσημος ταχυδακτυλουργός που θα κληθεί από έναν παλιό του φίλο και συνεργάτη να «ξεσκεπάσει» τη Σόφι, αποδεικνύοντας πως οι μαντικές της ικανότητες δεν είναι παρά μια απάτη με σκοπό το κέρδος.

Μετά την περσινή, βαριά δραματική Θλιμμένη Τζάσμιν, που χάρισε στην Κέιτ Μπλάνσετ το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου, ο Γούντι Άλεν επιστρέφει στο κλασσικό του πιο ανάλαφρο ύφος, για να μας υπενθυμίσει πως δεν αντέχει για καιρό την αποχή από την κάμερα. Βεβαίως, το να γυρίζεις μια ταινία κάθε χρόνο και να πετυχαίνεις πάντα να βρίσκεσαι σε φόρμα είναι κάτι πρακτικά αδύνατο, όμως η προσπάθεια του Γούντι Άλεν σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητη.

Εξαρχής, λοιπόν, καταλαβαίνουμε πως κινούμαστε σε απλοϊκά επίπεδα. Κωμωδία που συνδυάζεται με γουντιαλενικό ρομαντισμό και την αντίστοιχη μουσική που πάντα τον συνοδεύει, με όμορφη, προσεγμένη φωτογραφία. Αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει και ανεβάζει χαρακτηριστικά την ταινία είναι τόσο η ερμηνεία, όσο κι ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Κόλιν Φερθ. Εγωμανής, αλαζόνας, πεσιμιστής, υπέρμετρα προσηλωμένος στην επιστημονική λογική, φανατικός πολέμιος της θρησκείας, μα εντυπωσιακά ακέραιος. Χλευάζει με απολαυστικό χιούμορ την ηρωίδα και τις «δήθεν» μεταφυσικές πνευματικές δυνάμεις της, ώσπου εκείνη σταδιακά τον κατακτά, ώστε αμφισβητεί την κοσμοθεωρία του και «ανοίγεται» στην πιθανότητα του υπέρλογου. Η εμφανής χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών αναπόφευκτα θα καταλήξει σε κάτι παραπάνω, που στην προκειμένη περίπτωση λειτουργεί προωθητικά για την ιστορία, αλλά όπως συνήθως, οδηγεί τελικώς στην κοινοτυπία.

Η τελική έκβαση είναι αρκετά προβλέψιμη, ενώ ορισμένες εμφανείς σεναριακές ευκολίες λειτουργούν αρνητικά για το σύνολο. Εντέλει, τα συμπεράσματα παραμένουν εύκολα και ξεκάθαρα, με αποτέλεσμα να μην έχουμε μια σπουδαία καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά μια ιδιαίτερα ευχάριστη ταινία, ιδανική για θερινό σινεμά. Δεν είναι από τις ταινίες του Γούντι Άλεν που θα θυμόμαστε για καιρό, αλλά κι εδώ παραμένει φρέσκος και αυθεντικός, χωρίς να απογοητεύει.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

19 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *