Εγώ, ο Εαυτός μου & η Μαμά
- Les Garçons et Guillaume, à Table
- Me, Myself and Mum
- 2013
- Γαλλία
- Γαλλικά, Αγγλικά, Ισπανικά, Γερμανικά
- Βιογραφία, Κωμωδία
- 30 Ιανουαρίου 2014
Η κυρία Γκαγιέν είναι μια κυρία της μεγαλοαστικής τάξης, μητέρα τριών παιδιών. Μπορεί να είναι και τα τρία αγόρια, όμως εκείνη φέρεται στον Γκιγιόμ σαν να ήταν κορίτσι, με τον Γκιγιόμ να το αποδέχεται αυτό ως φυσιολογικό. Μόνο που μεγαλώνοντας, ο Γκιγιόμ αποφασίζει να αγκαλιάσει τον στρέιτ του εαυτό… ή οτιδήποτε εντέλει μπορεί να είναι.
Σκηνοθεσία:
Guillaume Gallienne
Κύριοι Ρόλοι:
Guillaume Gallienne … Guillaume Gallienne/Κα Gallienne
Andre Marcon … Κος Gallienne
Francoise Fabian … Babou
Nanou Garcia … Paqui
Diane Kruger … Ingeborg
Reda Kateb … Karim
Gotz Otto … Raymund
Francoise Lepine … η μητέρα του θεάτρου
Brigitte Catillon … η αμερικανή θεία
Herve Pierre … στρατιωτικός ψυχίατρος
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Guillaume Gallienne
Παραγωγή: Cyril Colbeau-Justin, Jean-Baptiste Dupont, Alice Girard, Edouard Weil
Μουσική: Marie-Jeanne Serero
Φωτογραφία: Glynn Speeckaert
Μοντάζ: Valerie Deseine
Σκηνικά: Sylvie Olive
Κοστούμια: Olivier Beriot
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Les Garcons et Guillaume, a Table
- Ελληνικός Τίτλος: Εγώ, ο Εαυτός μου & η Μαμά
- Διεθνής Τίτλος: Me, Myself and Mum
Σεναριακή Πηγή
- Παράσταση: Les Garcons et Guillaume, a Table του Guillaume Gallienne.
Κύριες Διακρίσεις
- Ειδικό βραβείο για το τμήμα 15νθήμερο Σκηνοθετών στο φεστιβάλ Κανών.
- Βραβείο καλύτερης ταινίας, πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, πρώτου αντρικού ρόλου (Guillaume Gallienne), σεναρίου και μοντάζ στα Cesar. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, δεύτερο γυναικείο ρόλο (Francoise Fabian), σκηνικά, κοστούμια και ήχο.
Παραλειπόμενα
- Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Guillaume Gallienne στη σκηνοθεσία προήλθε από μια αυτοβιογραφική του one-man-show παράσταση που ανέβηκε στο Παρίσι το 2008.
- Σύμφωνα με τον δημιουργό, το υλικό πηγάζει από ψυχαναλυτικές συνεδρίες που τον βοήθησαν να ξεκαθαρίσει πολλά πράγματα για τον εαυτό του.
- Το φιλμ αποτέλεσε εμπορική επιτυχία, εισπράττοντας διεθνώς 25 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ είχε κόστος μόνο 8,5.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 28/1/2014
Κάθε χρόνο, εδώ κι αρκετά έτη, η Γαλλία κάνει την κωμική έκπληξη με μία και μόνη ετήσια επιτυχία. Η ταινία του αναγνωρισμένου θεατράνθρωπου Guillaume Gallienne είναι αυτή η έκπληξη για το ‘13 και κουβαλάει τα κύρια χαρακτηριστικά όλων των ταινιών που έκαναν κάτι παρόμοιο. Κι όμως, το όλο εγχείρημα θα μπορούσε να περάσει από τη φάρσα στην τραγωδία, αν ο γάλλος πολυπράγμων δημιουργός δεν εξασφάλιζε στο έργο του μια υπερρεαλιστική χροιά, ένα «μη με παίρνετε και πολύ στα σοβαρά», από τα πρώτα κιόλας λεπτά του φιλμ του. Δεν έχουμε λοιπόν την ενήλικη έκδοση του «Ένα Αγόρι στα Ροζ» (όχι πως θα ήταν άσχημα, αλλά δεν θα έβγαζε πολύ γέλιο), αλλά μια ιδέα από πρώιμο αλμοδοβαρικό σινεμά και γενικά ισπανικού χρώματος χιούμορ.
Η ιστορία ενός ανθρώπου που αρχικά νομίζει ότι είναι κορίτσι κι έπειτα ανακαλύπτει το απλούστερο, πως είναι ομοφυλόφιλος, περπατάει επικίνδυνα από πλευράς σεναρίου, αλλά εντέλει ποτέ δεν πέφτει στο κενό. Εκεί που λες ότι τώρα θα προσβάλει κάποιους, εκεί γελάς με την ψυχή σου και συγχωρείς τα πάντα. Αλλά κι εκεί που υπάρχει ο φόβος να ξεπέσουμε στο κιτς, εκεί ξεπετιέται η κατάλληλη ατάκα κι όλα δένουν. Εδώ λοιπόν είναι η επιτυχία της ταινίας: βγάζει γέλιο και σε κάποια σημεία ξεκαρδιστικό, διαφέροντας από κάθε τι που βλέπουμε τελευταία. Ο Gallienne, παρότι αποδεικνύεται μάστορας στη διατήρηση ισορροπιών, θέλει πρωτίστως να μας προσφέρει μια κωμωδία χοντρού γέλιου για ένα πιο ψαγμένο κοινό, κάτι που πετυχαίνει απόλυτα. Δεν βγάζει ιδιαίτερο μήνυμα το έργο του, παρότι κάπου σε υποψιάζει κι ως προς αυτό, αλλά χαρίζει απλόχερα κάτι που τείνει να γίνει σπάνιο: ένα πλατύ χαμόγελο κατά την έξοδο από την αίθουσα!
Βαθμολογία:
0 κακή | 1 μέτρια | 2 ενδιαφέρουσα | 3 καλή | 4 πολύ καλή | 5 αριστούργημα
Γκαλερι φωτογραφιων
