Μαθήματα Οδήγησης
- Learning to Drive
- 2014
- Μ. Βρετανία
- Αγγλικά, Γαλλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί
- 13 Αυγούστου 2015
Η Γουέντι, μια απορροφημένη στον εαυτό της βιβλιοκριτικός από τη Νέα Υόρκη, επιστρέφει σοκαρισμένη στην πραγματικότητα με το ξαφνικό τέλος του γάμου της. Επειδή πάντα βασίζονταν στον σύζυγο για την οδήγηση, πρέπει τώρα να μάθει να κάθεται μπροστά από το τιμόνι. Ο δάσκαλος οδήγησης της, ο Νταρβάν, είναι ένας ινδός Σιχ που προσέχει ιδιαίτερα τις κινήσεις των μαθητών του. Στην προσωπική του ζωή, είναι αφοσιωμένος σε έναν κανονισμένο γάμο με μια γυναίκα που δεν έχει ακόμα γνωρίσει. Όταν ο Νταρβάν έρχεται σε επαφή με τη Γουέντι, η ζωή και των δύο θα πάρει απρόβλεπτο μονοπάτι.
Σκηνοθεσία:
Isabel Coixet
Κύριοι Ρόλοι:
Patricia Clarkson … Wendy Shields
Ben Kingsley … Darwan Singh Tur
Grace Gummer … Tasha
Jake Weber … Ted
Sarita Choudhury … Jasleen
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Sarah Kernochan
Παραγωγή: Dana Friedman, Daniel Hammond
Μουσική: Dhani Harrison, Paul Hicks
Φωτογραφία: Manel Ruiz
Μοντάζ: Keith Reamer, Thelma Schoonmaker
Σκηνικά: Dania Saragovia
Κοστούμια: Victoria Farrell
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Learning to Drive
Ελληνικός Τίτλος: Μαθήματα Οδήγησης
Παραλειπόμενα
- Το στόρι δανείστηκε την έμπνευση του από ένα άρθρο της Katha Pollitt στο περιοδικό New Yorker.
- Η Patricia Clarkson αποκάλυψε ότι η ταινία ήταν στα σκαριά επί 9 χρόνια, και η ίδια δεν εγκατέλειψε ποτέ τον πρώτο ρόλο, επειδή της άρεσε πολύ το σενάριο.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 10/8/2015
Η μεσόκοπη Γουέντι, κριτικός βιβλίων, μένει ξαφνικά στα κρύα του λουτρού όταν ο άντρας της την εγκαταλείπει για μια νεότερη γυναίκα. Στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί, αποφασίζει να μάθει οδήγηση, την οποία αναλαμβάνει ένας ινδοαμερικάνος Σιχ, ταξιτζής και δάσκαλος, Εκείνος παραλαμβάνει «πακέτο» μια αγράμματη Ινδή από χωριό, που του στέλνει το σόι για σύζυγο. Τα μαθήματα οδήγησης τούς φέρνουν κοντά και τους βοηθούν να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές στις ζωές τους.
Δεύτερη φορά που η ισπανίδα σκηνοθέτις Ιζαμπέλ Κοϊξέ αναθέτει δυο βασικούς ρόλους στον Μπεν Κίνγκσλεϊ και την Πατρίσια Κλάρκσον μετά το «Ελεγεία ενός Έρωτα» του 2008. Πολύ σωστά, γιατί οι δυο πρωταγωνιστές είναι ο βασικός λόγος για να παρακολουθήσει κανείς μια δραμεντί χαμηλών τόνων, που, χωρίς να έχει λάθη, αναληθοφάνειες, σεναριακές τρύπες ή ό,τι άλλο (το «Ελεγεία ενός Έρωτα» δεν ήταν σεναριακά τόσο πειστικό), ωστόσο δεν διακινδυνεύει και τίποτα. Ο πήχης είναι χαμηλά, όχι γιατί πρόκειται για μια «απλή ιστορία» (οι βρετανοί Κεν Λόουτς και Μάικ Λι έχουν μπήξει μαχαίρια με απλές ιστορίες), αλλά γιατί το σενάριο δεν παρέχει εσωτερικές δραματουργικές εντάσεις. Όλα περνούν με τη διακριτική απαλότητα ενός σκίτσου, ακόμη και το χιούμορ. Τα κλισέ της Νεοϋορκέζας, οι εθνολογικές αντιθέσεις (ο σιχισμός περνά ελαφρά ως καρικατούρα), η ανομολόγητη έλξη. Ευτυχώς, το τέλος δεν παρεκκλίνει στο μελόδραμα κι εντέλει, είναι ένα απλά χαριτωμένο έργο για θεατές άνω των 45, που ευχαρίστως θα το έβλεπαν στην τηλεόραση.
Βαθμολογία: